Συνέντευξη στη Σοφία Βαλσάμη

Όχι δηλαδή ότι οι μπασκετόφιλοι δεν την γνώριζαν, αφού εδώ και χρόνια έχει μια ιδιαίτερη σχέση με την πορτοκαλί μπάλα έχοντας αγωνιστεί σε κορυφαίες ομάδες και παίζοντας σε όλες τις εθνικές.

Η τηλεόραση για την πανύψηλη και Δώρα Παντέλη ήρθε ξαφνικά και εξέπληξε τους πάντες ευχάριστα. Ξέρει άλλωστε από ντρίπλες, σκριν και κοψίματα, πικ εν ρολ και μπορεί να χειριστεί ανάλογα τους καλεσμένους της.

Τα μπάσκετ αποτελεί ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής της και αυτό στάθηκε η αφορμή για να κάνει πολλά. Ως αθλήτρια πήγε με υποτροφία στην Αμερική με την προοπτική να γίνει γιατρός, ξεκίνησε μάλιστα τις προ-ιατρικές σπουδές, ωστόσο λόγω του προγράμματος και των προπονήσεων άλλαξε κατεύθυνση. Τελείωσε το τμήμα φιλοσοφικής με πτυχίο σε τρεις κατευθύνσεις, στην αγγλική φιλολογία, φιλοσοφία και πολιτικές επιστήμες.

Το EThe Magazine του Eleftherostypos.gr βρήκε τη Δώρα Παντέλη, μας μίλησε για την τηλεόραση, το μπάσκετ, τις σπουδές της και αποκαλύπτει πως ήθελε να γίνει γιατρός.

Από τα παρκέ του μπάσκετ βρέθηκες μπροστά από τις κάμερες της τηλεόρασης. Πως προέκυψε η συνεργασία με τα κανάλια Novasports;

Συναντηθήκαμε στο πλατό μιας εκπομπής με το Γιώργο Συρίγο όπου ήμασταν και οι δύο καλεσμένοι και μετά από αρκετό καιρό μιλήσαμε και μου έκανε πρόταση συνεργασίας. Επειδή το μπάσκετ είναι ένα αντικείμενο που γνωρίζω καλά είπα το ναι. Δεν θα σκεφτόμουν να κάνω κάτι ανάλογο αν ήταν εκτός αθλητισμού. Είμαι τόσα χρόνια αθλήτρια, πιστεύω ότι γνωρίζω το συγκεκριμένο άθλημα γι’ αυτό και δέχτηκα.

Είχες άγχος τις πρώτες φορές; Τι σε συμβούλευσαν οι δημοσιογράφοι που είναι μαζί σου στην εκπομπή;

Όλοι στο κανάλι με έχουν βοηθήσει. Από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο και αυτό δεν αφορά μόνο στους συντελεστές της εκπομπής Super Euroleague. Τους νιώθω πια ως οικογένειά μου. Με έχουν υποδεχτεί πολύ ζεστά και με υποστηρίζουν. Το σημαντικό είναι ότι είναι δίπλα μου και πραγματικά τους ευχαριστώ πολύ γι’ αυτό.

Tα πρωινά κάνεις μαθήματα, το απόγευμα προπονήσεις μπάσκετ με τον Αθηναϊκό και τα βράδια εκπομπή. Πως τα προλαβαίνεις;

Το πρωί εργάζομαι σε ένα ιδιωτικό σχολείο σαν ακαδημαϊκός σύμβουλος. Δηλαδή προετοιμάζω τα παιδιά για να μπουν στο πανεπιστήμιο. Έχω δύσκολες τάξεις, δευτέρα και τρίτη λυκείου όπου οι απαιτήσεις είναι πολλές. Παράλληλα κάνω και το μεταπτυχιακό μου στην κλινική ψυχολογία για να μπορέσω πιο μετά να ασχοληθώ και με τα παιδιά που έχουν μαθησιακές δυσκολίες. Τα απογεύματα έχω προπονήσεις με την ομάδα μου, τον Αθηναϊκό και κάποια βράδια της εβδομάδας την εκπομπή στα κανάλια Novasports. Οι μέρες μου είναι γεμάτες, αλλά πραγματικά κάνω κάτι που μου αρέσει πάρα πολύ. Δεν έχω και πολύ ελεύθερο χρόνο, όμως αυτό αντισταθμίζεται με το γεγονός ότι όσα κάνω με γεμίζουν πραγματικά.

Ξεκίνησες να κάνεις φέτος τα πρώτα σου βήματα στην τηλεόραση. Πόσο σε βοήθησε το γεγονός ότι ασχολείσαι με ένα αντικείμενο, το μπάσκετ, που το ξέρεις καλά;

Αυτός είναι και ο λόγος που ασχολήθηκα. Πάντα σκεφτόμουν πως κινούνται οι παίκτες στο γήπεδο, τι τακτική ακολουθούν και πως ενεργούν κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Μου άρεσε να σκανάρω το παιχνίδι και θεωρώ ότι το μπάσκετ είναι ένα πολύ έξυπνο άθλημα. Μου αρέσει να ασχολούμαι με την ανάλυση του αγώνα και αυτό ακριβώς κάνουμε στην εκπομπή με τους καλεσμένους μας.

Τι πιστεύεις ότι χρειάζεται κάποιος για να μπορέσει να σταθεί στην τηλεόραση;

Βασική προϋπόθεση είναι να γνωρίζει το αντικείμενο με το οποίο θα καταπιαστεί. Στην περίπτωσή μου, το μπάσκετ, είναι ένα άθλημα που θεωρώ ότι το κατέχω και γι’ αυτό μπορώ και τα καταφέρνω. Τα θέματα τεχνικής φύσεως που έχουν να κάνουν με τις κάμερες, τα στήσιμο και τα ακουστικά μαθαίνονται με την εμπειρία. Έχω αρχίσει πάντως να εξοικειώνομαι.

Σπούδασες σε κολλέγιο στην Αμερική παίζοντας παράλληλα μπάσκετ. Γιατί δεν θέλησες να μείνεις στην άλλη άκρη του Ατλαντικού και αποφάσισες να έρθεις στην Ελλάδα όπου τα πράγματα είναι ιδιαίτερα δύσκολα;

Στην Αμερική δούλευα ως βοηθός καθηγητή στο πανεπιστήμιο την τελευταία χρονιά που έπαιζα μπάσκετ. Δούλευα για να συμπληρώσω τους βαθμούς μου ως βοηθός καθηγητή. Είχα πρόταση να μείνω εκεί και να κάνω μεταπτυχιακές σπουδές δουλεύοντας παράλληλα ως βοηθός καθηγητή στο τμήμα της φιλοσοφικής, αλλά δεν απάντησα θετικά. Ήταν το τμήμα φιλοσοφικής. Δεν μπορώ να είμαι μακριά από την Ελλάδα. Δεν ήθελα να υπάρχει τόσο μεγάλη απόσταση από την οικογένειά μου. Στην Αμερική πήγα για να συνδυάσω το μπάσκετ με τις σπουδές κάτι που δεν γινόταν στην Ελλάδα

Με βοηθάνε όλοι στην ομάδα μου

Στην ομάδα που αγωνίζεσαι, τον Αθηναϊκό, πως είδαν την απόφασή σου να κάνεις τηλεόραση;

Είμαι πολύ τυχερή πάνω σε αυτό, γιατί και το σχολείο και η ομάδα το δέχτηκαν πολύ θετικά. Οι συμπαίκτριές μου μάλιστα βλέπουν τις εκπομπές, ενώ η ομάδα με βοηθάει και με στηρίζει. Έχω βαρύ καθημερινό πρόγραμμα, αλλά υπάρχει τεράστια βοήθεια σε ό,τι και να κάνω.

Πολλοί από τους μαθητές σου φαντάζομαι θα είναι και φίλαθλοι του μπάσκετ. Σου κάνουν κριτική στα όσα είπες το προηγούμενο βράδυ στην εκπομπή;

Οι μαθητές μου είναι πιο αυστηροί κριτές μου. Παρακολουθούν την εκπομπή και την επόμενη μέρα όλο και κάτι θα ρωτήσουν. Θέλω πραγματικά να είμαι πρότυπο γι’ αυτούς. Για ό,τι κάνω πρέπει να τους δείχνω ότι το προσπαθώ πολύ. Αυτή τη φιλοσοφία θέλω να τους περάσω και να τους μεταδώσω. Ότι αν υπάρχει θέληση και πρόγραμμα μπορείς να τα καταφέρεις όλα.

Τι είναι πιο εύκολο. Να βάζει το νικητήριο καλάθι υπό πίεση ή να είσαι μπροστά από τις κάμερες και να κάνεις live εκπομπή;

Κατά τη γνώμη μου δεν υπάρχει εύκολο ή δύσκολο. Στη ζωή μας δεν υπάρχει κάτι δύσκολο για να το πω διαφορετικά. Εμείς βάζουμε την ταμπέλα του… δύσκολο ή εύκολο. Είναι όλα στη δική μας θέληση και, αν για κάτι προσπαθήσουμε πολύ, είμαι σίγουρη ό,τι θα τα καταφέρουμε.

Με την πολιτική ασχολείσαι; Ποια είναι η γνώμη σου για την κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα;

Με την πολιτική δεν ασχολούμαι πολύ, αν και είμαι πολιτικοποιημένο άτομο. Ενημερώνομαι για όλες τις εξελίξεις. Πρέπει σίγουρα κάποια πράγματα να αλλάξουν. Αλλά για να αλλάξουν τα πάντα γύρω μας πρέπει να αλλάξουμε πρώτα τον εαυτό μας. Αυτό πρέπει να καταλάβουμε και από εκεί να ξεκινήσουμε. Πιστεύω ότι για να διαφοροποιηθεί η κατάσταση χρειάζονται πολλά μικρά βήματα και υπομονή. Δεν μπορεί να γίνει από τη μία ημέρα στην άλλη.