Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε χαμηλή καρδιακή παροχή προς τα βασικά όργανα (εγκέφαλος, νεφροί και άλλα) που με την σειρά τους μπορεί να υπολειτουργήσουν και να προκληθεί ακόμα και μη αναστρέψιμη βλάβη.

Ποιες είναι οι κυριότερες παιδιατρικές αρρυθμίες;

• Φλεβοκομβική ταχυκαρδία. Αποτελεί φυσιολογική ταχυκαρδία που συμβαίνει πχ. όταν ένα παιδί έχει πυρετό ή υπάρχει υπερδιέγερση, άσκηση και δεν χρειάζεται αντιμετώπιση.
• Έκτακτες κολπικές ή κοιλιακές συστολές. Οι έκτακτες κολπικές συστολές (προερχόμενες από το άνω μέρος της καρδιάς, τους κόλπους) και οι κοιλιακές συστολές (προερχόμενες από το κάτω μέρος της καρδιάς, τις κοιλίες) είναι αθώες και ακίνδυνες όταν η καρδιά δεν έχει ανατομικό πρόβλημα. Ειδική αντιμετώπιση χρειάζεται όταν υπάρχουν δομικές ή ηλεκτρικές παθήσεις της καρδιάς.
• Παροξυσμικές υπερκοιλιακές ταχυκαρδίες. Είναι η πιο κοινή αιτία ταχυκαρδίας στα παιδιά. Οφείλεται σε εστία που διεγείρει την καρδιά σε αυξημένη συχνότητα ή μικρό “βραχυκύκλωμα”. Έχει αιφνίδια έναρξη και τερματισμό, που τις περισσότερες φορές γίνεται χωρίς ιατρική παρέμβαση. Θεραπεία χρειάζεται όταν τα επεισόδια είναι συχνά η διαρκούν πολύ.

• Σύνδρομο Wolff Parkinson White. Οφείλεται στην ύπαρξη επιπρόσθετης οδού αγωγής των ηλεκτρικών ερεθισμάτων από το πάνω μέρος της καρδιάς στο κάτω. Ο επιπρόσθετος αυτός δρόμος υπάρχει από την γέννηση. Τις περισσότερες φορές δεν δημιουργεί συμπτώματα και ανακαλύπτεται τυχαία στο ηλεκτροκαρδιογράφημα, μπορεί όμως να προκαλεί ταχυκαρδίες. Σπάνια μπορεί να οδηγήσει σε αιφνίδιο θάνατο.
• Κοιλιακή ταχυκαρδία. Όταν υπάρχει δομική ή ηλεκτρική ανωμαλία της καρδιάς θεωρείται επικίνδυνη για την ζωή. Μπορεί να προκαλέσει αδυναμία, ζάλη, αίσθημα παλμών και συγκοπή ή θάνατο.
• Κολποκοιλιακοί αποκλεισμοί. Αποτελούν επιβράδυνση της ταχύτητας με την οποία ένα ερέθισμα περνάει από τους κόλπους στις κοιλίες. Σε παιδιά που δεν έχουν υποβληθεί σε χειρουργείο καρδιάς συνήθως δεν αποτελούν πρόβλημα και τις περισσότερες φορές σε αθλητές ενός μικρού βαθμού επιβράδυνση είναι αναμενόμενη. Όταν όμως υπάρχει παθολογικό υπόστρωμα, το παιδί ενδέχεται να παρουσιάσει μειωμένη ανοχή στην άσκηση ή και επεισόδια απώλειας αισθήσεων.
• Σύνδρομο μακρού QT. Πρόκειται για κληρονομούμενη πάθηση. Πολλά παιδιά μπορεί να μην έχουν συμπτώματα και να ανευρεθεί τυχαία στο ηλεκτροκαρδιογράφημα. Η απώλεια αισθήσεων είναι πιθανή όπως επίσης είναι πιθανή σε μικρό ποσοστό και η καρδιακή ανακοπή.

Τι προκαλεί τις αρρυθμίες στα παιδιά;

Πολλές φορές τα αίτια είναι άγνωστα. Κάποιες από τις αίτιες μπορεί να είναι:

• Κληρονομούμενα αρρυθμιολογικά νοσήματα
• Διαταραχές στο ερεθισματαγωγό σύστημα (ηλεκτρικό σύστημα) της καρδιάς από την γέννηση
• Λοιμώξεις
• Διαταραχές ηλεκτρολυτών ή λήψη φαρμάκων
• Φυσιολογική ανταπόκριση σε άσκηση πυρετό η συναισθηματική φόρτιση

Ποια είναι τα συμπτώματα της αρρυθμίας;

Πολλά παιδιά είναι τελείως ασυμπτωματικά ή με συμπτώματα στα οποία δεν δίνουν ιδιαίτερη βαρύτητα. Σε περίπτωση που αναφέρονται συμπτώματα τα περισσότερο συχνά είναι: αίσθημα αδυναμίας, κόπωσης, αίσθημα παλμών, χαμηλή αρτηριακή πίεση και ζάλη, συγκοπή και στις μικρότερες ηλικιακές ομάδες αδυναμία, ταχύπνοια ή δυσχέρεια στην σίτιση.

Πως γίνεται ή διάγνωση της αρρυθμίας στα παιδιά;

Τα εργαλεία για την διαγνωστική προσέγγιση ασθενών με αρρυθμίες είναι:

• Ηλεκτροκαρδιογράφημα: Απλά ηλεκτρόδια τοποθετούνται στο σώμα του παιδιού και καταγράφεται η ηλεκτρική δραστηριότητα της καρδιάς.
• Δοκιμασία κόπωσης: Απλά ηλεκτρόδια τοποθετούνται στο σώμα του παιδιού και το παιδί περπατάει σε κυλιόμενο τάπητα ενώ ταυτόχρονα καταγράφεται η ηλεκτρική δραστηριότητα της καρδιάς.
• HOLTER καταγραφής ρυθμού: Μια μικρή φορητή συσκευή συνδέεται μέσω ηλεκτροδίων με το σώμα του παιδιού για καταγραφή του καρδιακού ρυθμού που συνήθως διαρκεί 24 ή 48 ώρες.

• Ηλεκτροφυσιολογική μελέτη: Πρόκειται για επεμβατική διαγνωστική μέθοδο που επιτρέπει στον ιατρό να αναγνωρίσει την αιτία της αρρυθμίας και τις περισσότερες φορές να επέμβει για την θεραπεία της στον ίδιο χρόνο.
• Δοκιμασία ανάκλισης: Ο μικρός ασθενής ξαπλώνει και κατόπιν εγείρεται σε ημιόρθια θέση ενώ ταυτόχρονα καταγράφεται η αρτηριακή πίεση και ο ρυθμός.
• Υπερηχοκαρδιογράφημα: Μπορεί να παρέχει λεπτομερή απεικόνιση της ανατομίας και της καρδιακής λειτουργικότητας.
• Εμφυτεύσιμοι καταγραφείς ρυθμού: Οι συσκευές αυτές εμφυτεύονται υποδορίως και χρησιμοποιούνται για μακροχρόνια καταγραφή.
• Μαγνητική τομογραφία καρδιάς: Παρέχει λεπτομερή απεικόνιση της ανατομίας, της καρδιακής λειτουργικότητας και την ανάδειξη πιθανού αρρυθμιογόνου υποστρώματος, μετά την έγχυση σκιαγραφικού υλικού.

Πως θεραπεύονται οι αρρυθμίες στα παιδιά;

Κάποιοι ασθενείς δεν χρειάζονται θεραπεία, στην περίπτωση όμως που αυτή είναι αναγκαία αυτή συνήθως συνίσταται σε:

• Φάρμακα, που σκοπό άλλοτε έχουν να θεραπεύσουν και άλλοτε να βελτιώσουν τα συμπτώματα.
• Επεμβάσεις κατάλυσης (καυτηριασμού). Στην περίπτωση αυτή ειδικοί καθετήρες χρησιμοποιούνται για να καυτηριάσουν την εστία της αρρυθμίας μέσα στην καρδιά.
• Βηματοδότες. Πρόκειται για μικρές συσκευές που τοποθετούνται υποδόρια στον θώρακα ή την κοιλία. Μικρή ποσότητα ηλεκτρικού ρεύματος χορηγείται στην καρδιά ώστε αυτή να διεγείρεται σε φυσιολογική συχνότητα.
• Εμφυτεύσιμος απινιδωτής. Είναι συσκευή, η οποία όπως και ο βηματοδότης, τοποθετείται υποδόρια. Μπορεί να χορηγήσει απινιδισμό (ηλεκτροσόκ) για να τερματίσει επικίνδυνες αρρυθμίες.