Γράφει ο Γιάννης Ευαγγελίδης
Ομως, η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα δεν καταλαβαίνει από τέτοια. Το δόγμα «είμαστε αριστεροί και μπορούμε να κάνουμε ό,τι θέλουμε» είναι διάχυτο σε όλες τις εκφάνσεις της δημόσιας ζωής της γνωστής παρέας του Μαξίμου. Οπως είναι σαφής και η πρόθεσή της να χειραγωγήσει την ανεξάρτητη Δικαιοσύνη, αλλά και να ελέγξει τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
Την εβδομάδα που πέρασε, η κυβέρνηση επέρριψε ευθύνες στο Ελεγκτικό Συνέδριο για την απόφαση με την οποία κρίνεται ως παράνομη και αντισυνταγματική η παράταση συμβάσεων εργαζομένων στους δήμους, οι οποίοι μάλιστα καλούνται να επιστρέψουν τα χρήματα που έλαβαν.
H Οξφόρδη και το σύνδρομο της Κίνας
Αντί δηλαδή να παραδεχθεί ότι παρανόμησε, επιλέγει να τα βάλει με τη Δικαιοσύνη και να κρατήσει σε πολιτική ομηρεία χιλιάδες συμβασιούχους, στους οποίους τάζει ακόμα και μονιμοποιήσεις, που όμως απαγορεύονται ρητά από το Σύνταγμα.
Το ίδιο είχε συμβεί και με το διαγωνισμό Παππά για τις τηλεοπτικές άδειες, που ακυρώθηκε ως αντισυνταγματικός από το Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο κατηγόρησε ανοιχτά τότε η κυβέρνηση για το δικό της φιάσκο. Το Μαξίμου είχε στήσει ένα διάτρητο διαγωνισμό με στόχο να ελέγξει το τηλεοπτικό τοπίο και της έφταιγε το ανώτατο δικαστήριο που διαπίστωσε την καραμπινάτη αντισυνταγματικότητα.
Ολα αυτά είναι δείγματα της καθεστωτικής νοοτροπίας από την οποία διαπνέεται η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. Οπως οι κομματικοί διορισμοί και το πελατειακό σύστημα που έχει εγκαθιδρύσει στο Δημόσιο προκειμένου να κρατηθεί όσο μπορεί περισσότερο στην καρέκλα της εξουσίας. Είναι φανερό ότι το νέο που υποσχόταν ο κ. Τσίπρας είναι πιο παλιό και από το πασοκικό παρελθόν της δεκαετίας του ’80.
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής