Η πρόεδρος της Δημοκρατίας συμπληρώνει ότι:

«Συμπληρώνονται 109 χρόνια από την έναρξη της συστηματικής εξόντωσης ενάμισι εκατομμυρίου Αρμενίων κατά τη διάρκεια της τελευταίας περιόδου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Πρόκειται για μία γενοκτονία που σχεδόν εξαφάνισε έναν πανάρχαιο λαό, ακμαίο χριστιανικό πυρήνα στο νότιο τμήμα του Καυκάσου».

«Η αναγνώριση τέτοιων τραγικών γεγονότων, όπως και η διαρκής εγρήγορση απέναντι στη βία και το μίσος σε βάρος συνανθρώπων μας αποτελούν αναγκαία συνθήκη για τη μη επανάληψη παρόμοιων εγκλημάτων και την ειρηνική συνύπαρξη εθνών και λαών. Τα θύματα της Αρμενικής Γενοκτονίας δεν πρέπει να ξεχαστούν ποτέ», καταλήγει η Πρόεδρος της Δημοκραρίας.

Γενοκτονία Αρμενίων: Η πρώτη εθνοκάθαρση της Τουρκίας

Εκατόν εννιά χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τις 24 Απριλίου 1915, που έχει θεσμοθετηθεί ως ημέρα μνήμης της Αρμενικής γενοκτονίας.

Τους μόνους που δεν φαίνεται ν’ αφορά το ζήτημα, είναι τους ίδιους τους θύτες, που μέχρι σήμερα επιλέγουν να ζουν με το βάρος της συνενοχής παρά με το θάρρος της ειλικρινούς μετάνοιας.

Παρά τις ανηλεείς διώξεις τους στα τέλη 19^ου και αρχές 20^ου αιώνα που έχουν ως αποτέλεσμα 150.000 σφαγιασθέντες και άγνωστο αριθμό βίαια εξισλαμισμένων, οι Αρμένιοι πιστεύουν ότι οι διωγμοί τους αποτελούν μεμονωμένη πολιτική του διεφθαρμένου σουλτάνου Αβδούλ Χαμμίτ Β και όχι εθνική στρατηγική.

Έτσι, εντάσσονται στο κίνημα των Νεότουρκων που παίρνει την εξουσία του 1908, επαναφέροντας  το Σύνταγμα του 1876 που αναγνωρίζει αυξημένα δικαιώματα στις μειονότητες και διακηρύττει τις αρχές της ισότητας και του σεβασμού όλων των θρησκευτικών μειονοτήτων. Ακόμα και οι νέες σφαγές 15.000 Αρμενίων στα Άδανα το 1909, αποδίδονται σε ανθρώπους του παλαιού καθεστώτος.

Το τραγικό μέλλον Αρμενίων και  Ελλήνων της περιοχής κρίνεται το 1911, όταν στο συνέδριο των Νεότουρκων στη Θεσσαλονίκη χαράσσεται η στρατηγική της οθωμανοποίησης όλων των υπηκόων της παρακμάζουσας αυτοκρατορίας με την, με κάθε τρόπο, εξαφάνιση όλων των μειονοτήτων της επικράτειας.

Το τηλεγράφημα του υπουργού Εσωτερικών της εποχής Μεχμέτ Ταλαάτ Πασά, στις 13 Σεπτεμβρίου 1915, είναι ενδεικτικό αυτής της αντίληψης: «Σύμφωνα με προγενέστερη κοινοποίηση η κυβέρνηση έχει αποφασίσει την ολοσχερή εξόντωση των διαβιούντων στη Χώρα Αρμενίων. Πας όστις ήθελε αντιταχθεί στη διαταγή αυτή δεν μπορεί πλέον ν’ αποτελεί μέρος της διοίκησης. Άνευ ουδεμίας διάκρισης για τις γυναίκες, τα παιδιά και τους αναπήρους, οσονδήποτε τραγικά κι αν είναι τα μέσα εξόντωσης και αφού καταπνιγεί η φωνή της συνειδήσεως πρέπει να τεθεί τέρμα στην ύπαρξή τους».

Η «ευκαιρία» πραγματοποίησης αυτού που μερικά χρόνια αργότερα θα ονομαστεί «εθνοκάθαρση», δίνεται στην Τουρκία με την έναρξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου όταν, με άλλοθι την εθελοντική συμμετοχή κάποιων Αρμενίων στον πόλεμο στην πλευρά των Σοβιετικών, αρχικά στοχοποιείται όλος ο Αρμενικός πληθυσμός ως προδότες.

Μέσα σε λίγες ημέρες δολοφονείται πολιτική και θρησκευτική του ηγεσία,  αφοπλίζονται οι στρατιώτες του, ενώ αρχίζουν οι ατέλειωτες πορείες αμάχων στις νοτιοανατολικές ερήμους της χώρας. Υπολογίζεται ότι σε αυτές τις πορείες θανάτου που ξεκινούν τον Απρίλιο του 1915 και συνεχίζονται μέχρι το τέλος του 1916, χάνουν τη ζωή τους περίπου ενάμιση εκατομμύριο Αρμένιοι, που αποτελούν σχεδόν το 70% του συνολικού πληθυσμού τους εκείνη την εποχή στην Τουρκία.

Κάποιοι επιλέγουν τον εξισλαμισμό από τη ζωή τους, ενώ πολλοί απ’ όσους φυγαδεύονται στην Ρωσία, χάνουν την ζωή τους από κακουχίες και τις εκεί διώξεις. Με το αρμενικό πρόβλημα «λυμένο», η Τουρκία μπορεί πλέον να ασχοληθεί απερίσπαστη με τους ελληνικούς πληθυσμούς της περιοχής, όπου ή ιδία φιλοσοφία και μεθοδολογία, οδηγεί στο ίδιο φρικτό αποτέλεσμα…

 

Ειδήσεις σήμερα

Καινοτόμο τεστ αίματος ανιχνεύει 3 τύπους καρκίνου μέσα σε λίγα λεπτά

Βορίδης: Κανένα μέτωπο, καμία ρηγμάτωση μεταξύ Εκκλησίας και Πολιτείας

Μπαίνει σήμερα το «μπόνους» των 300 ευρώ – Ποιοι το δικαιούνται