Πώς λειτουργούν οι παραθυρεοειδείς αδένες

Ιδίως όσον αφορά στην απορρόφηση του πολύτιμου ασβεστίου, οι παραθυρεοειδείς αδένες λειτουργούν όπως ακριβώς ένας θερμοστάτης ρυθμίζει τη θερμοκρασία ενός δωματίου. Εάν λ.χ. το ασβέστιο μειωθεί, τότε εκκρίνεται παραθορμόνη, η οποία απελευθερώνει ασβέστιο από τα οστά και αυξάνει την απορρόφησή του από το λεπτό έντερο. Εάν τα επίπεδα ασβεστίου είναι ψηλά, μειώνεται η παραγωγή της παραθορμόνης με τα αντίθετα αποτελέσματα.

Οταν, όμως, για οποιονδήποτε λόγο, οι παραθυρεοειδείς αδένες δεν λειτουργούν ομαλά, τότε προκύπτει σοβαρός κίνδυνος εκδήλωσης υπερπαραθυρεοειδισμού, με σημαντικές συνέπειες για την υγεία του ασθενούς.

Ποια προβλήματα υγείας σχετίζονται με τον υπερπαραθυρεοειδισμό

Η αυξημένη ποσότητα παραθορμόνης που κυκλοφορεί στο σώμα μας μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρά προβλήματα υγείας, όπως:

• Οστεοπόρωση: Οσο υπερεκκρίνεται η παραθορμόνη τόσο περισσότερο ασβέστιο χάνουν τα οστά, με αποτέλεσμα να γίνονται αδύναμα, εύθραυστα, με αυξημένη πιθανότητα καταγμάτων.
• Νεφρολιθίαση: Ο οργανισμός προσπαθεί να αποβάλει το επιπλέον ασβέστιο με τα ούρα, με αποτέλεσμα να αυξάνεται ο κίνδυνος για τη δημιουργία νεφρολιθίασης.
• Πεπτικό έλκος: Τα υψηλά επίπεδα ασβεστίου διεγείρουν την έκκριση υδροχλωρικού οξέος.
• Αρτηριακή υπέρταση: Αυξημένος κίνδυνος για αρτηριακή υπέρταση και καρδιακή ανεπάρκεια, πιθανόν λόγω αγγειοσύσπασης και βλάβης των νεφρών.
• Ψυχολογικές διαταραχές: Κατάθλιψη, αλλαγή συμπεριφοράς, συναισθηματική αστάθεια κ.ά.

Ποια είναι τα συμπτώματα του υπερπαραθυρεοειδισμού

Οι περισσότεροι ασθενείς είναι ασυμπτωματικοί, με υποκλινικό υπερπαραθυρεοειδισμό ο οποίος ανευρίσκεται συνήθως σε τυχαίο αιματολογικό έλεγχο. Κάποιοι μπορεί να παραπονεθούν για αδυναμία, κόπωση και ακαθόριστο πόνο.

Με το πέρασμα του χρόνου, όμως, μπορεί να αναπτυχθούν τα ακόλουθα: νεφρολιθίαση, κοιλιακό άλγος, έντονη και συχνή δίψα, απώλεια όρεξης, ναυτία, έμετοι, παγκρεατίτιδα, οστεοπόρωση, κατάγματα οστών, διαταραχές μνήμης, σύγχυση και μυϊκή αδυναμία.

Πώς γίνεται η διάγνωση του υπερπαραθυρεοειδισμού

Η διάγνωση και ο έλεγχος του υπερπαραθυρεοειδισμού περιλαμβάνει τα ακόλουθα:

• Αιματολογικό έλεγχο για ασβέστιο και παραθορμόνη
• Ακτινολογικό έλεγχο, όπως ακτινογραφία νεφρών, ουρητήρων, κύστης για τον έλεγχο νεφρολιθίασης
• Μέτρηση οστικής πυκνότητας

Η εντόπιση των παθολογικών παραθυρεοειδών αδένων γίνεται με:

• Υπερηχογράφημα
• Σπινθηρογράφημα με τεχνήτιο sestamibi (ο ασθενής λαμβάνει πολύ μικρή ποσότητα μιας ραδιενεργούς ουσίας, η οποία απορροφάται μόνο από τον υπερλειτουργούντα παραθυρεοειδή αδένα και μας βοηθά στον εντοπισμό του)

Οι «δορυφόροι» του θυρεοειδούς -Τι συμβαίνει όταν δυσλειτουργούν

Πώς αντιμετωπίζεται ο υπερπαραθυρεοειδισμός

Υπάρχουν τρεις τύποι υπερπαραθυρεοειδισμού, με τον κάθε ένα τους να απαιτεί εντελώς διαφορετική αντιμετώπιση, σαν να πρόκειται για διαφορετική ασθένεια.

Πρόκειται για τον πρωτοπαθή, τον δευτεροπαθή και τον τριτοπαθή. Πιο συχνός είναι ο πρωτοπαθής, ο οποίος προσβάλλει συνηθέστερα γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας. Ανάλογα, λοιπόν, με τη διάγνωση του τύπου του υπερπαραθυρεοειδισμού, καθορίζεται και η θεραπεία, η οποία μπορεί να είναι από απλή παρακολούθηση μέχρι και χειρουργική επέμβαση.

• Πρωτοπαθήςυπερπαραθυρεοειδισμός: Η χειρουργική αντιμετώπιση είναι η μέθοδος εκλογής. Στις περιπτώσεις που πρόκειται για ένα αδένωμα, αφαιρείται ο συγκεκριμένος παραθυρεοειδής αδένας. Εάν πρόκειται για υπερπλασία και των 4 αδένων, ο χειρουργός αφαιρεί τους 3 και μέρος του 4ου.
• Δευτεροπαθήςυπερπαραθυρεοειδισμός: Η θεραπεία μπορεί να είναι συντηρητική με χορήγηση βιταμίνης D και ασβεστίου, ουσιών που μιμούνται δηλαδή το ασβέστιο, αποφυγή φωσφόρου, αιμοκάθαρση και σε κάποιους χειρουργική (αφαίρεση των τρεισήμισι αδένων). Επίσης, κάποιοι ασθενείς μετά από επιτυχή μεταμόσχευση νεφρού φαίνεται να ομαλοποιούν τις τιμές ασβεστίου.
• Τριτοπαθήςυπερπαραθυρεοειδισμός: Αρχικά ακολουθείται συντηρητική αγωγή με σκευάσματα ασβεστίου και βιταμίνης D. Σε ορισμένες περιπτώσεις και με συγκεκριμένες ενδείξεις ακολουθείται χειρουργική αντιμετώπιση.

Η επέμβαση εκλογής

Η επέμβαση εκλογής είναι η ελάχιστα επεμβατική παραθυρεοειδεκτομή, με ή χωρίς χρήση βιντεοκάμερας, η οποία διενεργείται πλέον σε όλα τα εξειδικευμένα κέντρα ενδοκρινών αδένων με διεγχειρητική μέτρηση της παραθορμόνης προς επιβεβαίωση της ορθής εκτομής. Η παραθυρεοειδεκτομή πραγματοποιείται υπό γενική αναισθησία, διαμέσου μίας μικρής εγκάρσιας τομής 1,5-2,5 εκατοστών στο κατώτερο τμήμα της πρόσθιας επιφάνειας του τραχήλου, κατά μήκος μίας φυσικής δερματικής πτυχής, όπως ακριβώς και η θυρεοειδεκτομή.

Η μετεγχειρητική πορεία είναι εξαιρετική και ο/η ασθενής εξέρχεται από την κλινική σε λιγότερο από 24 ώρες από την εισαγωγή του/της με άριστο αισθητικό αποτέλεσμα.

*Από το ένθετο Θυρεοειδής που κυκλοφορεί με τον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής

Ειδήσεις Σήμερα

Νέα, ωραία και καλή νοικοκυρά– Η Γαρυφαλλιά Καληφώνη μαγειρεύει στο πολυτελές σπίτι της με τον Μάστορα

Grand hotel spoiler: Η Αλίκη κατηγορείται για φόνο – Ποιον σκοτώνει

Τα έκαναν μαντάρα στο Παλάτι και τρέχουν να διαψεύσουν τις νέες φήμες για την Κέιτ Μίντλετον