Το έφερε όμως έτσι το πρόγραμμα του πρωταθλήματος αλλά και η μη ετοιμότητα του εθνικού σταδίου της πόλης και «ξενιτεύτηκε» στο Περιστέρι όπου αντιμετώπισε ΑΕΚ και Ολυμπιακό περιμένοντας να φιλοξενήσει τον τρίτο από τους μεγάλους, τον Παναθηναϊκό, στο εθνικό στάδιο.

Εκεί όπου είχε αρκετά πάρε-δώσε μαζί τους και έχουν μείνει ιστορικές οι προκρίσεις της στο Κύπελλο σε βάρος της ΑΕΚ.

Η ιστορία της με τον Παναθηναϊκό έχει δύο συγκλονιστικές αναμετρήσεις στον θεσμό του Κυπέλλου τη δεκαετία του ‘60 που στην ουσία υπήρξαν οι πρώτες μεγάλες επιτυχίες του νεοσύστατου ακόμη συλλόγου.

Πάμε να τις δούμε:

Περίοδος 1964-1965, λίγους μήνες μετά την ίδρυση, στην πρώτη συμμετοχή της ομάδας στο Κύπελλο. Στη φάση των «32» κληρώνεται με τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο (4/4 του 1965).

Με μεγάλο πρωταγωνιστή τον γκολκίπερ Πέτρο Πανόπουλο, η Λαμία προηγείται με κεφαλιά του Ριζόπουλου στο 15’.

Ισοφαρίζει ο Ανδρέας Παπαεμμανουήλ στο 47’ από ασίστ του Τάκη Λουκανίδη αλλά το ματς οδηγείται στην παράταση!

Χατ τρικ ο Λουκανίδης

Ο πρωταθλητής Παναθηναϊκός τα έχει βρει σκούρα αλλά η κατάρρευση λόγω κούρασης των Λαμιέων τον οδηγεί σε νίκη με 5-1 με ηγέτη και σκόρερ τον Λουκανίδη.

Εκτός από την ασίστ στο γκολ της ισοφάρισης πέτυχε και τρία γκολ στο έξτρα ημίωρο (100’, 110’, 117’), με τον Γιαννακόπουλο να σκοράρει και εκείνος στο 105’.
Μία εβδομάδα αργότερα η Λαμία σάρωσε τον Απόλλωνα Λάρισας με 9-2 σε αγώνα για τον τέταρτο όμιλο της δεύτερης κατηγορίας όπου πρωταθλητής αναδείχθηκε ο Εδεσσαϊκός που έχασε την άνοδο στα μπαράζ. Είχε πάρει τελικά την 3η θέση χάνοντας τη δεύτερη μόλις στο φινάλε από την Αναγέννηση Γιαννιτσών.

Δεν πέρασαν παρά τρία χρόνια μόνο και οι δύο ομάδες κληρώνονται ξανά στην ίδια φάση (των «32»), με τη διαφορά ότι γηπεδούχος ήταν αυτή τη φορά η ομάδα της Φθιώτιδος.

Δύο γκολ στο τελευταίο λεπτό!

Το ματς έγινε αφού είχε τελειώσει η σεζόν (5/6 του 1968). Η Λαμία είχε πάρει, όπως και το 1965, την τρίτη θέση στο πρωτάθλημα της δεύτερης κατηγορίας (πρωταθλήτρια η ομάδα των Τρικάλων).

Το εθνικό στάδιο είναι κατάμεστο. Δεν έπεφτε καρφίτσα και ανάμεσα στους θεατές η αποστολή του Ολυμπιακού που ταξίδευε για την Καρδίτσα όπου την επομένη θα αντιμετώπιζε την τοπική Αναγέννηση.

Το ματς δεν έλεγε πολλά πράγματα και λόγω της ζέστης αλλά το φινάλε ήταν κάτι παραπάνω από συγκλονιστικό. Είχε πέσει πάντως πολλή… κλοτσιά, ειδικά από τους γηπεδούχους, με τους Παναθηναϊκούς να φοβούνται να βάλουν τα πόδια τους στη φωτιά. Κάτι λιγότερο από ένα λεπτό πριν από το φινάλε ο Δημητρίου έκανε «χοντρό» λάθος, έχασε την μπάλα και ο Καρανικόλας νικούσε τον Οικονομόπουλο.

Οι «πράσινοι» έκαναν γρήγορα σέντρα και υπό την ανοχή του διαιτητή, που κράτησε μισό λεπτό καθυστέρηση, κέρδισαν κόρνερ με τον Πιτυχούτη. Το εκτέλεσε αριστουργηματικά ο Μίμης Δομάζος και έστειλε την μπάλα στο «γάμα» του «δεύτερου δοκαριού». Απίθανο γκολ, από τα ωραιότερα της καριέρας του «Στρατηγού» και από εκείνα που κάνουν τη διαφορά στους μεγάλους παίκτες που όταν η μπάλα «καίει» ξέρουν να φωνάζουν «εγώ».

Το γκολ της πρόκρισης στο 120’!

Το ματς πήγε στην παράταση και εκεί που όλα έδειχναν ότι θα ακολουθούσε κλήρωση για να αναδειχθεί ο νικητής (δεν είχε ακόμη εισαχθεί η διαδικασία των πέναλτι), ήρθε το σοκ για τους γηπεδούχους.

Με αριστερό βολέ ο Σταμάτης Βουρδαμής νικούσε τον Πανόπουλο και έστελνε τον Παναθηναϊκό στους «16».

Αξίζει να σημειωθεί ότι για τον Βουρδαμή ήταν το πρώτο και το μοναδικό του γκολ, στη μοναδική του εμφάνιση στο Κύπελλο με τη φανέλα του Παναθηναϊκού, και πως για τον πορτιέρο της Λαμίας το ματς αυτό όπως και εκείνο του 1965 αποτέλεσε το διαβατήριο για να μεταγραφεί στον Παναθηναϊκό το μεθεπόμενο καλοκαίρι.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου