Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη*
«Προερχόμαστε από διαφορετική πολιτική μήτρα» ήταν η προσέγγιση του Νίκου Βούτση, «συγκυριακή συνεργασία» την έχει χαρακτηρίσει ο Νίκος Φίλης, ο οποίος δεν έχει κρύψει την επιθυμία του για συνομιλίες με το ΠΑΣΟΚ ως «ο φυσικός τους σύμμαχος και ας βρομάει». Λίγο πιο… συναισθηματικός ήταν ο Νίκος Ξυδάκης, προφητεύοντας πως στο τέλος της μνημονιακής περιπέτειας «με άλλους ίσως βρεθούμε, με κάποιους ίσως χωρίσουμε».
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
Δεν είναι φυσικά μόνο η διαφορετική ιδεολογία που θορυβεί τα στελέχη της κυβέρνησης και της Κουμουνδούρου. Υπάρχει και κάτι άλλο, το οποίο μάλιστα απειλεί την πολιτική τους επιβίωση. Είναι οι δημοσκοπήσεις που θέλουν το κόμμα των Ανεξάρτητων Ελλήνων να μην ξεπερνά το όριο του 3%, που σημαίνει ότι στις επερχόμενες εκλογές θα πρέπει να αναζητήσουν άλλον κοινοβουλευτικό σύμμαχο. Και κάπως έτσι επιστρέφουμε στην Κεντροαριστερά. Το έγραψε κομψά αλλά διόλου κρυπτογραφικά ο υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής Νίκος Παππάς: «Για εμάς, η διαρκής διεύρυνση του τόξου των δυνάμεων που θα στηρίξουν το πρόγραμμα της δίκαιης ανάπτυξης, ένα πλέγμα προοδευτικών και αριστερών πολιτικών, είναι θεμιτός, αυτονόητος και διαρκής στόχος… Σε αυτό το πλαίσιο της ανάγκης ώριμων και μεγάλων αλλαγών στην Ευρώπη οφείλουν να συγκλίνουν αριστερές, προοδευτικές και δημοκρατικές δυνάμεις στην ένωση». Μάλιστα.
Το θέμα είναι βέβαια ότι οι κρούσεις τους έχουν, μέχρι στιγμής, γνωρίσει αντίσταση από τους «πολιορκούμενους», δηλαδή τους υποψήφιους αρχηγούς του νέου φορέα. Οσο για τους ουσιαστικούς κριτές του παιχνιδιού, δηλαδή τους ψηφοφόρους του συγκεκριμένου χώρου, ας μην τους θεωρεί κανείς δεδομένους. Οπως προέκυψε και από πρόσφατη δημοσκόπηση της ProRata («ΕΦ.ΣΥΝ.», 11/9), το 50% των ερωτηθέντων απάντησε πως ναι, θα μπορούσε να γίνει συζήτηση για το μέλλον της Κεντροαριστεράς χωρίς τον ΣΥΡΙΖΑ…
*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου