Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Χωρίς καμία συστολή μιλούν για την ανάπτυξη της οικονομίας, τις επιτυχίες του Eurogroup, την καταστροφολογία της αντιπολίτευσης.

Ο μέσος πολίτης που χρωστάει κοινόχρηστα δύο μηνών δεν μπορεί να δει στα μάτια τον διαχειριστή της πολυκατοικίας αλλά οι υπουργοί που υπόσχονταν με το δημοψήφισμα πολύ καλές ημέρες και άμεση άρση των capital controls, δύο χρόνια μετά, καμαρώνουν σαν να μην έχει συμβεί τίποτε στην οικονομία.

Υπουργοί που δεσμεύονταν ότι δεν θα ληφθούν νέα μέτρα λιτότητας και πανηγύριζαν για την απελευθέρωση της χώρας από τα Μνημόνια εξακολουθούν να πηγαίνουν στα γραφεία τους και να διοικούν τη χώρα!

Υπουργοί που επί μήνες υποτίθεται ότι έδιναν τη μάχη για το χρέος δηλώνουν ότι ήξεραν ότι δεν μπορούσαν να πάρουν τίποτε πριν από το τέλος του προγράμματος. Ετσι απλά, χωρίς παραιτήσεις και άλλα πολιτικά δράματα.

Η λέξη αυτοκριτική δεν υπάρχει στο λεξιλόγιο του ΣΥΡΙΖΑ. Κάθε μέρα επινοούν και ένα ψέμα αλλά το μόνο που καταφέρνουν είναι να εξοργίζουν την κοινωνία και να βυθίζονται περισσότερο στις δημοσκοπήσεις.

Η θρασύτητα ήταν το στοιχείο που ανέδειξε τον Τσίπρα και αυτό που τον οδηγεί στο πολιτικό περιθώριο. Κανείς στο Μαξίμου δεν αισθάνεται την ανάγκη να δώσει εξηγήσεις για όσα αποκαλύπτονται σχετικά.

Για παράδειγμα, την προηγούμενη εβδομάδα ο Ελεύθερος Τύπος αποκάλυψε ότι οι «Καρανίκες» του Μαξίμου αμείβονται με 55.000 ευρώ μηνιαίως μέσω υπερωριών και νυχτερινών ωρών εργασίας. Η ταρίφα είναι συγκεκριμένη κάθε μήνα και το ποσό ορίζεται πριν από την πραγματοποίηση των υπερωριών, που σημαίνει ότι όλοι οι μετακλητοί υπάλληλοι των υπουργών του Μαξίμου παίρνουν συγκεκριμένα χρήματα ανεξάρτητα από το εάν θα τα δουλέψουν ή όχι.

Η εφημερίδα μας δημοσίευσε τα σχετικά ντοκουμέντα αλλά δεν πήρε καμία απάντηση από την κυβέρνηση, έστω και για λόγους εντυπώσεων. «Ακρα του τάφου σιωπή», όχι μόνο γιατί το δημοσίευμα ήταν αληθές μέχρι κεραίας, αλλά γιατί οι μετακλητοί του Μαξίμου θα ξαναπάρουν 55.000 ευρώ τον Ιούλιο σαν να μη συμβαίνει τίποτε.

Οι Συριζαίοι δεν καταλαβαίνουν λέξεις όπως ευθιξία και ευθύνη. Από τη στιγμή που βρέθηκαν στην εξουσία και εξασφάλισαν «κρατικά μεροκάματα» έχουν ξεχάσει τα πάντα. Μόνο που οι πολίτες δεν έχουν ξεχάσει τίποτα και, όπως δείχνει η Ιστορία, μετά την ύβρη πάντα ακολουθεί η νέμεση.

Βάζουν στο στόχαστρο τον Φίλη

Δεν άφησε αναπάντητες τις ενστάσεις του Νίκου Φίλη για το διαγωνισμό των τηλεοπτικών αδειών ο υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής Νίκος Παππάς. Κύκλοι του υπουργού διαβίβαζαν αρμοδίως ότι από τότε που έφυγε ο Φίλης από την κυβέρνηση τα βρίσκει όλα στραβά και του συνιστούσαν η προσωπική του πίκρα να μην τον οδηγεί εκ των υστέρων σε υποστήριξη συμφερόντων που υπονόμευσαν το διαγωνισμό. Επειδή γνωρίζουμε καλά τον Νίκο Φίλη, δεν θα αφήσει έτσι τις επιθέσεις σε βάρος του και ξέρει πολύ καλά από ποιους εκπορεύονται και πώς θα τις αντιμετωπίσει. Πάντως να εγκαλεί ο Παππάς τον Φίλη για «θεσιθηρία» είναι από μόνο του πολιτικό αστείο…

Από την αριστεία στο γυμνάσιο

Στην πρώτη περίοδο του ΣΥΡΙΖΑ είχε μπει στο στόχαστρο η «αριστεία». Στη δεύτερη που βιώνουμε τώρα τα πράγματα είναι πιο προχωρημένα. Οι διευθυντές περιφερειακών θεάτρων δεν πρέπει να έχουν καν απολυτήριο Λυκείου. Το Γυμνάσιο αρκεί, σύμφωνα με την τροπολογία του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Πάνου Σκουρολιάκου, που έκανε δεκτή ο υφυπουργός Αθλητισμού Γιώργος Βασιλειάδης. Κάποιος Συριζαίος που έχει χαρτί Γυμνασίου θέλει να βολευτεί σε κρατική θέση ξεφτιλίζοντας θεσμούς όπως είναι η κυβέρνηση και το Κοινοβούλιο. Καλά ο κ. Βασιλειάδης, που είναι νομικός και έχει μοχθήσει για τα πτυχία του, πώς δέχθηκε μια τέτοια επαίσχυντη τροπολογία που επιβραβεύει την αναξιοκρατία και την κομματίλα;

*O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου