Για να δικαιολογήσει κάποιος την κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα η ομάδα -ούσα ουσιαστικά εκτός διεκδίκησης του τίτλου, αλλά και αποκλεισμένη από την Ευρώπη, κινδυνεύοντας μάλιστα να καταγράψει αρνητικό ρεκόρ στον όμιλο του Champions League, αν δεν καταφέρει να πάρει έστω κι έναν βαθμό στο τελευταίο ματς με την Μπενφίκα στη Λισαβόνα- μπορεί να βρει μια σειρά από λόγους.

Για μια αποτυχία το σύνηθες είναι να υπάρχει ευθύνη όλων των εμπλεκομένων και αυτό φαίνεται πως ισχύσει και στην περίπτωση της ΑΕΚ. Το ποιος φταίει πολύ ή λιγότερο είναι κάτι που ενδεχομένως θα το αναδείξει κάποια στιγμή η ιστορία. Σίγουρα όμως, η καταγραφή των όποιων ευθυνών μπορεί να γίνει από τώρα.

Ας τα πάρουμε, όμως, με τη σειρά. Μετά το τέλος της περσινής σεζόν, ο Μανόλο Χιμένεθ ήταν ο πρώτος που άνοιξε την πόρτα της εξόδου. Ο Ισπανός αρνήθηκε να ανανεώσει τη συνεργασία του με την ομάδα επικαλούμενος οικογενειακούς λόγους, με αποτέλεσμα να επιστρέψει στην πατρίδα του για λογαριασμό της Λας Πάλμας.

Η πρωταθλήτρια, ωστόσο, έδειξε γρήγορα αντανακλαστικά και προχώρησε άμεσα στην αντικατάσταση του Χιμένεθ, προσλαμβάνοντας έναν από τους κορυφαίους Ελληνες προπονητές, τον Μαρίνο Ουζουνίδη. Στην περίπτωση αυτή, ναι μεν χάλασε η… μαγιά της επιτυχημένης συνταγής με την αποχώρηση του Ισπανού τεχνικού, όμως υπήρξε επαρκής αναπλήρωση του κενού που δημιουργήθηκε.

Στη συνέχεια και σε ό,τι έχει να κάνει με τη σύνθεση του ρόστερ της νέας χρονιάς, άρχισε σιγά σιγά να… αποψιλώνεται η πρωταθλήτρια ομάδα, είτε αναγκαστικά, όπως συνέβη με την περίπτωση του Αραούχο για τον οποίο δεν υπήρχε ρήτρα και η αγορά του ήταν απαγορευτική για το μπάτζετ της ομάδας, είτε λόγω φιλοσοφίας, όπως συνέβη στην περίπτωση Βράνιες, για τον οποίο υπήρξε μια πολύ ικανοποιητική οικονομικά πρόταση και προτιμήθηκε να πωληθεί.

Επιπλέον, ο Γιόχανσον είχε επιλέξει να μην ανανεώσει τη συνεργασία του με την Ενωση. Ως εκ τούτου με τη λήξη του συμβολαίου του επέλεξε άλλον προορισμό για να συνεχίσει την καριέρα του. Τα τρία παραδείγματα δεν είναι τυχαία, καθώς πρόκειται για τους τρεις κορυφαίους ποδοσφαιριστές σε άμυνα, κέντρο και επίθεση που διέθετε η ΑΕΚ στο περσινό ρόστερ. Ως αντικαταστάτες αποκτήθηκαν ο Οικονόμου για την άμυνα, ο Αλεφ για τη μεσαία γραμμή και ο Πόνσε για την επίθεση.

Επίσης, αποχώρησε ο Χριστοδουλόπουλος για την περίπτωση του οποίου υπάρχουν πολλές αναγνώσεις, αφού για ορισμένους υπήρξε διοικητική κωλυσιεργία, για άλλους αντιεπαγγελματικός χειρισμός από τον ποδοσφαιριστή και για άλλους ευθύνη και των δύο πλευρών.

Και σ’ αυτή την περίπτωση πάντως υπήρξε αναπλήρωση του κενού με την προσθήκη του Μπογέ, όμως για κανένα από τα τέσσερα παραπάνω παραδείγματα δεν αποκτήθηκε παίκτης που η έλευσή του να έδωσε στην ομάδα κάτι παραπάνω από αυτά που έχασε.

Και αν η πρόκριση στους ομίλους του Champions League επετεύχθη, παρά τις αλλαγές και τη δυσκολία γρήγορης προσαρμογής των νεοαποκτηθέντων, αλλά και τα απρόοπτα με τους τραυματισμούς βασικών ποδοσφαιριστών, η συνέχεια δεν έμελλε να είναι ανάλογη.

Κομβικό σημείο για τα μεταγραφικά ήταν το γεγονός πως η ομάδα δεν προχώρησε σε περαιτέρω ενίσχυση, παρά τα μεγάλα έσοδα από την Ευρώπη και παρότι στο παιχνίδι με τη Σέλτικ υπήρξε αυστηρή τιμωρία για τους Λιβάγια και Λόπες, οι οποίοι ουσιαστικά τέθηκαν εκτός διοργάνωσης, αφού καλούνταν να εκτίσουν την ποινή τους στα τέσσερα πρώτα και κρισιμότερα ματς των ομίλων.

Το πρωτάθλημα για την πρωταθλήτρια πάντως άρχισε καλά, καθώς ακόμη και στις βαθμολογικές απώλειες που κατέγραψε στα δύο ντέρμπι με ΠΑΟΚ εκτός και Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ, οι εμφανίσεις άφηναν υποσχέσεις. Στο παιχνίδι με τους «ερυθρόλευκους», όμως, ήρθε να προστεθεί ένας ακόμη ανασταλτικός παράγοντας στην πορεία για την υπεράσπιση του τίτλου.

Οργανωμένοι οπαδοί συγκρούστηκαν -στο ημίχρονο της αναμέτρησης- με αστυνομικές δυνάμεις στο περιβάλλοντα χώρο του σταδίου, με τα γεγονότα να καταγράφονται από τις κάμερες και στην έκθεση της Αστυνομίας, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα η ομάδα να τιμωρηθεί με αφαίρεση τριών βαθμών, δύο αγωνιστικές κεκλεισμένων των θυρών και βαρύ πρόστιμο.

Τα… φτερά των ποδοσφαιριστών κόπηκαν και στο ένα από τα δύο παιχνίδια που ο «δικέφαλος» κλήθηκε να παίξει δίχως κόσμο στις εξέδρες, αυτό με τον Ατρόμητο, υπέστη την πρώτη εντός έδρας απώλεια στο πρωτάθλημα (ήττα με 2-0) μετά από ένα χρόνο, με αποτέλεσμα να μεγαλώσει ακόμη περισσότερο η απόσταση από την κορυφή.

Ακολούθησε η ήττα στο Αγρίνιο από τον Παναιτωλικό και η κρίση γιγαντώθηκε. Την επομένη του αγώνα ο ισχυρός άνδρας της ομάδας, Δημήτρης Μελισσανίδης, επισκέφτηκε το προπονητικό κέντρο της ομάδας και ανακοίνωσε -κατόπιν συνεννόησης με τον προπονητή- αυστηρές αποφάσεις, οι οποίες είχαν ως σκοπό την αναστροφή του κλίματος.

Συγκεκριμένα, αποφασίστηκε οι τρεις ποδοσφαιριστές που δεν είχαν συμφωνήσει για τη ανανέωση των συμβολαίων τους (τα οποία λήγουν το προσεχές καλοκαίρι) να τεθούν εκτός πλάνων του Μαρίνου Ουζουνίδη, καθιστώντας σαφές ωστόσο ότι δεν ήταν αυτοί οι υπεύθυνοι για την κατρακύλα της ομάδας. Ετσι οι Σιμόες, Λαμπρόπουλος και Μπακασέτας έπαψαν να υπολογίζονται και στο εξής ακολουθούν μόνο το πρόγραμμα προπονήσεων της ομάδας.

Ακολούθησε το παιχνίδι με τον Αγιαξ για την 5η αγωνιστική της φάσης των ομίλων του Champions League, στο περιθώριο του οποίου σημαντικός αριθμός οπαδών, δρώντας ακραία και ανεξέλεγκτα, πλήγωσε ακόμη περισσότερο το ήδη καταρρακωμένο ηθικό της ομάδας. Τα βίαια -και πρωτόγνωρα για παιχνίδια της ΑΕΚ στο Champions League- επεισόδια έχουν θέσει την ομάδα σε πολύ μεγάλο κίνδυνο για αποκλεισμό από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις για ένα ή και περισσότερα χρόνια.

Η ποινή (η οποία βάσει των μέχρι τώρα εκτιμήσεων αναμένεται ιδιαιτέρως αυστηρή) θα γίνει γνωστή προσεχώς. Αν επιβληθεί αποκλεισμός, η πρωταθλήτρια θα υποστεί το πιο μεγάλο πλήγμα μετά την επιστροφή της στην κανονικότητα από την περιπέτεια στις μικρότερες κατηγορίες τα προηγούμενα χρόνια.

Απολογιστικά λοιπόν, για την κατάσταση που έχει βρεθεί η ΑΕΚ ευθύνες έχουν όλοι. Η διοίκηση με τις επιλογές της, ο προπονητής για τη διαχείριση του υλικού, οι ποδοσφαιριστές για το γεγονός ότι δεν αντεπεξήλθαν στην πίεση ως όφειλαν δεδομένου ότι είναι πρωταθλητές, αλλά και ο κόσμος, ο οποίος είτε με τη συμπεριφορά είτε με την ανοχή του σε ακραίες εκδηλώσεις υπονόμευσε τόσο την εγχώρια όσο και την ευρωπαϊκή υπόσταση της Ενωσης.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]