Γράφει ο Πάνος Αμυράς*
Υποτίθεται ότι ο Τσίπρας θα προστάτευε τους αδύναμους χτυπώντας τη φοροδιαφυγή και το λαθρεμπόριο. Στην πράξη έγιναν τα αντίθετα. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Οικονομίας, οι έλεγχοι στη διακίνηση καυσίμων έχουν ατονήσει με αποτέλεσμα τα λαθρεμπορικά κυκλώματα να οργιάζουν στην αγορά.
Τα έσοδα από τις περιβόητες λίστες φοροδιαφυγής το 2016 ήταν μόλις 80 εκατομμύρια, ενδεικτικό της έλλειψης πολιτικής βούλησης για την αντιμετώπιση της μεγάλης φοροδιαφυγής.
Από την άλλη πλευρά, με το τέταρτο Μνημόνιο που υπεγράφη τον Μάιο, οι χαμηλόμισθοι των 500 ευρώ θα πληρώνουν για τα εισοδήματα του 2019 φόρο ίσο με ένα μηνιάτικο, ενώ οι συνταξιούχοι θα χάσουν 2-4 συντάξεις.
Η αποτυχία της κυβέρνησης Τσίπρα είναι ακόμη πιο εμφανής στο μέτωπο της ανεργίας. Τον Φεβρουάριο του 2015, οπότε ανέλαβε δράση η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ., η ανεργία ήταν 25,4%, υψηλή αλλά σε καθοδική πορεία σε σχέση με το 27,2% του αντίστοιχου μήνα του 2014.
Παραπλήσια ανεργία με την Ελλάδα είχε τότε και η Ισπανία. Εμείς 25,4% και η Ισπανία 23,2%. Δύο χρόνια μετά, το ποσοστό ανεργίας στη χώρα μας μειώθηκε μόλις κατά 2,2 μονάδες και διαμορφώθηκε στο 23,2%. Στην Ισπανία η ανεργία υποχώρησε κατά 5 μονάδες και έφτασε το 18,2%, ενώ τον Απρίλιο του 2017 μειώθηκε περαιτέρω στο 17,8%.
Ινάσιο Λούλα, ο «πρεσβευτής» του Καλού
Παραπλήσιες επιδόσεις είχε και η Κύπρος, η οποία είδε τα ποσοστά ανεργίας να μειώνονται από 16,6% που ήταν στις αρχές του 2015, στο 11,6%, δηλαδή 5 μονάδες χαμηλότερα.
Ολες οι ευρωπαϊκές χώρες αξιοποίησαν το θετικό κλίμα στις αγορές, τη μείωση των τιμών πετρελαίου και την αύξηση του τουρισμού για να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας και να περιορίσουν τις οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες. Μοναδική εξαίρεση η Ελλάδα, όπου η κυβέρνηση Τσίπρα μεγάλωσε την απόσταση με την υπόλοιπη Ευρώπη και στο μέτωπο της ανεργίας. Η ελληνική οικονομία είναι παγιδευμένη μεταξύ των capital controls και της αέναης διαπραγμάτευσης.
Το Μαξίμου ξέρει μόνο να υπογράφει Μνημόνια και να αυξάνει τη φορολογία σε βάρος τελικά των φτωχότερων πολιτών που υποστήριζαν τον Τσίπρα το 2015.
Κυβέρνηση χωρίς πυξίδα
Ο πρωθυπουργός άγεται και φέρεται ανάλογα με τις εξελίξεις. Αρχικά δεν δεχόταν μέτρα και προεξοφλούσε το τέλος της λιτότητας, μετά υποσχόταν ότι θα φορέσει γραβάτα για το χρέος και τώρα μας λέει ότι ακόμη και αν δεν προλάβει να φορέσει γραβάτα, δεν θα μας φορέσει φέσι. Προφανώς δεν θέλει να θυμάται ότι το καλοκαίρι του 2015 αύξησε το δανεισμό της χώρας κατά 86 δισεκατομμύρια με το τρίτο Μνημόνιο, που λίγους μήνες νωρίτερα ήταν αχρείαστο. Και φέσι έβαλε στους πολίτες ο Τσίπρας και δεν θα φορέσει γραβάτα χάνοντας τη μάχη για το χρέος. Δυστυχώς το Μαξίμου λειτουργεί σαν ανεμοδούρα και όχι με σχέδιο και όραμα για το μέλλον.
Η Ν.Δ. και ο ΔΟΛ
Ορισμένα «παπαγαλάκια» του Μαξίμου απορούσαν για ποιο λόγο η Νέα Δημοκρατία, που είχε καταγγείλει τη μεταβίβαση του 19,6% του Τηλέτυπου από τον Πήγασο στον Ιβάν Σαββίδη, δεν έβγαλε παρόμοια ανακοίνωση για την πώληση του ΔΟΛ στον Β. Μαρινάκη. Η απάντηση είναι απλή. Η μεταβίβαση του ΔΟΛ έγινε με ανοιχτό πλειοδοτικό διαγωνισμό, όπου κανένα κόμμα δεν έχει λόγο να παρέμβει εκτός εάν διαπιστώσει παρατυπίες στη διαδικασία. Η πώληση όμως του 19,6% του Mega έγινε μεταξύ δύο επιχειρηματιών, χωρίς το πακέτο να βγει στο σφυρί. Η Ν.Δ. είχε θέσει συγκεκριμένα ερωτήματα για το ρόλο των τραπεζών στη συγκεκριμένη μεταβίβαση. Αυτή είναι η διαφορά των δύο συναλλαγών, την οποία δεν θέλουν να καταλάβουν ορισμένοι στην κυβέρνηση…
*O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου