Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Οχι γιατί ο πρωθυπουργός εμφανίζεται «άβουλος» σε ενδοκυβερνητικά ζητήματα αλλά γιατί είναι αδίστακτος όταν πρόκειται για τη διαχείριση της εξουσίας. Ο κ. Τσίπρας ανέχεται συμπεριφορές τύπου Καρανίκα, που έχουν κόστος για την κυβέρνηση αλλά δεν απειλούν τη συνοχή της, αλλά δεν είχε κανένα πρόβλημα να αποπέμψει τον Νίκο Φίλη όταν ο κυβερνητικός του εταίρος Πάνος Καμμένος προέβαλε βέτο για το θέμα των Θρησκευτικών.

Πότε όμως πρέπει να παραιτείται ένας υπουργός; Η απάντηση είναι απλή, τουλάχιστον για τον πολιτισμένο κόσμο: όταν χάνει την εμπιστοσύνη που απαιτείται για ένα τόσο υψηλό δημόσιο αξίωμα.

Την Παρασκευή ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ «παραίτησε» τον υπουργό Υγείας υπό το βάρος των αποκαλύψεων ότι χρησιμοποιούσε κατ’ επανάληψη ιδιωτικά αεροσκάφη αντί να χρησιμοποιεί τη συμβατική αεροπορική εταιρία της γραμμής για ταξίδια που σχετίζονταν με την άσκηση των καθηκόντων του.

Πέντε γερουσιαστές του Δημοκρατικού Κόμματος είχαν ζητήσει την παραίτηση του υπουργού Υγείας Τομ Πράις διότι μίσθωσε ένα αεροσκάφος έναντι 25.000 δολαρίων προκειμένου να μεταβεί από την Ουάσιγκτον στη Φιλαδέλφεια ενώ υπήρχε πληθώρα δρομολογίων μεταξύ των δύο πόλεων από τις συμβατικές αεροπορικές εταιρίες.

Υστερα από μία αμφιταλάντευση μερικών 24ώρων ο Τραμπ ζήτησε την παραίτηση του Πράις ενώ στο στόχαστρο έχει βρεθεί και ο υπουργός Περιβάλλοντος, ο οποίος είχε χρησιμοποιήσει στρατιωτικό αεροσκάφος για μια συνηθισμένη πτήση.

Στην Ελλάδα θυμηθείτε την περίπτωση του αείμνηστου Στέλιου Σταυρίδη, ο οποίος απομακρύνθηκε από τη θέση του προέδρου του ΤΑΙΠΕΔ, επί κυβέρνησης Σαμαρά, επειδή επέστρεψε από την Κεφαλλονιά με αεροπλάνο επιχειρηματία, χωρίς να υπάρχει καμία απολύτως σκιά συναλλαγής. Ακόμη και ο ίδιος είχε χαρακτηρίσει σωστή την απόφαση απομάκρυνσής του για το λάθος του που είχε γίνει καθαρά για πρακτικούς λόγους. Οι πρωθυπουργοί συνήθως λαμβάνουν τέτοιες αποφάσεις, ο Σημίτης έχει διώξει βουλευτή επειδή έπαιζε «φρουτάκια», ο Καραμανλής υπουργό για μια φοιτητική μετεγγραφή. Η άσκηση εξουσίας έχει σχέση και με τις εντυπώσεις.

Στην περίπτωση του Τσίπρα όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά. Ο πρωθυπουργός γνωρίζει ότι δεν μπορεί να στείλει σπίτι του τον κ. Καμμένο γιατί την ίδια ώρα θα πάει και ο ίδιος στο δικό του. Προτιμά τη φθορά που θα υποστεί από την υπόθεση του Λονδίνου από την έξοδό του από το Μαξίμου.

Επειδή οι ισορροπίες είναι εύθραυστες και τα 153 κουκιά μετρημένα, οι δύο κυβερνητικοί εταίροι θα πάνε χέρι χέρι μέχρι τέλους. Η μοναδική περίπτωση να διαρραγεί η σχέση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. είναι εάν θα το αποφασίσει για τους δικούς του λόγους ο Καμμένος και όχι ο Τσίπρας. Για αυτό όλοι κοιτάζουν τη θεσούλα τους. Από τους υπουργούς μέχρι τους Καρανίκες.

Το ματωμένο δημοψήφισμα έπρεπε να είχε αποφευχθεί

Το σκηνικό βίας στην Καταλονία με την επέμβαση αστυνομικών δυνάμεων κατά πολιτών που ήθελαν να συμμετάσχουν στο απαγορευμένο δημοψήφισμα θα μπορούσε να αποφευχθεί εάν επικρατούσε υπευθυνότητα στον πολιτικό κόσμο της Ισπανίας. Οι ηγέτες της Καταλονίας ακολουθούν σκληροπυρηνική γραμμή και ενώ θα μπορούσαν να διεκδικήσουν και να πάρουν μεγαλύτερη αυτονομία και περισσότερους πόρους από την κεντρική διοίκηση της Μαδρίτης επέμειναν στην πλήρη ανεξαρτησία και μοιραία χρησιμοποίησαν τον ακραίο διχασμό ως όπλο για τις θέσεις τους. Το δημοψήφισμα δεν έπρεπε να γίνει γιατί θα άνοιγε τον ασκό του Αιόλου σε όλη την Ευρώπη. Ακόμη και εκεί που δεν το φανταζόμαστε θα ξεφύτρωναν αυτονομιστικά κινήματα, και αυτό θέλει προσοχή.

Μισός έμεινε ο ΣΥΡΙΖΑ

Από την ανάλυση του ειδικού σε θέματα δημοσκοπήσεων Πάνου Σταθόπουλου, που δημοσιεύθηκε στον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής, προκύπτει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει χάσει τη μισή του δύναμη στα δύο πρώτα χρόνια από την εκλογική του νίκη, τον Σεπτέμβριο του 2015. Είναι σαφές ότι ο κ. Τσίπρας έχει χάσει την πρωτοβουλία των κινήσεων και δεν μπορεί να ελπίζει σε ανάκαμψη όταν από την 1η.1.2019 θα εφαρμόσει νέα δέσμη σκληρών μέτρων. Για το λόγο αυτό επικρατέστερο σενάριο είναι η προσφυγή στις κάλπες τον Σεπτέμβριο του 2018, παρά την επιθυμία των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ να μείνουν στην εξουσία μέχρι την τελευταία ημέρα της τετραετίας.

*O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου