Μια βρογχοκήλη θα μπορούσε να διακριθεί- μετά από τις σχετικές εξετάσεις- σε διάχυτη ή σε οζώδη, αν και τα αίτια που την προκαλούν είναι λίγο-πολύ τα ίδια σε κάθε περίπτωση.

Μια «γυναικεία» πάθηση

Η συχνότητα της βρογχοκήλης είναι οκτώ φορές μεγαλύτερη στις γυναίκες απ ό,τι στους άντρες. Επιπλέον, η ηλικία και η  κύηση είναι δύο παράγοντες που συμβάλουν στην εμφάνιση της νόσου. Τα συνήθη αίτια εκδήλωσης βρογχοκήλης είναι:

• η χαμηλή συγκέντρωση ιωδίου, με αποτέλεσμα την υπερπλασία του αδένα.
• Το ιώδιο σε μεγάλες δόσεις
• Το λίθιο
• Οι θειογλυκοσίδες, που υπάρχουν στα λάχανα

Πως εκδηλώνεται η νόσος. Η διάγνωση

Η βρογχοκήλη εκδηλώνεται με χαρακτηριστικά συμπτώματα όπως δυσφαγία, δυσχέρεια στην αναπνοή, βραχνάδα στη φωνή, αίσθημα πίεσης στις φλέβες γύρω από τον θυρεοειδή ή την τραχεία ή το παλίνδρομο λαρυγγικό νεύρο, που συνοδεύεται από πρήξιμο της περιοχής. Επίσης, εκδηλώνεται με συμπτώματα υποθυρεοειδισμού. Η διάγνωση της νόσου βασίζεται κυρίως:

• Στο ιστορικό: Συνήθως η διόγκωση του θυρεοειδή είναι ένα τυχαίο εύρημα.
• Στην κλινική εξέταση: πρέπει να είναι πλήρης και συστηματική.  Επιπλέον στην κλινική εξέταση του τραχήλου δεν πρέπει να παραλείψουμε την ακρόαση της περιοχής για τυχόν φυσήματα που συνήθως οφείλονται σε καρωτιδικές στενώσεις.

Οι βασικές εξετάσεις

• Η εξέταση εκλογής είναι το υπερηχογράφημα, όπως συμβαίνει σε όλες τις διογκώσεις του τραχήλου.
• Με τις λειτουργικές δοκιμασίες του θυρεοειδή μπορούμε να διαπιστώσουμε αν ο αδένας υπολειτουργεί ή αν υπερλειτουργεί.
• Ο έλεγχος της θυρεοσφαιρίνης ( TBG) βοηθάει στην διάγνωση κληρονομικών διαταραχών.
• Ο έλεγχος των αντιθυρεοειδικών αντισωμάτων είναι απαραίτητος για την διάγνωση αυτοάνοσων θυρεοειδικών νοσημάτων όπως η θυρεοειδίτιδα Hasimoto.
• Η δοκιμασία πρόσληψης ραδιενεργού ιωδίου μας βοηθάει να γνωρίσουμε την λειτουργία του αδένα.
• Το σπινθηρογράφημα μας βοηθάει να γνωρίσουμε την λειτουργική κατάσταση του αδένα.
• Η ακτινογραφία και η αξονική τομογραφία επιτρέπουν την διαπίστωση παρεκτόπισης της τραχείας, των διαστάσεων και της σύστασης του αδένα.
• Κυτταρολογική εξέταση

Θεραπεία – Μέθοδοι αντιμετώπισης

Αν η βρογχοκήλη είναι σχετικά μικρή, ίσως να μη χρειάζεται θεραπεία. Ο γιατρός θα συνεχίσει, ωστόσο, να ελέγχει τα επίπεδα των θυρεοειδικών ορμονών στο αίμα σας, καθώς μπορεί να εμφανίσετε υπερθυρεοειδισμό κάποια στιγμή μέσα στα επόμενα 20 χρόνια.

Αν υπάρχει περίπτωση κακοήθειας, αν η βρογχοκήλη εμφανίζει ευμεγέθεις όγκους ή αν συμπιέζει την τραχεία, η πιο αποτελεσματική θεραπεία είναι η χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση του μεγαλυτέρου μέρους του θυρεοειδούς. Στην περίπτωση αυτή θα χρειαστεί να ακολουθήσετε αγωγή με θυροξίνη εφ’ όρου ζωής.

Πώς να προφυλαχτείτε από τη νόσο – Πρόγνωση

• Επαρκής λήψη ιωδίου
• Χρήση ιωδιωμένου αλατιού
• Εφαρμογή προγραμμάτων ιωδιώσεως του νερού
• Παρεντερική χορήγηση ιωδίου