Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος

Ο συγκεκριμένος σύμβουλος συνάντησε τον Ρώσο πράκτορα υπό συνθήκες άκρας μυστικότητας, εκφράζοντας ειλικρινή αισιοδοξία για τη βελτίωση των αμερικανο-ρωσικών σχέσεων, ύστερα από έντονη περίοδο όξυνσης στη θητεία του προηγούμενου προέδρου. Ο σύμβουλος, μάλιστα, επέμενε ότι δεν «εκφράζει προσωπικές απόψεις, αλλά τις θέσεις του νέου προέδρου των ΗΠΑ».

Η συνάντηση δεν ήταν ανάμεσα στο σύμβουλο του Τραμπ, στρατηγό Μάικλ Φλιν, και τον Ρώσο πρέσβη Σεργκέι Κισλιάκ ούτε ανάμεσα στο γαμπρό του, Τζάρεντ Κούσνερ, και τον ίδιο διπλωμάτη. Αυτές έγιναν επίσης μήνα Δεκέμβριο, αλλά του έτους 2016 όχι του 1960, όπως εκείνη που περιγράψαμε. Το όνομα του πράκτορα-δημοσιογράφου της Μόσχας δεν έχει τόση σημασία όση το ποιος ήταν ο περίφημος «σύμβουλος». Για να μη σας κρατάμε σε αγωνία, επρόκειτο για τον Ρόμπερτ Κένεντι, αδελφό του άρτι εκλεγέντος προέδρου Τζον Κένεντι και μετέπειτα υπουργό Δικαιοσύνης.

Ο Ρόμπερτ Κένεντι δεν έκρυψε την επαφή του με τον Ρώσο (Σοβιετικό για την ακρίβεια) – υπάρχουν ακόμη ίχνη στην τηλεφωνική του ατζέντα. Παρά το εμπιστευτικό του ύφος, δεν του έδωσε καμία υπόσχεση (όπως αυτή που φέρεται να έδωσαν στους Ρώσους ο Τραμπ και οι σύμβουλοί του, για άρση των κυρώσεων) ούτε μίλησε άσχημα για τον απερχόμενο πρόεδρο Αϊζενχάουερ. Οι πληροφορίες προέρχονται από ρωσικές πηγές και δευτερευόντως από αποχαρακτηρισμένα αμερικανικά έγγραφα.

Η Ιστορία μάς δείχνει κατ’ αρχάς πως η αμερικανική εξουσία επιδίωκε ανέκαθεν μυστικούς διαύλους επικοινωνίας με τους Ρώσους – ακόμη και στις χειρότερες στιγμές του Ψυχρού Πολέμου. Και οι Σοβιετικοί, άλλωστε, έβαλαν λυτούς και δεμένους για να πληροφορηθούν από πρώτο χέρι «τι μέρους του λόγου ήταν ο Κένεντι», καθώς η μόνη πηγή πληροφόρησής τους έως το καλοκαίρι του 1960 ήταν ο αμερικανικός Τύπος.

Δεν ξέρουμε πού θα οδηγήσουν τον Τραμπ οι έρευνες για το Russia-gate, αλλά γνωρίζουμε με βεβαιότητα πως η μυστική διπλωματία του Ρόμπερτ Κένεντι συνέτεινε στο να σωθεί η ανθρωπότητα από τον πυρηνικό όλεθρο το 1962.

Ο Ρόμπερτ είπε στον Σοβιετικό πράκτορα πως ο νέος πρόεδρος επιθυμεί να συναντηθεί σύντομα με τον ηγέτη της ΕΣΣΔ, Νικήτα Χρουστσόφ, αλλά μόνο αν είναι βέβαιος ότι θα προκύψει κάτι θετικό. Η ανέγερση του Τείχους του Βερολίνου και το φιάσκο της CIA στον Κόλπο των Χοίρων (Κούβα) χάλασαν το κλίμα. Τότε όμως η εντατική μυστική διπλωματία του Ρόμπερτ Κένεντι με έναν πράκτορα της GRU, τον Γκεόργκι Μπολτσάκοφ, κράτησε ανοιχτή την επικοινωνία με το Κρεμλίνο, εν αγνοία μάλιστα της CIA και των περισσότερων συμβούλων του Λευκού Οίκου! Χωρίς αυτό κανείς δεν ξέρει πώς θα εξελισσόταν η κρίση των πυραύλων της Κούβας.

Συνιστούν όλα αυτά δικαιολογία για τις ανορθόδοξες επαφές του Τραμπ με τους Ρώσους; Είναι καθαρά θέμα ερμηνείας. Αν πιστεύει κανείς ότι ο Τραμπ αποβλέπει στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων της πατρίδας του, η απάντηση είναι «ναι». Αν δεν το πιστεύει, η απάντηση είναι «όχι». Συνήθως τη σωστή απάντηση τη δίνει μακροπρόθεσμα η ζωή.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής