Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*
Ο,ΤΙ κι αν συμβεί κατά τη διάρκεια της τρίτης αξιολόγησης, αλλά και της τελικής αξιολόγησης εν όψει της τυπικής ολοκλήρωσης του τρίτου Μνημονίου τον ερχόμενο Αύγουστο, δεν πρόκειται να «τρομάξει» την κυβέρνηση. Ακόμη κι αν οι Ευρωπαίοι εταίροι συμφωνήσουν με τις προβλέψεις του ΔΝΤ για τη μη επίτευξη του στόχου πλεονάσματος για το 2018. Ακόμη κι αν το ΔΝΤ συμφωνήσει με τους Ευρωπαίους και πετάξει το τενεκεδάκι για τη ρύθμιση του δημόσιου χρέους στο μέλλον.
ΤΟ ΜΑΞΙΜΟΥ δεν πρόκειται να… κωλώσει. Κατ’ αρχάς έχει ήδη προνομοθετήσει βαριά μέτρα ύψους 3,6 δισεκατομμυρίων ευρώ. Εχει ψηφίσει -εν μέσω πανηγυρισμών για το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης- βαθύ κούρεμα στις κύριες συντάξεις και σημαντικές επιβαρύνσεις για όλους τους πολίτες μέσω της μείωσης του αφορολόγητου ορίου. Υπάρχει κανείς που νομίζει ότι θα φοβηθεί να τα εφαρμόσει ένα ή δύο χρόνια νωρίτερα; Το πολύ πολύ να παίξει πάλι χρονοκαθυστερήσεις. Να ζητήσει από το ΔΝΤ να φύγει για τα μέτρα, αλλά να μείνει για το χρέος. Να ρίξει και πάλι το βάρος στην… πολιτική διαπραγμάτευση. Να αιτηθεί Σύνοδο Κορυφής. Να κάνει την τωρινή και την επόμενη αξιολόγηση… δύο σε ένα. Και αφού στο τέλος θριαμβολογήσει για το αποτέλεσμα, να εφαρμόσει ό,τι ζητήσουν οι δανειστές. Το έργο το έχουμε ξαναδεί και αυτή τη φορά θα είναι ακόμα πιο κουραστικό.
H Οξφόρδη και το σύνδρομο της Κίνας
ΟΠΩΣ έχουμε ξαναδεί και θα ξαναδούμε πολλές φορές τους ΑΝ.ΕΛ. να μην ψηφίζουν νομοσχέδια που θίγουν το εθνικολαϊκιστικό προφίλ τους. Το πολύ πολύ να καταψηφιστεί ή να αποσυρθεί την τελευταία στιγμή καμιά τροπολογία. Οπως το είπε και ο Πάνος Καμμένος, «με τον Τσίπρα θα πάμε μέχρι το τέλος».
ΤΟ ΤΕΛΟΣ των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ βέβαια θα έρθει στις κάλπες. Αλλά για όλους τους παραπάνω λόγους και επειδή η κυβέρνηση γνωρίζει πως θα έρθει το τέλος της, οι κάλπες θα αργήσουν. Το θράσος του Μαξίμου δεν καταλαβαίνει ούτε από ατυχήματα. Εδώ ολόκληρος Σαρωνικός μαύρισε και δεν ξήλωσαν έναν υπουργό ούτε καν για τα μάτια του κόσμου. Δεν νιώθουν καμία ντροπή ούτε για τα ψέματά τους ούτε για τις αποτυχίες τους. Το μόνο που νιώθουν είναι ο αστείρευτος πόθος για την καρέκλα.
ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ πρόβλημα δεν είναι για την κυβέρνηση, που έτσι κι αλλιώς θα πέσει με την ψήφο των πολιτών, αλλά η δραματική κατάσταση στην οποία θα βρίσκονται σε ενάμιση χρόνο από τώρα η πραγματική οικονομία και οι πολίτες. Αφού λοιπόν όλα δείχνουν πως «δεν φεύγουν» σύντομα, η αξιωματική αντιπολίτευση πρέπει, αντί να περιμένει μέρα μέρα μήπως «φύγουν», να προετοιμαστεί για το πώς θα διαχειριστεί το χάος που θα παραλάβει όταν έρθει εκείνη η μακρινή ώρα.
* Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου