Ηδη πολλοί μιλούν για την «τελευταία αποτυχία του Τσίπρα».

Λένε, δηλαδή, ότι μετά από τις συνεχείς εκλογικές ήττες από τον Κυριάκο Μητσοτάκη από το 2019 ως το 2023, το γεγονός ότι αγνόησαν την προσπάθειά του να παραμείνει ο ΣΥΡΙΖΑ ενωμένος τόσο οι «νεοπροεδρικοί» των Κασσελάκη – Πολάκη όσο και τα στελέχη που έφυγαν και δεν τον (υπ)άκουσαν, είναι για τον πρώην πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ και το βαριά πληγωμένο πολιτικό του κύρος, «τελικό κτύπημα».

Η όλη διαχείριση της ήττας του Ιουνίου ήταν για τον κ. Τσίπρα μία αποτυχία.

Στην αρχική του δήλωση είπε ότι έχει ευθύνη αλλά θα μείνει και θα παλέψει, αφήνοντας να εννοηθεί ότι θα πάει σε εσωκομματικές εκλογές, με όποιον/α θέλει να τον αντιμετωπίσει.

Λίγες ημέρες μετά ανακοίνωσε την παραίτησή του, αιφνιδιάζοντας υποστηρικτές και πολέμιους εντός κόμματος.

Οι υποστηρικτές έβριζαν τους «υπονομευτές» επειδή δήθεν έδιωξαν τον ηγέτη και οι «υπονομευτές» έλεγαν ότι ο Τσίπρας φεύγει επειδή ήθελε να εκδικηθεί αυτούς που δήθεν έφταιγαν για την ήττα του.

Οι δεύτεροι δικαιώθηκαν καθώς όταν ο Τσίπρας είδε ότι το κόμμα πάει στην Αχτσιόγλου, φοβήθηκε για την υστεροφημία του. Εκείνοι που πήγαιναν να αναλάβουν μπορεί να μη σέβονταν τον ιδρυτή του κόμματος και πολλά από τα λάθη και τα «γκρίζα» σημεία της πρωθυπουργίας και της προεδρίας του μπορεί να έβγαιναν στην επιφάνεια, ακυρώνοντας τα πολιτικά του σχέδια να επιστρέψει στην πολιτική σκηνή όταν ο ΣΥΡΙΖΑ θα είχε τελειώσει.

Και έτσι προέκυψε Κασσελάκης. Τον οποίο «έφερε» ο Πολάκης αλλά όλοι χρεώνουν στον Τσίπρα. Το «τεκνό από τις ΗΠΑ» (σ.σ. τίτλος δανειζόμενος από αλλού) ήταν το σίγουρο project για τη διάσπαση και τη διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ, όπως και έγινε.

Στη συνέχεια, όπως επιβεβαιώνεται από το ρεπορτάζ και αυτούς που γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα στον ΣΥΡΙΖΑ, τα πράγματα ξέφυγαν από τον έλεγχο του Τσίπρα. Ο Πολάκης -για τον οποίο ο Τσίπρας δεν βρήκε το κουράγιο να τον διαγράψει προεκλογικά έχοντας γίνει από έμπιστος, πρόβλημα- ανέλαβε τα ηνία και ο Κασσελάκης έλεγε και έκανε ό,τι του έλεγε εκείνος.

Οι εξελίξεις επιταχύνθηκαν, καθώς ήταν βέβαιο ότι θα ήταν πολλοί αυτοί που δεν θα κάθονταν στο κόμμα υπό τις οδηγίες του «golden boy» και του «αψύ Σφακιανού», τον οποίο μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ κάποιοι λένε «φασίστα» ή και «τρελό».

Τότε ο Τσίπρας έκανε την τελευταία κίνηση. Δέχθηκε τον Κασσελάκη στο γραφείο του -μετά από συνεχείς αρνήσεις σε επίμονα αιτήματά του- και προσπάθησε να τον νουθετήσει, να του βάλει όρια, για να μη χρεωθεί τη διάλυση του κόμματος που ο ίδιος ίδρυσε.

Αλλά ούτε εκεί τα κατάφερε.

Δεν τον άκουσε ούτε ο Κασσελάκης που (όλοι λένε ότι) εκείνος έφερε για να μην πάει το κόμμα στην Αχτσιόγλου, ούτε αυτοί που αποχώρησαν.