Κάθε ερεθισμός κατά μήκος των νεύρων που διέρχονται από την αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης (όπως αυτός που προκαλείται όταν κάποιος χρησιμοποιεί με τις ώρες το κινητό, έχοντας σκυμμένο το κεφάλι του) μπορεί να καταλήξει σε τραυματισμό. Στην περίπτωση των κινητών και των tablets, ο τραυματισμός αποκαλείται «αυχενικό σύνδρομο του κινητού», ανήκει στα σύνδρομα υπέρχρησης και προκαλείται από την καθημερινή, πολύωρη κακή στάση του σώματος.
Το κεφάλι φτάνει να ζυγίζει… 30 κιλά!
Ο καθοριστικός παράγοντας στην ανάπτυξη αυχενικού συνδρόμου στους χρήστες των κινητών είναι το βάρος του κεφαλιού τους. Οι μύες, οι τένοντες και οι σύνδεσμοι του αυχένα είναι κατασκευασμένοι για να αντέχουν τα 5-6 κιλά που ζυγίζει το κεφάλι όταν είναι ευθυγραμμισμένο με τη σπονδυλική στήλη. Οταν ασχολούμαστε με το κινητό μας έχουμε την τάση να το κρατάμε στο ύψος της κοιλιακής χώρας, οπότε σκύβουμε το κεφάλι προς τα εμπρός. Με αυτό τον τρόπο όμως το βάρος του κεφαλιού πολλαπλασιάζεται. Ετσι, όταν κάνει κλίση 45 έως 60 μοιρών, ζυγίζει αντίστοιχα 25 έως 30 κιλά! Ο αυχένας αδυνατεί να στηρίξει τέτοιο βάρος για πολλή ώρα και καταπονείται απεριόριστα.
Δυστυχώς, το αυχενικό σύνδρομο του κινητού εκδηλώνεται παγκοσμίως με ολοένα μεγαλύτερη συχνότητα, ακριβώς όπως αυξάνονται οι άνθρωποι που αποκτούν κινητό και του αφιερώνουν καθημερινά πολλές ώρες.
Οι χαρακτηριστικές κλινικές ενδείξεις ότι το έχετε παρακάνει με το κινητό
Οπως προαναφέρθηκε, η κάμψη του κεφαλιού προς τα εμπρός επηρεάζει άμεσα τη σπονδυλική στήλη. Με την πάροδο του χρόνου, η συνεχής καταπόνηση της σπονδυλικής στήλης αρχίζει να προκαλεί συμπτώματα τα οποία οι ασθενείς συχνά δεν αντιλαμβάνονται πού οφείλονται. Τέτοια συμπτώματα είναι:
• Αυχενική δυσκαμψία. Είναι πολύ συνηθισμένη μετά την πολύωρη ενασχόληση με το smartphone, αλλά με τον καιρό μπορεί να εκδηλώνεται και άλλες στιγμές της ημέρας.
• Πόνος. Συνήθως εντοπίζεται σε συγκεκριμένο σημείο/περιοχή του αυχένα ή/και του τραπεζοειδούς μυός (είναι ο μεγάλος, επίπεδος μυς της ράχης), αλλά μερικές φορές είναι πιο γενικευμένος (προσβάλλει τον αυχένα, τη ράχη και τον ώμο). Ο πόνος μερικές φορές είναι οξύς, σαν μαχαιριά (σε τέτοια περίπτωση, εντοπίζεται συνήθως χαμηλά στον αυχένα). Μπορεί επίσης να αντανακλάται στον ώμο και στο μπράτσο του χεριού με το οποίο κρατάει κυρίως ο ασθενής το κινητό.
• Μυϊκή αδυναμία και μούδιασμα. Η συνεχής ακινησία σε μία θέση μπορεί να οδηγήσει σε εξασθένηση και αδυναμία ορισμένων από τους μυς που στηρίζουν τους ώμους.
• Πονοκέφαλος. Η μυϊκή δυσκαμψία του αυχένα μπορεί να οδηγήσει σε πονοκέφαλο τάσης. Είναι η πιο συχνή μορφή πονοκεφάλου, που συχνά περιγράφεται σαν μια ζώνη που σφίγγει το κεφάλι περιμετρικά.
Μακροχρόνιες συνέπειες
Αν το αυχενικό σύνδρομο του κινητού αφεθεί χωρίς θεραπεία, ο πόνος θα επιδεινώνεται σταδιακά και η κινητικότητα του αυχένα, της ράχης και των ώμων θα μειώνεται. Μακροπρόθεσμα, μπορεί να υπάρξουν συνέπειες, όπως η πρώιμη αρθρίτιδα, η εκφύλιση της σπονδυλικής στήλης, η συμπίεση των μεσοσπονδυλίων δίσκων, ακόμα και η μείωση της πνευμονικής χωρητικότητας στα άτομα που σκύβουν πολύ χαμηλά το κεφάλι τους, συμπιέζοντας το θώρακά τους. Υπάρχει επίσης κίνδυνος να επιδεινωθούν ή να επιταχυνθεί η εξέλιξη εκφυλιστικών καταστάσεων, όπως η εκφυλιστική δισκοπάθεια και η αυχενική οστεοαρθρίτιδα.
Οταν η κατάχρηση του κινητού οδηγεί στη φυσιοθεραπεία
Αν ο ειδικός φυσιοθεραπευτής διαπιστώσει ότι αιτία των συμπτωμάτων είναι η κατάχρηση του κινητού ή/και του tablet, είναι απαραίτητο να περιοριστεί η χρήση τους στις απολύτως αναγκαίες εργασίες, καθώς και να αρχίσει ο ασθενής να χρησιμοποιεί καλύτερη στάση σώματος όταν τα χρησιμοποιεί (όσο πιο ψηλά τα κρατά προς το πρόσωπό του τόσο το καλύτερο για τον αυχένα του). Ωστόσο αυτό προϋποθέτει αποκατάσταση των τραυματισμών στον αυχένα και τις άλλες δομές της περιοχής. Ενα πρόγραμμα αποκατάστασης με σταδιακή κινητοποίηση των δύσκαμπτων μαλακών ιστών και των αρθρώσεων, με παθητικές και ενεργητικές διατάσεις των μυών και σταδιακή μυϊκή ενδυνάμωση, μπορεί να βοηθήσει πολύ τους ασθενείς.
Κομπρέσες, φάρμακα και ασκήσεις για το σπίτι
Εκτός από τη φυσικοθεραπεία, απαραίτητο είναι και ένα ειδικά σχεδιασμένο πρόγραμμα ασκήσεων για το σπίτι και, αναλόγως με τον ασθενή, θερμά ή ψυχρά επιθέματα και μαλάξεις στους πονεμένους μυς της ράχης ή/και του αυχένα από ειδικά εκπαιδευμένο φυσικοθεραπευτή. Σε σπάνιες περιπτώσεις, τέλος, όταν ο πόνος είναι πια χρόνιος, μπορεί να απαιτηθούν φαρμακευτικές παρεμβάσεις.
Από το ένθετο «Υγεία» που κυκλοφορεί με τον Ελεύθερο Τύπο κάθε εβδομάδα