Η ομάδα αποσυντονίστηκε. Το καλοκαίρι ο Ιταλός δεν άλλαξε πολλά πράγματα. Κατάφερε να κρατήσει όλους τους βασικούς, πλην του Καντέ, που πήγε με 35,8 εκατ. ευρώ στην Τσέλσι, δίνοντας τα 30 εκατ. ευρώ από αυτά για να πάρει τον Αλγερινό Ισλάμ Σλιμανί στο Λέστερ. Αστοχία, αλλά δεν είναι εκεί το θέμα μας. Το ζητούμενο είναι ότι η ομάδα κινδυνεύει να υποβιβαστεί και αν συμβεί αυτό, ο κίνδυνος της διάλυσης είναι κάτι παραπάνω από ορατός. Οι παίκτες θα φύγουν και θα πρέπει να χτιστεί «φτου και από την αρχή» το όλο οικοδόμημα. Εξάλλου το μέγεθος της Λέστερ δεν είναι ούτε καν πλησιάζει εκείνο της Γιουβέντους. Κανείς Βάρντι και κανείς Σμάιχελ δεν θα δηλώσει ό,τι ο Ντελ Πιέρο το 2006, όταν είχε υποβιβαστεί -για άλλη αιτία βέβαια- η Γιούβε: «Μία μεγάλη κυρία δεν την αφήνεις ποτέ…».

Ο «Ε.Τ.» της Κυριακής, με αφορμή τη Λέστερ, έκανε μια ιστορική έρευνα για τις ομάδες που έχουν καταφέρει να φθάσουν τη μία χρονιά στο… ναδίρ και την άλλη στο ζενίθ, με τη Λέστερ να γίνεται, αν γίνει τελικά, η 26η ευρωπαϊκή που θα ακολουθήσει το δρόμο του υποβιβασμού λίγους μήνες μετά το γύρο του θριάμβου ως πρωταθλήτρια.

Πάμε να τα δούμε, σε πιο αναλυτική μορφή, ξεκινώντας από τη μία και μοναδική αγγλική ομάδα που το έχει κάνει, τη Μάντσεστερ Σίτι, πριν από οκτώ περίπου δεκαετίες…

ΤΟ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑ ΤΗΣ ΣΙΤΙ ΤΟ 1938
Η μία και μοναδική ομάδα στην Αγγλία που έχει πετύχει αυτό που… προσπαθεί φέτος η Λέστερ, ήταν η Μάντσεστερ Σίτι λίγο πριν ξεσπάσει ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, όταν είχε αναδειχθεί πρωταθλήτρια Αγγλίας το 1937, σε μια χρονιά που είχε υποβιβαστεί η μισητή της συμπολίτισσα Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ!
Το 1938 και ενώ η Γιουνάιτεντ κέρδιζε την επιστροφή της, η Σίτι έπαιρνε το δρόμο για τη δεύτερη κατηγορία με πρωτοφανή για υποβιβασθείσα ομάδα ρεκόρ! Είχε καταφέρει να τερματίσει προτελευταία (21η) έχοντας την καλύτερη επίθεση του πρωταθλήματος (80 γκολ έναντι 77 της πρωταθλήτριας Αρσεναλ) και τη δεύτερη χειρότερη άμυνα. Επιπλέον, είχε πετύχει τη μεγαλύτερη εκτός έδρας νίκη της σεζόν, σαρώνοντας την Ντέρμπι με 7-1!

Η ΑΥΤΟΔΙΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΝΥΡΕΜΒΕΡΓΗΣ
Η περίπτωση της Νυρεμβέργης αποτελεί, το δίχως άλλο, το κορυφαίο παράδειγμα προς αποφυγή. Το 1968 πήρε το τελευταίο πρωτάθλημα της ιστορίας της με προπονητή τον Μαξ Μέρκελ, ο οποίος αμέσως μετά είχε τη φαεινή ιδέα να αλλάξει όλους τους βασικούς, πιστεύοντας ότι δεν θα είχαν πλέον κανένας κίνητρο. Πήρε 13 νέους παίκτες με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Φυσικά, δεν την έβγαλε τη χρονιά και ο διάδοχός του, μετά την απόλυση του Μέρκελ τον Μάρτιο του 1969, δεν πρόλαβε να σώσει την ομάδα από τον υποβιβασμό, αν και το πάλεψε μέχρι τέλους και μόνο στην τελευταία αγωνιστική επισημοποιήθηκε η πτώση, με την Ντόρτμουντ να σώζεται αντί εκείνης.

Η ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΛΙΝ ΟΣΛΟ
Η Λιν Οσλο κατέκτησε το Κύπελλο στη Νορβηγία το 1967 και το 1968 έκανε το νταμπλ. Ως κυπελλούχος του 1967, πήρε μέρος στο Κύπελλο Κυπελλούχων του 1969. Aπέκλεισε την τουρκική Αλτάι και τη σουηδική Νόρκεπινγκ και στα προημιτελικά έπαιξε με την Μπαρτσελόνα, δεχόμενη μάλιστα να γίνουν και τα δύο ματς στη Βαρκελώνη, λόγω των κακών καιρικών συνθηκών στη Νορβηγία. Στο πρώτο ματς η Μπάρτσα νίκησε με 3-2 και στη ρεβάνς, επίσης στο «Καμπ Νου», η Λιν προηγήθηκε 2-0 στο 54’ και ισοφαρίστηκε με τα χίλια ζόρια στο 83’. Παρ’ όλα αυτά, εκείνη τη χρονιά (1969) υποβιβάστηκε!

Η ΠΑΛΑΒΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΧΑΚΑ…
Αυτό που έζησαν στη Φινλανδία στα μέσα και προς το τέλος της δεκαετίας του ’90 με τη Χάκα, απλά δεν περιγράφεται εύκολα. Πήρε το πρωτάθλημα του 1995, υποβιβάστηκε το 1996, κέρδισε μαζί με την προαγωγή και το Κύπελλο ως ομάδα δεύτερης κατηγορίας το 1997 και αντιμετώπισε τον Πανιώνιο στο Κύπελλο Κυπελλούχων της σεζόν 1998-1999 και στη συνέχεια πήρε σερί τα πρωταθλήματα του 1998, του 1999 και του 2000.

ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΒ ΣΤΗ ΔΑΝΙΑ

Στην Δανία η ΚΒ (Kjøbenhavns Boldklub) κέρδισε τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα (1948, 1949, 1950), υποβιβάστηκε το 1951, επέστρεψε το 1952 και πήρε ξανά το πρωτάθλημα του 1953.

Ο ΚΟΜΗΤΗΣ ΧΕΡΦΟΓΛΕ
Η Χέρφογλε ήταν ένας πραγματικός κομήτης. Πήρε το ένα και μοναδικό της πρωτάθλημα στη Δανία το 2000, υποβιβάστηκε το 2001, δεν επανήλθε ποτέ και διαλύθηκε τα 2007. Πρόλαβε και έδωσε και έξι ματς στην Ευρώπη. Αποκλείστηκε από τη Ρέιντζερς στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ, απέκλεισε την ΑΙΚ και αποκλείστηκε από την… ΑΕΚ στο δεύτερο γύρο του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ, χάνοντας 5-0 στη Νέα Φιλαδέλφεια, με τέσσερα γκολ του Ντέμη Νικολαΐδη. Στη ρεβάνς, που έμελλε να είναι το τελευταίο ευρωπαϊκό της παιχνίδι, νίκησε με 2-1, κόβοντας μόλις 1.645 εισιτήρια!

 Η ΤΙΡΟΛ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΒΑΚΕΡ ΙΝΣΜΠΡΟΥΚ

Η αυστριακή Τιρόλ αποτελεί μία κατηγορία μόνη της. Ιδρύθηκε μόλις το 1986, ανέβηκε στην αυστριακή Μπουντεσλίγκα το 1993, δεν έπεσε ποτέ κάτω από την έκτη θέση και κατέκτησε τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα, το 2000, το 2001 και το 2002. Μετά την κατάκτηση του τελευταίου οδηγήθηκε στη χρεοκοπία. Διαλύθηκε και μέσα από τις… στάχτες επανιδρύθηκε η Βάκερ Ινσμπρουκ που ξεκίνησε από την τρίτη κατηγορία και το 2004 βρέθηκε στην Μπουντεσλίγκα.

ΤΟ ΠΑΘΗΜΑ ΤΗΣ «ΜΕΓΑΛΗΣ ΚΥΡΙΑΣ»
Μία κατηγορία μόνη της είναι και η Γιουβέντους. Μετά το γνωστό σκάνδαλο Calciopoli, της αφαιρέθηκε ο τίτλος του 2006 και υποβιβάστηκε στη Serie B. Αρχισε τη σεζόν 2006-07 με μείον εννέα βαθμούς αλλά κέρδισε την επάνοδό της στη Serie A, παρά το μειονέκτημα αυτό.

ΤΟ «TOTONERO» ΒΥΘΙΣΕ ΤΗ ΜΙΛΑΝ
Μία ανάλογη με τη Γιουβέντους περίπτωση είχε και η Μίλαν, η πρωταθλήτρια του 1979 στην Ιταλία. Την επόμενη σεζόν, αν και τερμάτισε τρίτη, με πρωταθλήτρια την Ιντερ, υποβιβάστηκε μαζί με τη Λάτσιο για τη συμμετοχή τους στο σκάνδαλο «Totonero».

ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΤΗΣ ΜΑΡΣΕΪΓ
Αναδείχθηκε πρωταθλήτρια του 1993, της αφαιρέθηκε ο τίτλος και το 1994 πήρε τη δεύτερη θέση πίσω από την Παρί Σεν Ζερμέν. Η απόφαση ήταν να υποβιβαστεί για το σκάνδαλο του στημένου αγώνα με τη Βαλενσιέν.

ΠΟΙΝΗ 7 ΕΤΩΝ ΣΤΗΝ ΑΝΔΟΡΑ
Μία περίεργη ιστορία έγινε στην Ανδόρα το 2000. Η Κονστέλ-Λασιό Εσπορτίβα κατέκτησε το πρωτάθλημα, έλαβε μέρος στα προκριματικά του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ (αποκλείστηκε με ήττες 10-0 και 6-0 από τη Ράγιο Βαγιεκάνο), αλλά η ομοσπονδία της χώρας τής επέβαλε επταετή αποκλεισμό από κάθε διοργάνωση γιατί αγόρασε παράνομα παίκτες από άλλες ομάδες και γιατί η διοίκησή της αρνήθηκε να μοιραστεί με τις άλλες ομάδες τα χρήματα που πήρε για την ευρωπαϊκή της συμμετοχή.

Τι έχει συμβεί στην Ελλάδα…

Στην Ελλάδα, από την περίοδο 1959-1960, όταν καθιερώθηκε η εθνική κατηγορία, μόλις σε τρεις περιπτώσεις ξέφυγε από τα χέρια των τριών του πρώην ΠΟΚ (Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός, ΑΕΚ) ο τίτλος. Δύο φορές από τον ΠΑΟΚ και μία από τη Λάρισα. Δεν είχαμε βέβαια ακραία περιστατικά, αλλά η περίπτωση του ΠΑΟΚ τη σεζόν 1985-1986 είναι χαρακτηριστική. Ο «Δικέφαλος» κατέκτησε το πρωτάθλημα του 1985 και την επόμενη σεζόν τερμάτισε 10ος, με 13 ήττες, οι 11 από τις οποίες εκτός έδρας. Μακριά από την Τούμπα, σε 15 αγώνες δεν έκανε νίκη (τέσσερις ισοπαλίες), πετυχαίνοντας μόλις οκτώ γκολ!

Αντίθετα, στην προηγούμενη περίπτωση, μετά την κατάκτηση του τίτλου το 1976, διεκδίκησε επί ίσοις όροις το πρωτάθλημα και του 1977 και το έχασε στις λεπτομέρειες από τον Παναθηναϊκό. Τερμάτισε τρίτος, ισόβαθμος του δεύτερου Ολυμπιακού που είχε καλύτερο συντελεστή και με μόλις δύο βαθμούς διαφορά από τους «πράσινους».

Η Λάρισα, μετά την ασύλληπτη επιτυχία του 1988, τα πήγε σχετικά καλά την επόμενη σεζόν, τερματίζοντας τελικά 6η με δέκα βαθμούς διαφορά από την πρωταθλήτρια ΑΕΚ.

…και στονυπόλοιπο κόσμο

ΑΦΡΙΚΗ
Το φαινόμενο εμφανίστηκε έξι φορές σε τέσσερις διαφορετικές χώρες, με βάση τα στοιχεία που υπάρχουν, αν και υπάρχει πάντα δυσπιστία ως προς την… αξιοπιστία των χωρών της ηπείρου. Στην Αλγερία υπήρξαν δύο περιπτώσεις (Σετίφ, 1987-1988 και Ελ Χαράς, 1998-1999) όπως και στη Νιγηρία (Στόορς, 1992-1993 και Σούτινγκ Σταρς, 1998-1999). Εγινε ακόμη στο Καμερούν (Νονγκσάμπα, 1994-1995) και στη Γουινέα Μπισάου (UDIB, 2003-2004)

ΝΟΤΙΑ ΑΜΕΡΙΚΗ
Τρία περιστατικά, από την Ουνιβερσιτάριο Λα Παζ της Βολιβίας (1969-1970), την Ουνιβερσιτάντ Κατόλικα της Χιλής (1954-1955) και την LDU Κίτο του Εκουαδόρ (1999-2000).

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΚΑΙ ΒΟΡΕΙΑ ΑΜΕΡΙΚΗ
Τέσσερις περιπτώσεις, σε τρεις χώρες. Στη Δομινικανή Δημοκρατία η Ντεπορτίβο Παντόχα (2001-2002) και η Χαραμπακόα (2004-2005), στην Τζαμάικα η Βάιολετ Κίκερς (1996-1997) και στο Μεξικό η Μάρτε (1954-1955).

ΑΣΙΑ
Το συναντήσαμε δύο φορές στην Ινδονησία (Σέμαρανκ, 1999-2000 και Πούτρα, 2002-2003), στο Ουζμπεκιστάν (MHSK Τασκένδη, 1997-1998) και στο Βιετνάμ (Κανγκ Σαϊγκόν, 2002-2003).

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΛΙΣΤΑ

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής