Στην περίπτωση της νέας του ταινίας, “Ολοι θέλουν από λίγο!”, πρόκειται για μια αλητοπαρέα από παίκτες της ομάδας μπέιζμπολ του κολεγίου», γράφει ο «Independent» για την καινούργια ταινία του Tεξανού σκηνοθέτη, που κάνει πρεμιέρα την Πέμπτη 18 Αυγούστου στις ελληνικές αίθουσες.

Ο ίδιος πιάνει το νήμα από εκεί που το άφησε με τα «Νεανικά μπερδέματα» του 1993 ή, για άλλους, συνεχίζει την ιστορία ενηλικίωσης που απολαύσαμε στο «Μεγαλώνοντας» του 2014, με διαφορετικό κεντρικό ήρωα. Στην πρώτη περίπτωση, μια ομάδα αποφοίτων λυκείου περνά την τελευταία μέρα στο σχολείο από πάρτι σε πάρτι ή παρενοχλώντας, όπως επιτάσσει το έθιμο, τα «πρωτάκια». Στη δεύτερη, ο 18χρονος Μέισον έχει αναπτύξει το ενδιαφέρον του προς τη φωτογραφία και καλείται να αποφασίσει ποιο δρόμο θα ακολουθήσει στις σπουδές του.

Οπως καταλάβατε, ο Ρίτσαρντ Λίνκλεϊτερ στρέφει τώρα το φακό του στο κολέγιο και τον τοποθετεί στην εποχή που κι εκείνος σπούδαζε, στις αρχές της δεκαετίας του ’80, εμπλουτίζοντας το σενάριό του με πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία. Ο ίδιος είχε κερδίσει μια υποτροφία στο πανεπιστήμιο Sam Houston State του Τέξας, ελπίζοντας σε μια καλή καριέρα στο μπέιζμπολ. Ηταν ένα από τα 18 παιδιά που ζούσαν μοιρασμένα σε δύο σπίτια, όπως ακριβώς και στην ταινία, με στόχο το κολεγιακό πρωτάθλημα.

«Ημασταν πολύ ανταγωνιστικοί στο μπάσκετ, στα χαρτιά, στο φλιπεράκι, σε όλα. Υπήρχε και πολύς τζόγος. Ενας αθλητής του κολεγίου είναι από τη φύση του ανταγωνιστικός. Δεν μπορείς να σταθείς σε υψηλό επίπεδο αν δεν ισχύει αυτό», λέει ο Λίνκλεϊτερ σε συνέντευξή του στον «Guardian».

Στο δεύτερο έτος στο κολέγιο, οι γιατροί ανακάλυψαν ότι έχει ελαφρά καρδιακή αρρυθμία, ικανή να του στερήσει την καριέρα του αθλητή κι έτσι στα είκοσι χρόνια του, τα παράτησε. «Ηταν μεγάλη ανακούφιση. Μια νέα περίοδος της ζωής μου. Τότε γνώρισα μια κοπέλα που ενδιαφερόταν για τις τέχνες και μου δόθηκε ο χρόνος να διαβάζω», παραδέχεται και συνεχίζει: «Ημουν ένα ανώριμο πλάσμα που προσπαθούσε συνεχώς να κερδίζει. Στις τέχνες, όμως, συμβαίνει το αντίθετο. Ο μόνος που ανταγωνίζεσαι είναι ο εαυτός σου», υπογραμμίζει.

Οπαδός του Σάντερς

Εντονα πολιτικοποιημένος, δεν κρύβει τη συμπάθειά του για τον πρώην υποψήφιο για το προεδρικό χρίσμα, Μπέρνι Σάντερς. «Περίμενα όλη μου τη ζωή για έναν υποψήφιο σαν κι αυτόν και φυσικά τον υποστήριξα», τονίζει, ενώ δεν χάνει την ευκαιρία να πλέξει το εγκώμιο του Μπαράκ Ομπάμα. «Ποτέ δεν φάνηκε λίγος απέναντι στη χώρα. Ποτέ δεν τη γελοιοποίησε. Ούτε μία φορά. Εχει επίπεδο, όπως και η σύζυγός του. Εχει πειθαρχία και επίγνωση της γενικότερης εικόνας της θέσης του και της αποστολής του στον κόσμο», υποστηρίζει.

Οσον αφορά στους δύο υποψηφίους για το κόμμα των Ρεπουμπλικανών; «Ανησυχούσα περισσότερο για τον Τεντ Κρουζ παρά για τον Ντόναλντ Τραμπ. Ο δεύτερος δεν πιστεύει τίποτα απ’ ό,τι λέει. Είναι απλά ένας νάρκισσος. Ο άλλος τα πιστεύει. Θεωρείται πιο έξυπνος, αλλά κανείς δεν τον ρώτησε “πόσο παλιός είναι ο κόσμος;” Ή αν πιστεύει στη Βιολογία, γιατί δεν πιστεύει», σημειώνει.

Info

«ΟΛΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΑΠΟ ΛΙΓΟ»

Σκηνοθεσία: Ρίτσαρντ Λίνκλεϊτερ

Παίζουν: Ουίλ Μπρίτεν, Ζόι Ντατς, Ράιαν Γκούζμαν, Τάιλερ Χέκλιν, Μπλέικ Τζένερ, Τζ. Κουίντον Τζόνσον, Γκλεν Πάουελ, Ουάιατ Ράσελ

Διάρκεια: 117 λεπτά

* Πρεμιέρα στις ελληνικές αίθουσες την Πέμπτη 18 Αυγούστου

ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΛΙΓΚΑΣ

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής