Με αυτά τα λόγια ξεκινάει το άρθρο μιας ανώνυμης Βρετανίδας πολίτη στο έντυπο Independent, η οποία έπεσε θύμα μιας περίπλοκης ηλεκτρονικής απάτης, του είδους που φαίνεται ότι «ανθίζει» εν μέσω πανδημίας- στην Μεγάλη Βρετανία και αλλού.

Μέσα στο 2020, σύμφωνα με στατιστικές της εταιρείας «Action Fraud», που ειδικεύεται στο ζήτημα, ολοένα και περισσότεροι χρήστες των κοινωνικών μέσων δικτύωσης πέφτουν θύματα απάτης από επιτήδειους, οι οποίοι προσεγγίζουν ερωτικά το εκάστοτε θύμα με σκοπό να του αποσπάσουν ογκώδη ποσά σε bitcoin, δηλαδή μέσω των ηλεκτρονικών «κρυπτονομισμάτων» που είναι ιδιαίτερα δημοφιλή στις διαδικτυακές, ανώνυμες συναλλαγές και επενδύσεις.

Σύμφωνα με την κατάθεση της συγκεκριμένης γυναίκας, η πρώτη της επαφή με τον άνδρα που την εξαπάτησε έγινε μέσω μιας εφαρμογής γνωριμιών, το καλοκαίρι του 2019.

Οι δυο τους μιλούσαν για πολύ καιρό μέσω του διαδικτύου, με την επικοινωνία τους να εντείνεται όταν άρχισαν να επιβάλλονται οι πρώτοι περιορισμοί λόγω της πανδημίας.

Στην κατάθεσή της, η γυναίκα αναφέρει ότι είχε προηγουμένως ψάξει και διασταυρώσει την ταυτότητα του άνδρα, αναζητώντας τα προφίλ του σε άλλες πλατφόρμες με βάση τις φωτογραφίες του.

Σίγουρη πια ότι ο άνδρας επρόκειτο πράγματι γι’ αυτόν που ισχυριζόταν πως είναι, η γυναίκα του είχε προτείνει ραντεβού λίγο πριν επιβληθούν στην Μ. Βρετανία καθολικά λοκντάουν, με τον ίδιο να της απαντά- πολύ βολικά -ότι βρισκόταν εκτός χώρας για δουλειές, ανακοινώνοντας ότι επέστρεψε αφού επιβλήθηκε το λοκντάουν και, εκ των πραγμάτων, δεν μπορούσαν να συναντηθούν.

Όσον αφορά τη δουλειά του, ο άνδρας είχε πει στην άτυχη γυναίκα ότι διαχειριζόταν λογαριασμούς σε μια επενδυτική εταιρεία που δραστηριοποιούταν κυρίως στις επενδύσεις σε Bitcoin.

Κατά την διάρκεια μιας συζήτησής τους, ο άνδρας πρότεινε στη γυναίκα να επενδύσει και αυτή σε Bitcoin, διαβεβαιώνοντάς την πως επρόκειτο για μια προσοδοφόρα κίνηση.

Η γυναίκα διερεύνησε την εταιρεία και βρήκε πως ήταν μια από τις επικρατέστερες στο χώρο των ονλάιν επενδύσεων: Έτσι ξεκίνησε επενδύοντας 100 λίρες, και, λαμβάνοντας εβδομαδιαία «bonus» για ένα διάστημα, αύξησε τις επενδύσεις τις κατά 2.000 λίρες ακόμα.

Εφόσον και αυτή η επένδυση έδειχνε να πηγαίνει καλά, με την ίδια να λαμβάνει εβδομαδιαίως 10% επί του αρχικού ποσού, οι 2.000 λίρες έγιναν με τον καιρό 9.000, ώσπου μια μέρα ο άνδρας της ανακοίνωσε τα «άσχημα νέα»: Ότι, υποτίθεται, είχαν πέσει και οι δύο θύμα απάτης, και ότι έπρεπε η ίδια να πληρώσει ένα ακόμη μεγαλύτερο ποσό, υποθηκεύοντας το διαμέρισμά της, για να γλιτώσουν και οι δύο τη φυλακή.

Μόνο αφότου η γυναίκα πλήρωσε το ποσό κατάφερε να συνειδητοποιήσει πως είχε εξαπατηθεί.

Συνεχίζοντας να πληρώνει για ένα μικρό διάστημα, για να έχει «περιθώριο», η γυναίκα ξεκίνησε να συγκεντρώνει όσες πληροφορίες μπορούσε, ώστε να ασκηθεί δίωξη κατά του απατεώνα.

Αρχικά κάλεσε την υπηρεσία «Action Fraud»,  η οποία παρέχει συμβουλές και στήριξη σε παρεμφερείς περιπτώσεις.

Η υπάλληλος με την οποία μίλησε, έκανε λόγο για την «πιο περίπλοκη απάτη στα 20 χρόνια της καριέρας της» και την παρέπεμψε στην αστυνομία, η οποία δήλωσε πως θα διερευνήσει το θέμα, αν και, μετά από 6 μήνες, η γυναίκα δεν έχει λάβει ακόμη ανταπόκριση.

Στο κάτω-κάτω, η Action Fraud είχε προειδοποιήσει τη γυναίκα ότι οι 11.000 λίρες που έχασε θα θεωρούνταν από την αστυνομία πολύ μικρό ποσό, ώστε να προβεί σε άμεση δράση.

Η γυναίκα απευθύνθηκε στην συνέχεια και αλλού, όπως στην αστυνομία της Ν. Υόρκης, όπου υποτίθεται πως εδρεύει η εταιρεία για την οποία δούλευε ο άνδρας: Περισσότερο πρόθυμοι στην αρχική αντιμετώπισή τους, οι αστυνομικοί την διαβεβαίωσαν πως θα συνεργαστούν με τις βρετανικές αρχές για την επίλυση του προβλήματος.

Πλέον, η γυναίκα έχει εστιάσει την προσοχή της σε δύο πράγματα: Στην προειδοποίηση του περίγυρού της για τέτοιου είδους απάτες (πολλά από τα προφίλ του άνδρα στα social media παραμένουν, όπως λέει, ενεργά) και στις πιθανότητες ανάκτησης των χρημάτων της από τον απατεώνα- κάτι στο οποίο τη βοηθάει ο Συνήγορος του Πολίτη για οικονομικά ζητήματα, αλλά έχει αβέβαιο αποτέλεσμα και σε κάθε περίπτωση θα χρειαστεί και άλλο χρόνο.

«Δεν ψάχνω για συμπόνοια», λέει η γυναίκα, κλείνοντας το άρθρο της. «Το είχα πει μόνο σε μερικούς κοντινούς φίλους γιατί ντρεπόμουν πολύ. Δεν μπορώ να αποχωριστώ το συναίσθημα πως εγώ φταίω για όλο αυτό».

«Ωστόσο, γράφοντας αυτό το άρθρο, ελπίζω πως θα γλιτώσω και άλλους από τον πόνο που βιώνω εγώ τώρα».

ΠΗΓΗ: INDEPENDENT