Παρότι όμως η οστεοαρθρίτιδα είναι τόσο συνηθισμένη, πολλοί άνθρωποι εξακολουθούν να πιστεύουν διάφορες δοξασίες γι’ αυτήν. Ας ξεδιαλύνουμε τις κυριότερες από αυτές…

1. Η οστεοαρθρίτιδα αποτελεί φυσιολογική συνέπεια του γήρατος.

Η αλήθεια: Οι πιθανότητες εκδήλωσης οστεοαρθρίτιδας πράγματι αυξάνονται καθώς μεγαλώνουμε, ωστόσο,  οι τραυματισμοί, η παχυσαρκία, το οικογενειακό ιστορικό και οι αδύναμοι μύες παίζουν ρόλο στην ανάπτυξή της, ακόμα και σε νεότερες ηλικίες. Η συστηματική άσκηση και το υγιές σωματικό βάρος μπορεί να μειώσουν τις πιθανότητες εκδήλωσής της.

 2. Η οστεοαρθρίτιδα δεν είναι σοβαρό πρόβλημα.

Η αλήθεια: Αν ο ασθενής αφεθεί χωρίς θεραπεία, η ζωή με τους πόνους που προκαλεί η αρθρίτιδα μπορεί τελικά να τον οδηγήσει στην ακινησία, στην απομόνωση στο σπίτι ή/και στην βαριά κατάθλιψη και κάθε μία από αυτές τις καταστάσεις μπορεί να έχει επιπτώσεις στην ποιότητα και στη διάρκεια της ζωής.

3. Η οστεοαρθρίτιδα προκαλεί δυσκαμψία που διαρκεί όλη μέρα.

Η αλήθεια: Η δυσκαμψία που διαρκεί επί ώρες ή όλη την ημέρα συνήθως είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα της ρευματοειδούς αρθρίτιδας, που είναι ένα αυτοάνοσο νόσημα. Στην οστεοαρθρίτιδα ο ασθενής μπορεί να ξυπνήσει με πόνους και δυσκαμψία, που όμως υποχωρούν μέσα στο πρώτο ημίωρο, καθώς χαλαρώνουν οι αρθρώσεις με την κίνηση. Στην πορεία της ημέρας ο πόνος μπορεί να επιστρέψει. Εξαίρεση σε αυτό αποτελεί η οστεοαρθρίτιδα στο χέρι, στα πρώτα στάδια της οποίας η δυσκαμψία μπορεί να επιμείνει όλη την ημέρα.

4. Οι ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα πρέπει να αποφεύγουν τη γυμναστική.

Η αλήθεια: Ισχύει ακριβώς το αντίθετο. Πρέπει να γυμνάζονται διότι η άσκηση αυξάνει τη ροή του αίματος και έτσι αρθρώσεις και μύες αιματώνονται καλύτερα. Έχει όμως σημασία το είδος της ασκήσεως. Αν πάσχετε από οξεία οστεοαρθρίτιδα, προτιμήστε κολύμβηση, περπάτημα, ποδηλασία, ασκήσεις στο νερό, ασκήσεις με βάρη και γενικώς χαμηλής πρόσκρουσης ασκήσεις.

5. Η οστεοαρθρίτιδα αντιμετωπίζεται με παυσίπονα φάρμακα.

Η αλήθεια: Η πρώτης γραμμής θεραπεία για την οστεοαρθρίτιδα μπορεί να συμπεριλαμβάνει ανάπαυση, απώλεια βάρους, ασκήσεις, ψυχρά ή θερμά επιθέματα, χρήση ορθοτικών (συσκευές που ευθυγραμμίζουν τις αρθρώσεις) ή/και φάρμακα.

6. Για να μειωθεί ο πόνος, ο ασθενής πρέπει να χάσει πολλά κιλά.

Η αλήθεια: Δεν χρειάζεται να είναι ακραία η απώλεια βάρους. Αν είστε υπέρβαροι και χάσετε το 10% του αρχικού βάρους σας, μπορεί να μειωθεί ο πόνος της οστεοαρθρίτιδας κατά 50%.

7. Η οστεοαρθρίτιδα αντιμετωπίζεται με ενέσεις στις αρθρώσεις.

Η αλήθεια: Οι ενδαρθρικές ενέσεις  χρησιμοποιούνται σε επιλεγμένους ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα γόνατος. Επιπλέον, οι ενδαρθρικές ενέσεις κορτικοειδών τείνουν να εγκαταλειφθούν, επειδή νεότερα επιστημονικά δεδομένα υποδηλώνουν ότι μπορεί να επιδεινώνουν την εξέλιξη της οστεοαρθρίτιδας.

8. Οι περισσότεροι ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα χρειάζονται τελικά εγχείρηση.

Η αλήθεια:. Το αν θα χρειασθεί να χειρουργηθούν ή όχι εξαρτάται από το αν υιοθετούν τα απαιτούμενα μέτρα στον τρόπο ζωής (απώλεια βάρους, άσκηση) και από το αν ανταποκρίνονται στις συντηρητικές θεραπείες.

9. Για να χειρουργηθεί ο ασθενής, πρέπει να περιμένει μέχρι να μην μπορεί να περπατήσει.

Η αλήθεια: Όταν η οστεοαρθρίτιδα είναι ήπια έως μέτρια, τα συμπτώματά της κατά κανόνα καταπραΰνονται με τις συντηρητικές θεραπείες. Αν όμως ο ασθενής αρχίσει να μην βλέπει βελτίωση, να πονάει ακόμα κι όταν είναι ακίνητος, να μην κοιμάται από τον πόνο ή αν αρχίσει να παραμορφώνεται η προσβεβλημένη άρθρωση,  τότε πρέπει να εξετάσει σοβαρά το ενδεχόμενο της εγχείρησης.

10. Η εγχείρηση πρέπει να καθυστερεί όσο το δυνατόν περισσότερο, γιατί τα εμφυτεύματα έχουν μικρή διάρκεια ζωής.

Η αλήθεια: Με τις σύγχρονες, προηγμένες μεθόδους όπως η ρομποτικά υποβοηθούμενη αρθροπλαστική και τα καινοτόμα βιοϋλικά, η διάρκεια ζωής των νέων αρθρώσεων έχει αυξηθεί σημαντικά, Ένα εμφύτευμα μπορεί πλέον να αντέξει ακόμα και 20-25 χρόνια.

11. Από μία ηλικία και μετά, δεν επιτρέπεται να γίνει εγχείρηση.

Η αλήθεια: Κάθε άνθρωπος, ανεξάρτητα από το σωματικό βάρος και την ηλικία του, μπορεί να είναι υποψήφιος για κλασική ή ρομποτική ολική αρθροπλαστική, διότι το κριτήριο είναι ο πόνος και η αναπηρία του και όχι τα κιλά ή τα χρόνια του. Ειδικά η ρομποτική εγχείρηση ενδείκνυται και για ειδικές ομάδες ασθενών, όπως τα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, με ενδεχόμενη μυϊκή αδυναμία και παχυσαρκία.

12. Η ανάρρωση από την αρθροπλαστική διαρκεί πολλούς μήνες.

Η αλήθεια: Με τις σύγχρονες, ελάχιστα επεμβατικές αρθροπλαστικές όπως η ρομποτική, οι ασθενείς συνήθως βρίσκονται σε θέση να αναλάβουν τις περισσότερες καθημερινές δραστηριότητές τους μέσα σε 3-6 εβδομάδες. Μέσα σε 6-8 εβδομάδες μπορούν και να οδηγούν, ενώ η ενασχόληση με τα σπορ μπορεί να καθυστερήσει περισσότερο (μπορεί να χρειασθούν έως και 12 εβδομάδες, αναλόγως με το είδος του αθλήματος).