Οι μπλε κάρτες θα δίνονται όταν ο παίκτης κάνει ένα σκληρό φάουλ ή έχει ανάρμοστη συμπεριφορά προς τον διαιτητή, όπως σχετικά αναφέρει η αγγλική εφημερίδα «Telegraph».

Η μπλε αυτή κάρτα θα έχει ως συνέπεια την προσωρινή και δεκάλεπτη αποβολή του ποδοσφαιριστή από το γήπεδο, ενώ σε περίπτωση που ο ίδιος παίκτης αντικρίσει και δεύτερη φορά τη νέα αυτή κάρτα, θα αποβάλλεται κανονικά για το υπόλοιπο του αγώνα με κόκκινη. Παράλληλα, το ίδιο θα ισχύει και αν μετά την μπλε κάρτα, αντικρίσει και κίτρινη.

Η συγκεκριμένη καινοτομία αναμένεται να δοκιμαστεί αρχικά δοκιμαστικά, έχοντας ήδη κάνει την εμφάνισή της στις «μικρές» κατηγορίες της Ουαλίας. Η IFAB ενέκρινε ήδη από το 2017 να ξεκινήσει αυτή την πρωτοβουλία, αλλά μόνο στο ποδόσφαιρο βάσης και στους βετεράνους. Εξι χρόνια μετά, πειραματίζονται ξανά με αυτό και όλα αυτά χωρίς να δείχνουν ότι θα μπορούσαν να λειτουργήσουν στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο.

Ο συγκεκριμένος κανόνας αναφέρει: «Ο προσωρινός αποκλεισμός είναι μια ποινή που συνίσταται σε άμεση αποβολή, που εμποδίζει έναν παίκτη που έχει διαπράξει παράβαση που αξίζει προειδοποίησης (κίτρινη κάρτα), να συνεχίσει να συμμετέχει στον αγώνα για ορισμένο χρονικό διάστημα. Η φιλοσοφία που αφορά τις προσωρινές αποβολές είναι ότι μια στιγμιαία τιμωρία μπορεί να ασκήσει σημαντική επίδραση στη συμπεριφορά του παραβάτη παίκτη και, επομένως, στην ομάδα του.»

Επίσης η IFAB αναμένεται να τοποθετηθεί για το «νόμος Βενγκέρ», δηλαδή, να επιτρέπεται στον επιθετικό να είναι πιο μπροστά από τον αμυντικό, όσο διατηρεί το τελευταίο μέρος του σώματός του σε επαφή με τον αντίπαλό του, το οποίο δοκιμάζεται ήδη σε διαφορετικά τουρνουά νέων σε Σουηδία και Ιταλία.

Τα πρώτα τεστ αποδεικνύονται ικανοποιητικά και οι διαιτητές θεωρούν ότι αυτή η τροποποίηση θα προσάρμοζε περαιτέρω το πνεύμα με το οποίο γεννήθηκε το οφσάιντ (1925) και, χωρίς αμφιβολία, θα ευνοούσε το επιθετικό ποδόσφαιρο. Η FIFA, μέσω της IFAB, επιμένει πολύ σε αυτή την αλλαγή, που θα σήμαινε μια σημαντική καινοτομία στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο.

Επίσης οι διαιτητές επιθυμούν να μπει ένα τέλος στις σκηνές που συμβαίνουν σχεδόν σε κάθε αγώνα, όπου ο διαιτητής βρίσκεται ξαφνικά περικυκλωμένος από παίκτες που του φωνάζουν. Θέλουν να επιτύχουν έναν κανόνα βάσει του οποίου μόνο ο αρχηγός μπορεί να πλησιάσει, και ότι οι υπόλοιποι παίκτες που το κάνουν να γνωρίζουν ότι θα τιμωρηθούν.

Η άλλη μεγάλη αντιδικία που προσπαθούν να διορθώσουν δεν είναι άλλη από την απώλεια χρόνου. Η επιλογή διακοπής καταμέτρησης του χρόνου έχει αποκλειστεί, αλλά θέλουν να ενεργοποιήσουν κάποια φόρμουλα έτσι ώστε η απώλεια χρόνου να μειωθεί σημαντικά και να αυξηθεί ο καθαρός αγωνιστικός χρόνος σε κάθε παιχνίδι.