Στις μέρες μας, η αύξηση του προσδόκιμου επιβίωσης έφερε στο προσκήνιο την άνοια (α στερητικό + νους = απώλεια του νου) με πιο συχνή μορφή τη Νόσο Alzheimer (50% του συνόλου) σαν ένα μείζον ιατρικό, κοινωνικό και οικονομοτεχνικό πρόβλημα.
Η αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση της Νόσου Alzheimer έχει μέχρι σήμερα επιτευχθεί με φαρμακολογικούς παράγοντες που αυξάνουν τη χολινεργική νευρομεταβίβαση, τους αναστολείς χολινεστερασών (δονεπεζίλη, ριβαστιγμίνη, γκαλανταμίνη) και χρησιμοποιούνται ευρύτατα στην καθημερινή κλινική πράξη από ετών για τη θεραπεία της Νόσου Alzheimer, όπως και άλλων μορφών άνοιας.
Προσπαθώντας να κρατήσουμε τον ασθενή «λειτουργικό»
Οι αναστολείς χολινεστερασών αποτελούν συμπτωματικές θεραπείες με επίσημη ένδειξη την ήπια ως μέτρια Νόσο Alzheimer και επιτρέπουν στους ασθενείς να παραμείνουν λειτουργικοί για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, να διατηρούν κοινωνικές δεξιότητες και να απολαμβάνουν καλή ποιότητα ζωής μαζί με την οικογένειά τους, ιδίως εάν χορηγηθούν από τα αρχικά στάδια. Επιπλέον χρησιμοποιείται ευρέως και η μεμαντίνη, για τα προχωρημένα στάδια της άνοιας. Τελευταία κυκλοφόρησε στην αγορά το διατροφικό παρασκεύασμα Souvenaid, που περιέχει ω3 λιπαρά, χολίνη, ουριδίνη, αντιοξειδωτικά και βιταμίνες του συμπλέγματος B και βοηθά αρκετά τη μνήμη ατόμων που βρίσκονται στο ήπιο στάδιο της άνοιας.
Οι μελλοντικές θεραπείες
Η Νόσος Alzheimer προκαλείται από την υπερπαραγωγή και εναπόθεση στον εγκέφαλο δύο παθολογικών πρωτεϊνών, του Αβ-αμυλοειδούς και της ταυ-πρωτεΐνης, που προκαλούν δυσλειτουργία και εν συνεχεία θάνατο των νευρικών κυττάρων στις περιοχές του εγκεφάλου που ελέγχουν τις νοητικές λειτουργίες. Ειδικότερα, η συσσώρευση του Αβ-αμυλοειδούς θεωρείται σήμερα η πιθανότερη αιτία παθογένεσης της Νόσου.
Με τις προόδους της μοριακής βιολογίας και τις μελέτες ανάλυσης ολοκλήρου του γονιδιώματος, οι επιστήμονες έχουν ανακαλύψει καινούργια παθογενετικά και προδιαθεσικά γονίδια για τη Νόσο Alzheimer και επομένως έχουμε περισσότερα και ακριβέστερα δεδομένα για τα αίτιά της, εφόσον εμπλέκονται νέοι μηχανισμοί όπως η φλεγμονή, η μεταφορά πρωτεϊνών εντός των νευρώνων και ο μεταβολισμός χοληστερόλης. Οι μηχανισμοί αυτοί αποτελούν στόχους για νέες φαρμακολογικές παρεμβάσεις για τη Νόσο Alzheimer και πάνω από 100 φάρμακα δοκιμάζονται κλινικά σε ανθρώπους αυτήν τη στιγμή.
Συμπερασματικά τα τελευταία χρόνια διεξάγεται μεγάλη ερευνητική προσπάθεια με στόχο την ανεύρεση ριζικής θεραπείας για τη Νόσο Alzheimer και υπάρχει μεγάλη αισιοδοξία στον επιστημονικό χώρο ότι στο όχι απώτερο μέλλον θα έχουμε φαρμακευτικές παρεμβάσεις πολύ αποτελεσματικότερες.
Μέχρι τότε ας μην ξεχνάμε:
- Οι μη φαρμακευτικές θεραπείες συμπληρώνουν θεαματικά τη δράση των φαρμάκων.
- Οι οργανώσεις Alzheimer παίζουν σημαντικό ρόλο στη συνολική διαχείριση της νόσου παγκοσμίως και στη χώρα μας.
- Η αυξημένη εγρήγορση και ενημέρωση της κοινωνίας για όλες τις διαστάσεις της άνοιας είναι εξαιρετικά σημαντική.