Το ερώτημα αυτό απασχολούσε τους παλαιοντολόγους για πολύ καιρό. Μια πρόσφατη έρευνα, που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Nature Communications» την Τρίτη ήρθε να δώσει κάποιες απαντήσεις, υποδεικνύοντας ότι οι δεινόσαυροι βρίσκονταν σε παρακμή, ήδη 10 εκατομμύρια χρόνια πριν την οριστική τους εξαφάνιση.

Για να καταλήξουν σε αυτό το πόρισμα, οι ερευνητές μελέτησαν 1.600 διαφορετικά απολιθώματα δεινοσαύρων που ανήκαν σε 247 διαφορετικά είδη, προκειμένου να διαπιστώσουν τον ρυθμό εξαφάνισής τους. Τα απολιθώματα χρονολογούνται στην Κρητιδική περίοδο (150-66 εκατ. χρόνια πριν). Ενώ για ένα μεγάλο διάστημα τα είδη έμοιαζαν να εξελίσσονται και να βελτιώνονται, πολλά από τα είδη σημείωσαν μια απότομη «πτώση», γύρω στα 76 εκατ. χρόνια πριν.

«Οι ρυθμοί εξαφάνισης των ήδη υπαρχόντων ειδών αυξήθηκαν και εκείνη την περίοδο άρχισαν να εμφανίζονται λιγότερα νέα είδη», λέει ο επικεφαλής της έρευνας, Φαμπιέν Κονταμίν. Οι ερευνητές απέδωσαν την αύξηση του ρυθμού εξαφάνισης των ειδών σε δύο παράγοντες: Την κλιματική αλλαγή που σημειώθηκε τότε, καθώς και την επακόλουθη εξαφάνιση ορισμένων χορτοφάγων ειδών, που με τη σειρά της διατάραξε περαιτέρω τα οικοσυστήματα.

«Κατά την ύστερη Κρητιδική περίοδο, η θερμοκρασία του πλανήτη άρχισε να πέφτει, καθιστώντας δύσκολη την επιβίωση για τα είδη που επωφελούνταν από τα θερμότερα κλίματα», λέει ο καθηγητής Μάικ Μπέντον, που συμμετείχε στην έρευνα. «Η συνεπακόλουθη απώλεια ορισμένων χορτοφάγων ειδών επέφερε διαταραχή σε ποικίλα οικοσυστήματα, επιταχύνοντας την εξαφάνιση και άλλων δεινοσαύρων. Διαπιστώσαμε, επίσης, ότι κάποια είδη που ζούσαν εδώ και περισσότερα χρόνια παρουσίασαν μεγαλύτερη δυσκολία προσαρμογής στις νέες συνθήκες».

Η έρευνα αυτή έρχεται σε αντιπαράθεση με άλλες σύγχρονες έρευνες, που θέλουν να μην υπήρξε καμιά παρακμή των ειδών, προτού αυτά εξαφανιστούν ολοσχερώς από τον αστεροειδή. Ο παλαιοντολόγος Άλφιο Αλεσσάντρο Κιαρέντζα, που δεν συμμετείχε στην έρευνα, έκρινε ότι οι ερευνητές απέδωσαν υπερβολικά μεγάλη σημασία στις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής. Ο ίδιος επισήμανε ότι οι δεινόσαυροι είχαν καταφέρει να προσαρμοστούν και σε άλλες ακραίες κλιματικές μεταβολές, που είχαν σημειωθεί 165 εκατ. χρόνια πριν.

Ένας άλλος παλαιοντολόγος, ονόματι Τζόζεφ Μπόνζορ, έκρινε ότι τα δείγματα που αξιοποιήθηκαν στην έρευνα ήταν «ελλιπή», καθώς επρόκειτο για απολιθώματα που βρέθηκαν αποκλειστικά στη Βόρεια Αμερική.  Ο Μπόνζορ είχε προηγουμένως συμμετάσχει σε μια από τις έρευνες που υποστήριξαν το ότι οι δεινόσαυροι δε βρίσκονταν σε παρακμή, πριν την εξαφάνισή τους.

«Το γεγονός ότι τόσοι πολλοί επιστήμονες, που ερευνούν το ίδιο ερώτημα, καταλήγουν σε εντελώς διαφορετικά συμπεράσματα, μας δείχνει ότι χρειάζεται να συλλέξουμε περισσότερα δεδομένα», λέει ο Μπόνζορ. «Πρέπει να γίνουν και άλλες ανασκαφές, για να βρούμε πού ακριβώς εντοπίζονταν οι δεινόσαυροι και κατά πόσο επιβίωναν με επιτυχία».

ΠΗΓΗ: CNN