Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος
«Η κλιματική αλλαγή, η πτώση αστεροειδών, οι επιδημίες κι ο υπερπληθυσμός, μάς αναγκάζουν να ψάξουμε πιο γρήγορα για άλλη κατοικία. Περισσότερα θα σας πω στο Τροντχάιμ (Νορβηγία) στις 18 Ιουνίου», υποσχέθηκε ο διάσημος αστροφυσικός.
Από τη μια έχει δίκιο να μας αγχώνει. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ αδιαφορεί παγερά για την υπερθέρμανση του πλανήτη κι ετοιμάζεται να ρίξει κι άλλο κάρβουνο στα εργοστάσια. Ακόμη και τα μέτρα για το καθάρισμα της ατμόσφαιρας, που έχουν συμφωνήσει οι υπόλοιποι (Κίνα-Ρωσία-Ιαπωνία-Καναδάς-ΕΕ), είναι αμφίβολο αν αρκούν για να σωθεί η παρτίδα.
Ινάσιο Λούλα, ο «πρεσβευτής» του Καλού
Το όραμα του Χόκινγκ και άλλων ερευνητών στρέφεται γύρω από τον εποικισμό του Αρη, του κοντινότερού μας πλανήτη, μόλις 8 μήνες δρόμο. Αλλο όμως να πάμε εκεί κι άλλο να τον εποικίσουμε, μας προσγειώνει απότομα ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος (ESA), δρ. Γιόχαν Ντίτριχ Βέρνερ.
Ο επικεφαλής της «ευρωπαϊκής ΝΑSA» κάλεσε το κοινό να μην παραμυθιάζεται με τις φαντασιοπληξίες των χολιγουντιανών σεναρίων. Ο «Αρειανός», ο Ματ Ντέιμον ζούσε σε ένα πολύ ανεκτό περιβάλλον. Ομως στον κόκκινο πλανήτη επικρατούν άγριες συνθήκες. Δεν είναι μόνο οι έξι μήνες φως – έξι μήνες απόλυτο σκοτάδι – αυτό συμβαίνει και στους Πόλους. Το πρόβλημα είναι ότι θα πρέπει να μένει κάποιος συνεχώς καλυμμένος και σε καταφύγια, για να προστατεύεται από την κοσμική ακτινοβολία.
«Σίγουρα ο άνθρωπος θα πετάξει στον Αρη. Αλλά αντί για εποικισμό, εγώ προσωπικά θα προτιμούσα να μείνω στη Γη τα επόμενα… 3 δισεκατομμύρια χρόνια», τόνισε ο δρ. Βέρνερ, στέλνοντας πίσω την μπάλα στον Χόκινγκ.
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου