Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα
Ενας ακόμη λόγος που η ασχολία με τον Παππά και τους λοιπούς παππάδες καθίσταται τοξική είναι ότι τους κάνουμε… νοματαίους, που λέει και φίλος Καλαματιανός. Αλλά είναι κωμικό και τραγικό συνάμα να ακούς τον Παππά να δηλώνει ως… εκ του Γράμμου μόλις καταβάς: «Μεσαίος τοίχος μεταξύ των πολυβόλων και του τοίχου της Καισαριανής δεν υπάρχει. Ή είσαι με τα πολυβόλα ή είσαι με τους εκτελεστές. Ή είσαι με την εθνική αντίσταση ή είσαι με τους δωσίλογους».
Αδραξε, πάλι, το φτυάρι της επιλεκτικής μνήμης και ανοίγοντας τα μνήματα του εμφύλιου διχασμού, μέρα μεσημέρι, επιτελεί τυμβωρυχία. Αλήθεια, πιστεύει ότι μπορεί τώρα πια να πείσει τους αριστερούς ότι ο ίδιος, ο Τσίπρας, ο Καμμένος-εταίρος, άντε και ο Σπίρτζης -για να μην αφήσω έξω το βαθύ ΠΑΣΟΚ- έχουν κάποια σχέση με τους εκτελεσμένους της Καισαριανής; Τσίπρας, Παππάς και οι λοιποί κραυγάζοντας «ζήτω ο Τραμπ» δεν ντρέπονται, όχι για την τωρινή προσφώνηση, αλλά για όσα έχουν εμέσσει εναντίον του λίγους μήνες πριν. Φτύνουν γλείφοντας;
Ντόναλντ Τραμπ και Δαλάι Λάμα
Ο Παππάς μιλά για δωσίλογους-ασφαλώς κάνοντας ανοίκειους παραλληλισμούς- ξεχνώντας ότι αυτός κι ο Αλέξης και λοιποί παππάδες πρέπει να δώσουν λόγο σε εκείνους που παρέσυραν να σέρνουν τον χορό της εξόδου στο Σύνταγμα από την Ευρωπαϊκή Ενωση, καταγγέλλοντας τους «γερμανοτσολιάδες»…
Χοντροκομμένα εκμεταλλεύεται εκτελεσμένους που έμειναν ως το τέλος τους πιστοί στην ιδεολογία τους, παραβλέποντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «δώρισε» στην ανθρωπότητα την kolotumba, λέξη που αφαιρεί το τελευταίο φύλλο συκής από την αριστερή αντιμνημονιακή προπαγάνδα.
Πώς Παππάς και λοιποί παππάδες μπορούν να μιλούν για διαχωριστικές γραμμές, όταν ο εσώτερος κύκλος της εξουσίας Μαξίμου μπαινοβγαίνει σε κότερα και νταραβερίζεται με τους παράγοντες τους οποίους κατήγγειλαν ονομαστικά μόλις τρία χρόνια πριν;
Ειλικρινά, καθόλου δεν με ενδιαφέρει να θυμηθώ εκείνα τα ηρωικά και πένθιμα που έλεγαν Τσίπρας, Παππάς και λοιποί παππάδες για να υφαρπάξουν την εξουσία. Ας πρόσεχαν οι Ελληνες που τους πίστεψαν. Αλλά όχι έχοντας κάνει κουρελόχαρτο -ίνα μη άλλο τι είπω- το αριστερό ηθικό πλεονέκτημα των εκτελεσμένων να βγαίνουν και από πάνω. Αυτό πολύ πάει…
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου