Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Για το σκίσιμο του Μνημονίου. Για την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ. Για τα 752 ευρώ του πρωτοδιοριζόμενου. Για τη 13η σύνταξη του συνταξιούχου. Για τα νταούλια των αγορών. Γιατί μπορούσε να τα καταφέρει καλύτερα από την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου. Γιατί θα θριάμβευε στην Ευρωπαϊκή Ενωση της οποίας είχε μελετήσει διεξοδικά θεσμούς και κανόνες. Γιατί θα δημιουργούσε διεθνώς νέους συμμάχους. Γιατί θα τους έκανε υπερήφανους ως Ελληνες και δεν θα μοίραζε τα «ασημικά» στους ξένους. Γιατί ήθελαν να δοκιμάσουν την Αριστερά του 4% και να πειραματιστούν με το μέλλον της χώρας, το μέλλον των παιδιών τους, εμπιστευόμενοι την οικονομική ιδιοφυΐα του Βαρουφάκη, αφού διαφήμιζε στο You Tube ότι έσκιζε τα καλσόν…

Εκατό δισεκατομμύρια ευρώ βεβαιωμένα κόστισε η επτάμηνη διαπραγμάτευση και ακόμη δεν έχει ανοίξει μύτη. Ενας εισαγγελέας θα βρεθεί να ζητήσει τη διερεύνηση της πιο καταστροφικής περιόδου της Ελλάδας μετά την Καταστροφή του 1922;

Τώρα, μετά από δυόμισι χρόνια, που έχει πλήρως αποκαλυφθεί η γύμνια αυτών που μας κυβερνούν, υπάρχουν ακόμη πολίτες που κοιτάζουν στον καθρέφτη τους και είναι ευχαριστημένοι;

Δηλαδή, ο Πολάκης αποτελεί το πρότυπο του πολιτικού που θέλουν να τους κυβερνά; Ενας άνθρωπος που δεν έχει το γνώθι σαυτόν, που είναι παραβατικός σε κάθε έκφραση της δημόσιας παρουσίας του, υβριστής, χυδαιολόγος, με στόμα απύλωτο, που όμως εκπροσωπεί τον Τσίπρα… Ποια άλλη ελληνική κυβέρνηση είχε στους κόλπους της έναν Πολάκη;

Δηλαδή, ο Καμμένος τούς εκφράζει; Ενας άνθρωπος που από νεότητός του προσπαθούσε να κινεί το ενδιαφέρον γύρω από το πρόσωπό του, πότε υποδεικνύων τον Ανδρέα Παπανδρέου ως τρομοκράτη και πότε επώνυμους επιχειρηματίες ως συμμέτοχους τρομοκρατικής οργάνωσης ή ως υπαλλήλους της Στάζι… Αμετροεπής, αλλοπρόσαλλος, κοινός συκοφάντης που εκχυδάισε το Κοινοβούλιο με λόγο «καμασούτρα» προς τέρψιν των ευαίσθητων αριστερών εταίρων του. Εκφράζει σήμερα o Καμμένος τους πολίτες που τον ψήφισαν το 2015, με τους επικίνδυνους χειρισμούς των θεμάτων στην εθνική άμυνα, εξευτελίζοντας την ηγεσία της;

Φανταστείτε την κατάντια του Αλέξη Τσίπρα, του ηγέτη της Αριστεράς, που όχι απλά ανέχεται τον Καμμένο αλλά και τον καλύπτει, τρομοκρατημένος ότι μπορεί να χάσει την εξουσία αν αυτός τον εγκαταλείψει. Ο Τσίπρας, που δεν σήκωνε μύγα στο αριστερό σπαθί του, κρέμεται από τη Δεξιά του Καμμένου. Αυτός που είχε μόνο λόγο καταγγελτικό για τους πάντες και τα πάντα, επικαλούμενος το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς!

Ο ΣΥΡΙΖΑ ευαγγελιζόταν μια νέα αρχή όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για την Ευρώπη, χάρη στον αριστερό άνεμο που θα φυσούσε και θα αποκαθιστούσε την κοινωνική δικαιοσύνη. Κοιτάξτε τη δικαιοσύνη της Αριστεράς: Φόροι για τους υπαλλήλους των 500 ευρώ. Φόροι για τους συνταξιούχους, να μην μπορούν να πάρουν ούτε τα φάρμακά τους. Φόροι για τους αμειβόμενους με μπλοκάκια, να μην μπορούν να ζήσουν. Φόροι για τους επιχειρηματίες, να κλείσουν τις επιχειρήσεις τους. Φόροι για την ακίνητη περιουσία, να ξεπουλιέται για ένα κομμάτι ψωμί. Πλειστηριασμοί για την πρώτη κατοικία. Αυτά τους είχε υποσχεθεί Αλέξης Τσίπρας; Με το μοντέλο διακυβέρνησης Πολάκη-Βαρουφάκη-Καμμένου τούς είχε υποσχεθεί ότι θα κυβερνήσει; Αυτή ήταν η ευαίσθητη και προοδευτική Αριστερά;

Σήμερα όλοι οι πολίτες έχουν γονατίσει από τους φόρους. Δώδεκα μήνες σκληρού αγώνα στις πιο αντίξοες συνθήκες της αγοράς εργασίας για να ζήσουν με το εισόδημα των πέντε μηνών: Σπίτι, παιδιά, οικογένεια, υποχρεώσεις. Μπορούν οι πολίτες που ψήφισαν -όχι μία, όχι δύο, αλλά τρεις φορές- Τσίπρα, Καμμένο, Πολάκη να κοιτάζουν τον εαυτό τους στον καθρέφτη και να λένε: «Σωστά έπραξα»; Ας κοιταχτούν καλά μήπως δουν τα σημάδια ότι έχουν αρχίσει να τους μοιάζουν…

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής