Είναι η δεύτερη σεληνιακή αποστολή της Ινδίας, μετά την εκτόξευση του Chandrayaan-1 το 2008, το οποίο είχε απλώς τεθεί σε τροχιά γύρω από το φεγγάρι και δεν είχε επιχειρήσει προσελήνωση, αλλά είχε από ψηλά βοηθήσει να επιβεβαιωθεί η παρουσία νερού στο δορυφόρο της Γης. Το Chandrayann-2 (σημαίνει «σεληνιακό όχημα» στα σανσκριτικά), αν τα καταφέρει να «πατήσει» στη Σελήνη, θα συλλέξει στοιχεία από την επιφάνεια (για νερό, ορυκτά κ.α.).

Η κόστους 144 εκατομμυρίων δολαρίων μη επανδρωμένη αποστολή θα περιλαμβάνει μια άκατο προσελήνωσης, ένα μικρό σεληνιακό δορυφόρο και ένα μικρό ρόβερ. Η κατασκευή τους έγινε από τον Ινδικό Οργανισμό Διαστήματος και Ερευνών (ISRO), σύμφωνα με το BBC και το πρακτορείο Ρόιτερς. Αρχικά το Chandrayaan-2 σχεδιαζόταν, σε συνεργασία με τη Roscosmos, ως μια κοινή ινδο-ρωσική αποστολή, αλλά το 2013 η Ινδία -λόγω τεχνικών διαφορών- αποφάσισε να προχωρήσει μόνη της.

Η άκατος με το ρόβερ σχεδιάζεται να κατέβουν κοντά στο νότιο πόλο της Σελήνης, μια περιοχή που δεν έχει «πατηθεί» ξανά. Το ρόβερ αναμένεται να λειτουργήσει για δύο εβδομάδες, αναλύοντας δεδομένα από τη σεληνιακή επιφάνεια και στέλνοντας τα, μαζί με εικόνες, πίσω στη Γη.

Τον Ιανουάριο η Κίνα είχε καταφέρει να προσεληνώσει το σκάφος Chang’e-4 στη ‘σκοτεινή’ πλευρά της Σελήνης, ενώ τον Απρίλιο το ισραηλινό σκάφος Beresheet δεν τα κατάφερε και συνετρίβη στην επιφάνεια του φεγγαριού.