Ο Κυριάκος Κατζουράκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1944. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με τον Γιάννη Μόραλη και σκηνογραφία με τον Βασίλη Βασιλειάδη (1963-1968). Το 1966 παρουσίασε την πρώτη του ατομική έκθεση στην γκαλερί Κεραία (Αθήνα) και το 1969 κέρδισε το Βραβείο Παρθένη για τη ζωγραφική του. Από το 1972 μέχρι το 1986 έζησε στο Λονδίνο και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην χαρακτική (1973-1975: St. Martins School of Art και Croydon College of Art).

Η ζωγραφική του είναι ανθρωποκεντρική, με στοιχεία κριτικού ρεαλισμού που στοχεύουν στην αφύπνιση της συνείδησης του θεατή. Σε μερικές περιόδους του έργου του εντοπίζονται συνειδητές αναφορές σε εικαστικά στοιχεία της «ελληνικότητας», με επιρροές από τον Τσαρούχη, τον Κόντογλου ή τον Θεόφιλο. Στα πιο πρόσφατα έργα του υιοθετεί ένα προσωπικό ύφος με έντονα εξπρεσιονιστικά στοιχεία και δημιουργεί μεγάλης κλίμακας έργα με σύνθετες εικόνες, ενώ αρχίζει να συνδυάζει τη ζωγραφική με το θέατρο, τη μουσική και τη λογοτεχνία, αναπτύσσοντας παράλληλα σημαντική συγγραφική δραστηριότητα.

Το 1979 ο Κυριάκος Κατζουράκης αντιπροσώπευσε την Ελλάδα στη Biennale Sao Paulo και το 1980 στην 11η Biennale του Παρισιού, το 1982 στα Europalia (Αμβέρσα), στην έκθεση «Peinture Grecque 1968-1988» (Βρυξέλλες 1988) κά. Το 2013 το Μουσείο Μπενάκη οργάνωσε αναδρομική του έκθεση. Έργα του βρίσκονται σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Στον κινηματογράφο συμμετείχε το 1968 ως ηθοποιός στην βραβευμένη ταινία του Δήμου Θέου Κιέριον που αναφερόταν στην «υπόθεση Πολκ». Έχει φιλοτεχνήσει τα κοστούμια για την ταινία Μέρες του ’36 του Θ. Αγγελόπουλου (1971) και τα σκηνικά για Το Προξενιό της ‘Αννας του Π. Βούλγαρη (1972). Σκηνογράφησε επίσης πολλές θεατρικές παραστάσεις.

Από το 2000 ασχολήθηκε ενεργά με τον κινηματογράφο, δημιουργώντας ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους. Η ταινία του Ο Δρόμος προς τη Δύση (2003) τιμήθηκε με το 1ο Κρατικό Βραβείο Καλύτερου Ντοκιμαντέρ και με το Βραβείο FIPRESCI. Βραβεία απέσπασε επίσης η ταινία του Γλυκιά Μνήμη (2005).

Ο Κυριάκος Κατζουράκης υπήρξε ιδρυτικό μέλος της ομάδας «Νέοι Έλληνες Ρεαλιστές» (1969-1973), μαζί με τους Βαλαβανίδη, Δίγκα, Μπότσογλου και Ψυχοπαίδη, ομάδα η οποία έδρασε επί δικτατορίας στοχεύοντας στην κριτική των πολιτικών και κοινωνικών γεγονότων της περιόδου.

Το 1990 ίδρυσε την «Ομάδα Τέχνης», με στόχο την έρευνα στις σχέσεις μεταξύ των τεχνών (ζωγραφική, θέατρο, μουσική, φωτογραφία, κινηματογράφος…), με παράλληλη δημιουργία έργων στο χώρο. Ακόμη ήταν ιδρυτικό μέλος της Ένωσης Καλλιτεχνών «Europa 24» (1991-1998). Υπήρξε επίσης καλλιτεχνικός διευθυντής του Εικαστικού Εργαστηρίου του Αιγάλεω (1997-2003). Το 2005 εξελέγη τακτικός καθηγητής στη Σχολή Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου δίδαξε μέχρι το 2011.