Από τα μέσα της δεκαετίας του ’70 και μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ’80, ο χώρος που καταλάμβαναν τα γεωργικά μηχανήματα στη Γενική Έκθεση του Σεπτεμβρίου, διογκώνονταν σημαντικά. Σε σημείο που οι συγκεκριμένες εκθέτες να «ασφυκτιούν» και οι επισκέπτες να μην μπορούν να θαυμάσουν με την άνεσή τους τα εκθέματα. Η πρώτη σκέψη για μία κλαδική έκθεση αποκλειστικά για τη γεωργία-κτηνοτροφία, άρχισε να «καλλιεργείται» το 1983. Η απόφαση ελήφθη το 1984 και το ραντεβού για την πρώτη Agrotica (άγνωστο παραμένει ο ‘νονός’ του ονόματος) προγραμματίστηκε για τις αρχές Φεβρουαρίου 1985. Ήταν η εποχή του εκσυγχρονισμού της ελληνικής αγροτιάς, της εισροής πακτωλών χρημάτων από την Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (μετέπειτα ΕΕ) και της ενδυνάμωσης του κινήματος των αγροτικών συνεταιρισμών. Το ΠΑΣΟΚ βάδιζε ολοταχώς για τη δεύτερη τετραετία του, αξιοποιώντας και τα ερείσματά του στην αγροτιά, ενώ οι ευρωπαϊκές επιδοτήσεις μέσω της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής και των ειδικών πακέτων έπεφταν σαν… βροχή!

Η 1η Agrotica –η οποία σημειωτέον είχε διάρκεια μίας εβδομάδας!- πήγε καλά ή πιο σωστά… εξαιρετικά. Αναπτύχθηκε σε συνολικό λειτουργικό χώρο 80.000 τετραγωνικών μέτρων και κάλυψε εκθετήριες επιφάνειες εννέα μεγάλων περιπτέρων καθώς και υπαίθριους χώρους. Πήραν μέρος 554 εκθέτες (230 έλληνες – 324 ξένοι). Γύρω στις 100.000 άμεσα ενδιαφερόμενοι, που ασχολούνταν επαγγελματικά με όλους τους κλάδους της γεωργίας, από όλους του νομούς της Ελλάδας καθώς και εμπορικοί και επαγγελματικοί επισκέπτες από 15 ξένες χώρες, είχαν επισκεφτεί την 1η Agrotica. Τα εκθέματα κάλυψαν όλους τους τομείς των μηχανημάτων – τεχνολογίας – εφαρμογών – συστημάτων – φαρμάκων – λιπασμάτων – σπόρων – ζωοτροφών κτλ. Δύο μεγάλα περίπτερα καλύφθηκαν από εκθέματα ελληνικής κατασκευής. Ιδιαίτερο περίπτερο με τη συμμετοχή ελληνικών κατασκευαστών – παραγωγών κάλυψε ο ΕΟΜΜΕΧ. Οι εμπορικές πράξεις κινήθηκαν σε πολύ ικανοποιητικά επίπεδα και κάλυψαν ευρύτατο φάσμα προϊόντων και όλους σχεδόν τους εκθέτες. Επίσης, είχαν γίνει επαφές για τη δημιουργία νέων αγορών, καθώς και για διάφορες μορφές συνεργασίας ανάμεσα σε παραγωγούς. Στο πλαίσιο της 1ης Agrotica, πραγματοποιήθηκαν το 1ο συνέδριο της διοργάνωσης, που περιλάμβανε και εκδήλωση της ΚΥΔΕΠ καθώς και διήμερο εκδηλώσεων της ΑΤΕ και το 16ο σεμινάριο οικονομική ανάπτυξης που είχε διοργανωθεί από τη Συντονιστική Επιτροπή Προωθήσεως Ελληνικής Οικονομίας (ΣΕΠΕΟ). Να σημειωθεί ότι στην πρώτη διοργάνωση συμμετείχαν χώρες που σήμερα όχι απλά έχουν αλλάξει πολιτικό καθεστώς (δηλαδή πρώην κομμουνιστικές) αλλά έχουν διαλυθεί, όπως: Τσεχοσλοβακία, Γιουγκοσλαβία και Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών.

Το «στοίχημα» της πρώτης διοργάνωσης είχε κερδηθεί. Και μάλιστα με επιβλητικό τρόπο. Από την πρώτη μέρα λειτουργίας της είχε γίνει ξεκάθαρο σε όλους ότι η Agrotica ήρθε για να μείνει ως θεσμός. Η διοργάνωση ήταν ετήσια και πραγματοποιούνταν στα τέλη Ιανουαρίου με αρχές Φεβρουαρίου. Όμως, με την πάροδο του χρόνου παρουσιάστηκε ένα πρόβλημα. Οι διοργανωτές είχαν αντιληφθεί τη δυναμική του κτηνοτροφικού κλάδου, ο οποίος έδειχνε να «πιέζεται» μέσα στην Agrotica. Έτσι, το 1999 ο συγκεκριμένος κλάδος αποκτά τη δική του κλαδική έκθεση, η οποία ονομάζεται Zootechnia. Μέχρι το 2004, agrotica και zootechnia πραγματοποιούνταν σε ετήσια βάση, σε ξεχωριστές ημερομηνίες. Τότε, πάρθηκε η απόφαση να διατηρηθούν και οι δύο αλλά να αποκτήσουν περιοδικότητα στις εκθέσεις. Συγκεκριμένα, τις μονές χρονιές να διενεργείται η zootechnia και τις ζυγές η agrotica. Έτσι, αν κάποιος επισκέπτης ασχολούνταν και με τον γεωργικό και με τον κτηνοτροφικό κλάδο (και στην Ελλάδα είναι πολλοί!) δεν θα ήταν αναγκασμένος να μεταβεί στη Θεσσαλονίκη δύο διαφορετικές χρονικές στιγμές το ίδιο έτος για να δει από κοντά τις εκθέσεις.

Και αυτό είναι το μοτίβο που ακολουθείται μέχρι και σήμερα. «Αδιαμφισβήτητα η Agrotica είναι η μεγαλύτερη και σημαντικότερη κλαδική έκθεσή μας», λέει στον ΕΤ ο προϊστάμενος της έκθεσης, Βασίλης Σπύρου. Και δεν έχει άδικο αν αναλογιστεί κανείς ότι η γενική έκθεση του Σεπτεμβρίου 2019 είχε 260.000 επισκέπτες σε οκτώ μέρες λειτουργίας, ενώ η Agrotica του 2020 είχε συγκεντρώσει 161.000 επισκέπτες σε τέσσερις μέρες λειτουργίας! Η προπέρσινη Agrotica (η τελευταία πριν την εκδήλωση της πανδημίας) ήταν και η πιο πετυχημένη, ενώ η δεύτερη πιο επιτυχημένη διοργάνωση ήταν του 2008. Μία από τις λιγότερο επιτυχημένες ήταν η Agrotica του 2012, η οποία είχε δεχθεί μόλις 47.000 επισκέπτες, με τη χώρα να βρίσκεται στη δίνη της οικονομικής κρίσης και των μνημονίων.

«Η Agrotica συγκαταλέγεται στην πεντάδα των ουσιαστικότερων εκθέσεων του κλάδου σε όλη την Ευρώπη», πρόσθεσε με περηφάνια ο κ. Σπύρου, υπογραμμίζοντας πως δεν υπάρχει εφάμιλλη στην νοτιοανατολική Ευρώπη και την ανατολική Μεσόγειο. Πλέον, ο αντίκτυπος και το αποτύπωμα της Agrotica είναι διεθνές. Υπάρχουν εκθέτες και επισκέπτες από όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη. Από την μακρινή Βραζιλία μέχρι το Ιράν και την Ινδία. «Είναι μία πραγματική γιορτή για τον κλάδο. Μοναδική παραφωνία το γεγονός ότι ορισμένες διοργανώσεις –στα τέλη της δεκαετίας του ’90- έπεφταν χρονικά με τις αγροτικές κινητοποιήσεις, με αποτέλεσμα να υπάρχει δυσκολία μετάβασης στη Θεσσαλονίκη και ταυτόχρονα να μην υπάρχει μεγάλη προσέλευση επισκεπτών, καθώς πολλοί είχαν λάβει πόστα στα μπλόκα. Σε γενικές γραμμές, ο κλάδος έχει αγκαλιάσει την Agrotica από την πρώτη στιγμή και αυτό αποδεικνύεται και από τους αριθμούς. Η μοναδική διοργάνωση που δεν έγινε ήταν του 2020, λόγω των μέτρων που είχαν ληφθεί για την πανδημία, ενώ το επόμενο ραντεβού είναι για τα τέλη Ιανουαρίου του 2024», υπογράμμισε.

Ανέκαθεν η Agrotica ήταν μία έκθεση που έφερνε κοντά όλο τον κλάδο. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, εννέα στους δέκα επισκέπτες είναι αγρότες και μόλις ένας στους δέκα λάτρης της γης που την επισκέπτεται για να θαυμάσει τον εξοπλισμό και να αποχωρήσει αγοράζοντας κάτι, ακόμη και ένα… κλαδευτήρι. Η αιχμή της τεχνολογίας παρουσιάζονταν πάντα στην Agrotica. Θηριώδη τρακτέρ, με κλιματισμό και gps, drone ψεκασμού, κομπίνες, ελαιοσυλλέκτες, κεραίες καταγραφής συνθηκών χωραφιού και άλλες καινοτομίες παρουσιάστηκαν πρώτα στα περίπτερα της έκθεσης. Αλλά το μεγάλο ατού της είναι η συγκέντρωση σε ένα σημείο όλου του αγροτικού εξοπλισμού. Ο επισκέπτης/αγρότης δεν χρειάζεται να «τρέχει» από κατάστημα σε κατάστημα και από πόλη σε πόλη, καθώς έχει μπροστά του  όλη τη γκάμα των μηχανημάτων. Άλλωστε, για αυτό κατά τη διάρκεια της έκθεσης κλείνονται πολλές αγοραπωλησίες…

Ειδήσεις σήμερα

Καλάθι του νοικοκυριού και για αρτοποιία, κρεοπωλεία

Σεπόλια: Οι άλλοι δύο προφυλακιστέοι και η έρευνα για τον αστυνομικό