Σε αυτές τις μαύρες στιγμές, όμως, φάνηκε φως στην άκρη του (περίφημου) τούνελ του Μονακό – διάσημου από τα γκραν πρι της Formula 1. Δύο μέρες πριν από τα Χριστούγεννα εκείνης της χρονιάς, ο Ρώσος δισεκατομμυριούχος Ντιμίτρι Ριμπολόβλεφ, τότε Νο 93 στη λίστα των πλουσιότερων ανθρώπων στον πλανήτη σύμφωνα με το «Forbes», εξαγόρασε το 66,67% των μετοχών του συλλόγου αποκτώντας τον πλήρη έλεγχο. Η πρώτη του υπόσχεση ήταν ότι μέσα στα επόμενα τέσσερα χρόνια θα επένδυε τουλάχιστον 100 εκατ. ευρώ για την ενίσχυση της ομάδας.

Ο 45χρονος τότε Ρώσος μεγιστάνας είχε τονίσει ότι ως μόνιμος κάτοικος του Πριγκιπάτου ήθελε να αποκαταστήσει την υπερηφάνεια και την αθλητική παράδοση των Μονεγάσκων, που δεν άντεχαν τη διαρκή κατρακύλα της ομάδας που 7 χρόνια νωρίτερα τους είχε δώσει τη χαρά της παρουσίας σε έναν τελικό Τσάμπιονς Λιγκ.

Ο πρίγκιπας Αλβέρτος, που από το 2005 είχε αναλάβει τις τύχες του Πριγκιπάτου, είχε αφήσει κυριολεκτικά την ομάδα στην τύχη της. Καλωσόρισε την εξαγορά των μετοχών από τον Ριμπολόβλεφ από τη στιγμή που δεν ήταν σε θέση να κάνει τίποτα για να βγάλει το σύλλογο από το αγωνιστικό τέλμα. Η ομάδα αναγεννήθηκε από τις στάχτες της και με 12 νίκες στις επόμενες 20 αγωνιστικές πήρε τελικά την 8η θέση, κάνοντας πορεία πρωταθλητισμού στο δεύτερο γύρο. Δεν άλλαξε προπονητή, κρατώντας τον Ιταλό Μάρκο Σιμόνε (είχε πάει άλλωστε τον Σεπτέμβριο). Αλλαξε όμως το ρόστερ αγοράζοντας -τον Ιανουάριο του 2012- 10 παίκτες, ανάμεσά τους και δύο Ελληνες, τον Γιώργο Τζαβέλα από την Αϊντραχτ Φρανκφούρτης και τον Αλέξανδρο Τζιώλη από τη Σανταντέρ.

Το καλοκαίρι του 2012 με ειλημμένη την απόφαση πρωταθλητισμού, έδωσε την ομάδα σε έναν άλλο Ιταλό, τον γνωστό μας Κλαούντιο Ρανιέρι. Ο πρώην ομοσπονδιακός τεχνικός του εθνικού μας συγκροτήματος οδήγησε την ομάδα σε μία άνετη κατάκτηση του πρωταθλήματος και την επανέφερε τον Μάιο του 2013 στην πρώτη κατηγορία.

Ο Ριμπολόβλεφ «τρελαίνεται», ενθουσιάζεται και το καλοκαίρι ξοδεύει πάνω από 200 εκατ. ευρώ. Δίνει στο οπλοστάσιο του Ρανιέρι παικταράδες όπως οι Φαλκάο, Χάμες Ροντρίγκεζ, Ρικάρντο Καρβάλιο, Μουτίνιο, Κοντότζμπια, Ρομέρο, Μαρσιάλ, Αμπιντάλ, Τουλαλάν. 17 νέοι παίκτες!

Παράλληλα επενδύεται μεγάλο ποσό και σε βελτιωτικά έργα στο προπονητικό κέντρο, το γνωστό Λα Τουρμπί, στην τοποθεσία όπου στις 13/9 του 1982 έχασε τη ζωή της σε τροχαίο η πριγκίπισσα Γκρέις Κέλι.

Στις επόμενες δύο σεζόν (2014-15 και 2015-2016) η Μονακό θα πάρει την 3η θέση, με προπονητή πλέον τον (απολυμένο από τον Ολυμπιακό) Λεονάρντο Ζαρντίμ που θα πάρει τη θέση του Ρανιέρι που κρίθηκε αποτυχημένος γιατί έχασε το πρωτάθλημα του 2014.

Ο Ζαρντίμ φαίνεται ότι έπεισε τον Ρώσο στο δόγμα του, ότι τα «λεφτά δεν κάνουν τις ομάδες» και εκείνος του έδωσε το ελεύθερο να βασιστεί σε πολλά νέα παιδιά. Προχώρησε σε μια σταδιακή ανανέωση του ρόστερ χωρίς να χαλάσει την εικόνα. Την παρούσα σεζόν οι Μονεγάσκοι κατακλύζονται από παίκτες που γεννήθηκαν στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’90, όπως η μεγάλη αποκάλυψη, ο φοβερός Κιλιάν Μ’ Μπαπέ, γέννημα-θρέμμα των ακαδημιών, γεννημένος τον Δεκέμβριο του 1998 με ρίζες από το Καμερούν.

Η δουλειά του Πορτογάλου αποδίδει καρπούς στη φετινή σεζόν και δίχως άλλο το έργο του τυγχάνει καθολικής αναγνώρισης. Αλλωστε τα αποτελέσματα είναι ο καλύτερος σύμμαχός του, με την ομάδα του να μοιράζεται την κορυφή της βαθμολογίας στο γαλλικό πρωτάθλημα (80 βαθμούς, με έναν αγώνα λιγότερο) με την Παρί Σεν Ζερμέν και να διεκδικεί την πρόκρισή της στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ…

Αποτυχημένος στον Πειραιά, «βασιλιάς» στο Πριγκιπάτο

Γεννημένος την πρώτη μέρα του Αυγούστου του 1974, ο Λεονάρντο Ζαρντίμ ήταν ακριβώς 40 χρόνων όταν ανέλαβε τις τύχες της Μονακό. Δύο καλοκαίρια νωρίτερα είχε έρθει στον Ολυμπιακό, με μοναδικό προπονητικό παράσημο τη μία αλλά εξαιρετική χρονιά στην πορτογαλική Μπράγκα, από την οποία έφυγε μετά από μία έντονη διαφωνία με τον πρόεδρό της Αντόνιο Σαλβαδόρ. Στον Ολυμπιακό υπέγραψε διετές συμβόλαιο, διαδεχόμενος τον Ερνέστο Βαλβέρδε. Εμεινε όμως ελάχιστους μήνες, απολυόμενος στα μέσα Ιανουαρίου 2013. Τον «έφαγε» στην ουσία ένα ντέρμπι με τον (διαλυμένο τότε) Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ, ένα μήνα νωρίτερα. Ενα ματς όπου στον Ολυμπιακό περίμεναν να συντρίψουν τον αιώνιο αντίπαλό τους, αλλά τελικά είδαν και έπαθαν να αποσπάσουν την ισοπαλία (2-2). Εγινε λόγος για κακό ποδόσφαιρο, για μία ομάδα που δεν πρόσφερε θέαμα αλλά η ουσία ήταν ότι όταν έφυγε ο Ολυμπιακός, ήταν 10 βαθμούς μπροστά και είχε ουσιαστικά τελειώσει το πρωτάθλημα. Σε 17 ματς στον πάγκο του, ήταν αήττητος, με 14 νίκες και τρεις ισοπαλίες. Οι Πορτογάλοι δημοσιογράφοι δεν πίστευαν στα αφτιά τους όταν άκουσαν την είδηση της απόλυσης του Ζαρντίμ, φθάνοντας στο σημείο να τον εμπλέξουν σε σεξουαλικό σκάνδαλο, αφήνοντας να εννοηθεί ότι είχε παράνομο δεσμό με γυναίκα Ελληνα παράγοντα.

Τα κατορθώματα του παρελθόντος

Για τέταρτη φορά στην ιστορία της η Μονακό είναι παρούσα στα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ έχοντας βρει ξανά μπροστά της τη Γιουβέντους πριν από 19 χρόνια, το 1998.

Η Μονακό ήταν μία από τις τέσσερις πρώτες ομάδες που βρέθηκαν σε ημιτελικό Τσάμπιονς Λιγκ, το 1994, στη δεύτερη έκδοση της διοργάνωσης, καθώς στην πρώτη, το 1993, δεν έγιναν καν ημιτελικοί και στον τελικό είχαν περάσει οι δύο πρώτες ομάδες των δύο γκρουπ της οκτάδας των προημιτελικών. Βεβαίως, εκείνοι οι ημιτελικοί του 1994 είχαν την ιδιαιτερότητα να είναι μονοί και είχαν γίνει στις έδρες των ομάδων που είχαν πάρει την πρώτη θέση στα δύο γκρουπ των προημιτελικών. Η Μονακό, ως δεύτερη του δεύτερου γκρουπ με πρώτη την Μπαρτσελόνα, είχε φιλοξενηθεί από την πρώτη του πρώτου γκρουπ, τη Μίλαν. Οι Μονεγάσκοι με τον Αρσέν Βενγκέρ στον πάγκο τους, και παρά τα σπουδαία ονόματα στο ρόστερ τους (Σίφο, Κλίνσμαν, Τζορκάεφ, Πετί και άλλους), είχαν χάσει με 3-0.
Τέσσερα χρόνια αργότερα, με πολύ ανανεωμένο ρόστερ και τον Ζαν Τιγκανά στον πάγκο, έφθασε ξανά στην τετράδα έχοντας αποκλείσει με το «εκτός έδρας» γκολ τη Μάντσεστερ Γ. στα προημιτελικά (0-0, 1-1). Αντίπαλός της, όπως και φέτος, η Γιουβέντους.

Στο πρώτο ματς στο «Ντέλε Αλπι» η «Βέκια Σινιόρα», με πρωταγωνιστή τον Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο, επικράτησε με 4-1. Ο «Μέγας Αλέξανδρος» του ιταλικού ποδοσφαίρου είχε πετύχει τρία γκολ (τα δύο με πέναλτι), με τον Ζινεντίν Ζιντάν να σφραγίζει τη νίκη στο 87’. Ο Πορτογάλος Κοστίνια είχε ισοφαρίσει προσωρινά για τη Μονακό. Στη ρεβάνς του «Λουί Ντε» ένα γρήγορο γκολ από τον Αμορούσο έβαλε τέλος στα όνειρα. Η Μονακό πήρε νίκη γοήτρου με 3-2, με τους Λεονάρ, Ανρί και Σπεχάρ να πετυχαίνουν τα γκολ.

Το 2004 ήταν η τρίτη και τυχερή της παρουσία. Αντίπαλος η Τσέλσι, με πρώτο ματς στο Πριγκιπάτο. Με τον Ντιντιέ Ντεσάν στον πάγκο, η Μονακό, παρά την αποβολή του Ακη Ζήκου, στο 53’, πήρε πύρρεια νίκη με 3-1. Στη ρεβάνς του «Στάμφορντ Μπριτζ» ένα γκολ του Ιμπάρα στο δεύτερο λεπτό των καθυστερήσεων του ημιχρόνου «σκότωσε» τις ελπίδες των Λονδρέζων, με το τελικό 2-2 να στέλνει τη Μονακό στον τελικό του Γκεζελκίρχεν, όπου είχε χάσει από την Πόρτο του Μουρίνιο με 3-0.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής