Το εξαιρετικά ενδιαφέρον, θεατρικό σχήμα από το Ιράν παρουσίασε στο Αθηναϊκό θεατρόφιλο κοινό την τραγωδία του Ευριπίδη «Ιππόλυτος».
Η αξία των κειμένων του αρχαίου Ελληνικού δράματος είναι διαχρονική και αναγνωρισμένη παγκοσμίως. Όμως, πάντοτε συγκινεί η επαφή με ανθρώπους από άλλες χώρες, σήμερα σχεδόν άγνωστες σε εμάς, και διαπιστώνεις ότι οι άνθρωποι αυτοί, όχι μόνο γνωρίζουν το αρχαίο ελληνικό δράμα, αλλά, αυτό έχει διαμορφώσει την φιλοσοφία τους και εμπνέει την καλλιτεχνική τους δημιουργία. Βέβαια, αυτό δεν είναι τυχαίο να συμβαίνει στο Ιράν καθώς, και εκεί υπάρχει πολιτιστική παράδοση χιλιετιών και με τον έναν ή άλλον τρόπο οι δύο λαοί είχαν επαφή και επικοινωνία. Βέβαια, δεν είναι οι σύγχρονοι Ιρανοί ίδιοι με τους Πέρσες, αλλά, ούτε και εμείς έχουμε μεγάλη συνάφεια με τους Έλληνες της κλασσικής αρχαιότητας.
Ομολογώ ότι η παράσταση του «Prometheus» απείχε πολύ από το να είναι απλώς, μία ευχάριστη έκπληξη. Οι θεατές που βρέθηκαν στο ανοικτό δημοτικό θέατρο Ζωγράφου, είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν μία άρτια, από κάθε άποψη, θεατρική εργασία. Ευνοήτως, το γεγονός ότι Ιρανοί παρουσίασαν μία Ελληνική Τραγωδία, δημιουργεί μία θετική προδιάθεση. Όμως, ειλικρινώς, δεν την χρειαζόταν προκειμένου να αποσπάσει θετική κριτική. Οι ερμηνείες των ηθοποιών ήταν εξαιρετικές. ίσως το γεγονός ότι η ανατολική φιλοσοφία είναι βιωματική να οδήγησε κάποιες στιγμές σε εξάρσεις συναισθήματος κάτι που εκφεύγει ελαφρώς από την κλασσική ελληνική αντίληψη, αλλά, αυτό είναι φυσικό επόμενο μιας και η παράσταση έγινε από Ιρανούς και σε Ιρανούς απευθύνετε πρωτίστως. Δεν μπορεί να μην επισημανθεί το γεγονός ότι η ομάδα διαθέτει εξαιρετικούς ηθοποιούς, άριστα εκπαιδευμένους και διδαχθέντες από τον επικεφαλής και διδάσκαλο της ομάδας κ. Φαρζάντ Αμινί.
Ένα ακόμη σημαντικό και πολύ θετικό στοιχείο προσέδωσε στην παράσταση η προσθήκη των στίχων Ιρανών ποιητών, κλασσικών όπως ο Τζελαλεντίν Αλ-Ρουμί, Χαφέζ ή μοντέρνων όπως ο Αχμάντ Σομλού. Η προσθήκη των στίχων, αυτών, δεν αλλοίωσε σε κανένα σημείο το κλασσικό κείμενο. Ο κ. Αμινί, εναρμόνισε με εξαιρετική μαεστρία την Ιρανική ποίηση με αποτέλεσμα να γίνεται από τον θεατή εύληπτη και καθαρότατη η σκηνοθετική του οπτική.
Επίσης, εύσημα πρέπει να αποδοθούν στην κα Κατερίνα Μπαλαμώτη για την άρτια παραγωγή, η οποία δεν είχε τίποτε να ζηλέψει από άλλες διεθνείς παραγωγές, μεγαλυτέρων και οικονομικά πιο ισχυρών χωρών και οργανισμών. Και μόνη η επιτυχία της μετακλήσεως ήταν τεράστια επιτυχία. Αυτό κατανοούν σαφώς, όσοι γνωρίζουν τα τεχνικά μέρη μιας τέτοιας διοργάνωσης,. Η παραγωγή στηρίχθηκε σε χορηγίες ιδιωτών –όπως η Aegean airlines, η American Genetics και η Bank Saderat Iran, ενώ ο Δήμος κάλυψε ένα ελάχιστο ποσό των τρεχόντων εξόδων φιλοξενίας.
Ακόμη, σύμφωνα με τους διοργανωτές, καθοριστικός παράγοντας επιτυχίας υπήρξε η αμέριστη υποστήριξη της Ελληνικής Πρεσβείας Τεχεράνης. Να σημειωθεί, εδώ, ότι η Ελληνική Πρεσβεία Τεχεράνης έχει να επιδείξει -τουλάχιστον την τελευταία δεκαετία-, σημαντικό έργο στην κατεύθυνση προωθήσεως πολιτιστικών ανταλλαγών με το Ιράν, γεγονός που δημιουργεί έδαφος καλής και ειλικρινούς επικοινωνίας μεταξύ των δύο χωρών και οπωσδήποτε, συμβάλλει σημαντικά στην διατήρηση και διεύρυνση των καλών διμερών σχέσεων. Είθε το παράδειγμα των εκεί διπλωματών να ακολουθήσουν και άλλοι εκπρόσωποί μας.
Τέλος, θα συνιστούσε σοβαρό ατόπημα η παράλειψη αναφοράς στην προσπάθεια που καταβάλλει ο Δήμος Ζωγράφου, διαχρονικά, στο πεδίο της παραγωγής πολιτιστικού έργου.
Συνήθως, οι ετήσιες πολιτιστικές εκδηλώσεις των δήμων αφορούν σε παραστάσεις και συναυλίες ευρείας, μαζικής καταναλώσεως, όπου οι φιλικοί θιασάρχες ή μουσικοί κάνουν την ετήσια «αρπαχτή» τους και οι δημότες χασκογελάνε, δακρύζουν ή … μερακλώνονται με θεάματα και ακούσματα, ποιότητας συναφούς με εκείνη των πρώτων κινέζικων προϊόντων (γιατί και τα κινέζικα έχουν βελτιωθεί πολύ, πλέον).
Δεν υποτιμώ, ούτε απορρίπτω και αυτού του είδους τις εκδηλώσεις. Και χρήσιμες είναι και έχουν το κοινό τους. Άλλωστε, από μιας αρχής, η προσπάθεια κάθε καλλιτέχνη, κάθε δημιουργού, αξίζει σεβασμού. Ατυχώς, όμως, η συντριπτική πλειοψηφία πολιτιστικών δραστηριοτήτων στους ΟΤΑ εγκλωβίζεται σε αυτή την λογική, σε αυτή την «ευκολία» και το χειρότερο, ότι οι υπεύθυνοι αισθάνονται υπερήφανοι για το ότι «παράγουν πολιτισμό». Υπό αυτό το πρίσμα, προσπάθειες που εκφεύγουν αυτής της αντιλήψεως, αποκτούν επιπρόσθετη αξία και αξίζουν κάθε έπαινο. Σε αυτή την κατηγορία εντάσσεται η προσπάθεια, την οποία, καταβάλλει αρκετά χρόνια ο Δήμος Ζωγράφου.
Prometheus Theater – Tehran
Ευριπίδου, «Ιππόλυτος»
Κυριακή, 3 Σεπτεμβρίου 2017, ανοικτό δημοτικό θέατρο Ζωγράφου
Σκηνοθεσία-δραματουργική επεξεργασία-χορογραφία-φωτισμός:
Farzad Amini
Διανομή:
Ιππόλυτος: Bahran Abassifarad
Αφροδίτη: Elnaz Esmaeilzadegan
Θησέας: Emad Gharahi
Σύντροφος Ιππόλυτου: Soroush Haeri
Φαίδρα: Sorour Khosrovani
Τροφός Φαίδρας: Nayerehsadat Mirzaee
Άρτεμις: Mehrnoosh Satari
Διεθνής παραγωγή
Κατερίνα Μπαλαμώτη, του Ιδρύματος Ελληνικού Πολιτισμού παράρτημα Ιραν