Έτσι, η πρωτεύουσα της Λομβαρδίας έχει ήδη εγγυημένη εκπροσώπηση στον τελικό της 10ης Ιουνίου στην Κωνσταντινούπολη, απέναντι στη Μάντσεστερ Σίτι ή τη Ρεάλ Μαδρίτης (σ.σ. αναδείχθηκαν ισόπαλοι 1-1 χθες βράδυ στη Μαδρίτη).
Απομένει να φανεί ποια από τις δύο ομάδες του Μιλάνου θα τα καταφέρει, μεταξύ των «ροσονέρι», οι οποίοι έχουν ήδη κατακτήσει το τρόπαιο επτά φορές (τελευταία το 2007), και των μεγάλων αντιπάλων τους «νερατζούρι» που στέφθηκαν τρεις φορές πρωταθλητές Ευρώπης (τελευταία το 2010).
Το “derbissimo” υπόσχεται να είναι μια συνάντηση πάθους και ιστορίας μεταξύ των δύο γειτόνων που αντιπαρατίθενται για 236η φορά.
«Δεν είναι ντέρμπι, αλλά το ντέρμπι. Ξέρουμε τι αντιπροσωπεύει για τον σύλλογο, για τους παίκτες, τους φιλάθλους» είπε χθες ο προπονητής της Ίντερ, Σιμόνε Ιντζάγκι.
Μίλαν-Ίντερ: Πλούτος, μόδα, «Χρυσές Μπάλες», ρεκόρ και η… «Scala del Calcio»
To περίφημο “derby della madonnina”, προς τιμή του χρυσού αγάλματος της Παναγίας στην κορυφή του καθεδρικού ναού του Μιλάνου Duomo, αντικατοπτρίζει -σε μία εκτός γηπέδου αναφορά- την ισχυρή ταυτότητα και τον πλούτο της πόλης ως έδρα του χρηματιστηρίου της Ιταλίας.
Είναι επίσης μία αναμέτρηση που έχει θέσει τάσεις στις τακτικές αλλαγής παιχνιδιού από το κατενάτσιο των Νερέο Ρόκο και Ελένιο Ερέρα έως τις πρωτοπόρες ιδέες του Αρίγκο Σάκι που επηρέασαν τον Γιούργκεν Κλοπ και τον Πεπ Γκουαρντιόλα, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η ιστοσελίδα “the athletic” σε σχετικό αφιέρωμά της.
Από τους νικητές της «Χρυσής Μπάλας» που έχουν φορέσει τις φανέλες με τα χρώματα της Ίντερ και της Μίλαν μέχρι τους οκτώ παίκτες που «έσπασαν» το παγκόσμιο ρεκόρ μεταγραφών για να υπογράψουν, είναι μία… πασαρέλα «αστέρων», υπενθυμίζοντας σε κάποιους επίσης τη θέση του Μιλάνου ως πρωτεύουσας της μόδας.
Στη συνέχεια, υπάρχει το «Σαν Σίρο», η περίφημη κοινή έδρα τους, γνωστό και ως “Scala del Calcio”, που ονομάστηκε έτσι από την παγκοσμίου φήμης όπερα του Μιλάνου “Teatro alla Scala”.
Μιλάνο vs Μαδρίτη, οι ποδοσφαιρικές πόλεις της Ευρώπης
«Αυτή τη στιγμή, το Μιλάνο είναι η μεγαλύτερη ποδοσφαιρική πόλη στην Ευρώπη και πιθανώς στον κόσμο» είπε ο Αντρέι Σεβτσένκο την παραμονή του προημιτελικού του 2005. Δεν ήταν υπερβολή τότε και ίσως δεν είναι ούτε τώρα.
Μόνο η πόλη της Μαδρίτης μπορεί να παρατάξει περισσότερα τρόπαια Κύπελλου Πρωταθλητριών/Champions League από το Μιλάνο. Μάλιστα, στην ισπανική πρωτεύουσα, μόνη της η Ρεάλ Μαδρίτης έχει τα 14 αυτά τρόπαια να λάμπουν υπέροχα στα φωτιζόμενα ντουλάπια της.
Το Μιλάνο, αντίθετα, μετράει 10 και είναι ελαφρώς πιο ομοιόμορφα κατανεμημένα. Επτά στεγάζονται στα γραφεία της “Casa Milan” και τρία στον επάνω όροφο στα κεντρικά γραφεία της Inter στη “Viale della Liberazione”.
Μίλαν-Ίντερ: Ο Κίλπιν, η «ομάδα των διαβόλων», το κόκκινο της φωτιάς και το μαύρο του φόβου
Και να σκεφτεί κάποιος, παρά το μεγαλείο που συνδέεται τώρα με το calcio του Μιλάνου, η προέλευσή του μπορεί να εντοπιστεί σε ένα κρεοπωλείο στη οδό Μάνσφιλντ στο Νότιγχαμ στα τέλη του 19ου αιώνα.
Ο μυστακοφόρος Χέρμπερτ Κίλπιν ήταν ένας από τους πρωτοπόρους του ποδοσφαίρου. Περπατώντας με ένα κουβά με αίμα γουρουνιού στο χέρι του, ξαφνικά αιφνιδιάστηκε από μια ομάδα νέων που κλωτσούσαν την κύστη ενός γουρουνιού. Ο Κίλπιν συμμετείχε και, ύστερα από μερικά ποτήρια μετά τον αγώνα, αποφάσισε να ιδρύσει μια ομάδα. Φεύγοντας από την Αγγλία για την Ιταλία, εργάστηκε στη βιομηχανία κλωστοϋφαντουργίας, παίζοντας ποδόσφαιρο και κρίκετ όταν δεν ήταν στο εργοστάσιο. Τότε, η εκκολαπτόμενη βάση ισχύος του ιταλικού ποδοσφαίρου είχε δύο πόλους, Γένοβα και Τορίνο. Εκείνος, ανάμεσα σε Τορίνο και Μιλάνο, κατέληξε να συγκεντρώσει ένα ετερόκλητο πλήρωμα Βρετανών, Ελβετών και Ιταλών για να αντιμετωπίσει τη Γιουβέντους.
Η ομάδα του Κίλπιν είναι αυτή που γνωρίζουμε σήμερα ως AC Μίλαν.
«Θα είμαστε μια ομάδα διαβόλων» ορκίστηκε ο Κίλπιν. «Τα χρώματά μας θα είναι κόκκινο σαν τη φωτιά και μαύρο σαν τον φόβο που θα προκαλέσουμε στους αντιπάλους μας».
Ίντερ από τη… σάρκα της Μίλαν και οι «αδερφοί του κόσμου»
Μέσα σε 10 χρόνια από την ίδρυσή της, η Μίλαν κατέκτησε το πρωτάθλημα τρεις φορές. Αλλά ο σύλλογος άρχισε απροσδόκητα να χάνει μέλη το 1907. Η ιταλική ομοσπονδία ποδοσφαίρου είχε επιφέρει αλλαγές κανόνων σχετικά με τους ξένους παίκτες. Η Μίλαν διαμαρτυρήθηκε αποχωρώντας την επόμενη σεζόν. Τότε προκλήθηκε ένα «ρήγμα» μέσα στο σύλλογο.
Περισσότερα από 40 μέλη αποχώρησαν και το έκαναν με την υπόθεση ότι θα δημιουργούσαν μια νέα ομάδα.
Ήταν 9 Μαρτίου 1908, όταν στο εστιατόριο “Orologio” συγκεντρώθηκαν μέλη του “Milan Cricket and Football Club”, εκφράζοντας την διαφωνία τους για την πολιτική «ιταλοποίησης» που ακολουθούσε ο σύλλογος, και πρότειναν την έλευση ξένων παικτών, κάνοντας την ομάδα «διεθνή» (internazionale).
Η παρουσία της AC Μίλαν ήταν αυτή που πρόκρινε την επιλογή του ονόματος «Internazionale». Τα χρώματα και το έμβλημα της ομάδας επέλεξε ο ζωγράφος Τζόρτζιο Μουτζιάνι: «Αυτή η θαυμάσια νύχτα θα δώσει τα χρώματα στο έμβλημά μας: μαύρο και μπλε απέναντι στο χρυσό φόντο των αστεριών. Θα ονομαστεί “Internazionale”, επειδή είμαστε οι αδερφοί του κόσμου» είχε πει χαρακτηριστικά.
Μίλαν-Ίντερ: Οι 4 αναμετρήσεις στο Champions League και το «Derby della Vergogna»
Στο Champions League, οι δύο γείτονες-αντίπαλοι έχουν ήδη αναμετρηθεί τέσσερις φορές.
Στον ημιτελικό του 2003 η Μίλαν προκρίθηκε χάρη στο εκτός έδρας γκολ (0-0 εντός και 1-1 εκτός) και κατέκτησε στη συνέχεια το τρόπαιο, νικώντας 3-2 στα πέναλτι στον τελικό τη Γιουβέντους (0-0) στο «Ολντ Τράφορντ».
Δύο χρόνια αργότερα ο αγώνας ρεβάνς (για τα προημιτελικά αυτή τη φορά) δεν τελείωσε μετά από επεισόδια που προκάλεσαν οπαδοί της Ίντερ, με μία φωτοβολίδα να έχει χτυπήσει τον Βραζιλιάνο τερματοφύλακα της Μίλαν, Ντίντα.
“Derby della Vergogna”: «Το Ντέρμπι της Ντροπής» ήταν ο τίτλος στην “Gazzetta dello Sport” το πρωί μετά τον δεύτερο προημιτελικό του Champions League του 2005. Ο Γερμανός διαιτητής, Μάρκους Μερκ, διέκοψε το παιχνίδι στο 71ο λεπτό, μετά από ρίψη αντικειμένων από την “Curva Nord” της Ίντερ. Οι φανατικοί οπαδοί της Ίντερ ήταν έξαλλοι με την απόφασή του να ακυρώσει το γκολ του Εστεμπάν Καμπιάσο, ο οποίος πήρε κίτρινη κάρτα για τις θορυβώδεις διαμαρτυρίες του.
Η Μίλαν, ήδη νικήτρια στο πρώτο παιχνίδι (2-0), κέρδισε τον αγώνα με 3-0 «στα χαρτιά». Τότε, όμως, στην Κωνσταντινούπολη οι «ροσονέρι» έχασαν στα πέναλτι με 3-2 το τρόπαιο από τη Λίβερπουλ (3-3 στα 90 και 120 λεπτά).
Ο Αντσελότι ήταν προπονητής της Μίλαν σε αυτούς τους τέσσερις αγώνες με την Ίντερ.
Η Ίντερ έχει ήδη νικήσει δύο φορές τη Μίλαν στην τρέχουσα σεζόν. Στο Ριάντ (3-0), όταν οι δύο ομάδες του Μιλάνου αναμετρήθηκαν τον περασμένο Ιανουάριο για το τρόπαιο του Super Cup, και επίσης στο δεύτερο παιχνίδι του πρωταθλήματος (1-0). Από την πλευρά της, η Μίλαν επικράτησε στην πρώτη μεταξύ τους «μονομαχία» για το πρωτάθλημα με 3-2.
Η φόρα της Ίντερ και ο Λεάο
Μάλιστα η ομάδα του Σιμόνε Ιντζάγκι φτάνει προς το τέλος της σεζόν σε εξαιρετική φόρμα, καθώς «τρέχει» ένα σερί πέντε νικών σε όλες τις διοργανώσεις, έχοντας επικρατήσει -κυρίως- των Γιουβέντους, Λάτσιο και Ρόμα, σημειώνοντας συνολικά 15 γκολ.
Η Μίλαν, από την πλευρά της, θα χρειαστεί, όπως όλα δείχνουν, να αγωνιστεί χωρίς το επιθετικό «βέλος» της, Ραφαέλ Λεάο, ο οποίος αντικαταστάθηκε νωρίς (στο 12΄) στο σαββατιάτικο ματς με τη Λάτσιο, μετά από μυικές ενοχλήσεις στον προσαγωγό του δεξιού μηρού.
Ο Λεάο ήταν ιδιαίτερα καθοριστικός στους προημιτελικούς με τη Νάπολι.
Σίγουρα η Μίλαν τον χρειάζεται ακόμα σε ένα πολύ αβέβαιο τέλος της σεζόν, τόσο για να… ονειρευτεί το Champions League, αλλά και για να προσπαθήσει να επιστρέψει στην πρώτη τετράδα της Serie A, προκειμένου να πάρει το «εισιτήριο» για το επόμενο UCL.
Ειδήσεις σήμερα
Η Φαίη Σκορδά το έριξε έξω – Χόρευε και τραγουδούσε ντυμένη αισθησιακά [Εικόνες]
Ροή Ειδήσεων 
