Το «λαϊκός άνθρωπος» που επικαλείται συχνά για να δικαιολογήσει τον αγοραίο λόγο του δεν έχει ευδιάκριτα όρια από τον αλάνικο λόγο του «κόσμου της νύχτας», ο οποίος ξέρει να λύνει τα θέματα «αλλιώς».

Εξ ου και η ομόφωνη και κατηγορηματική καταδίκη του από όλο το πολιτικό φάσμα. Αν δεν κάνω λάθος, μόνο η Χρυσή Αυγή δεν τον καταδίκασε. Και απολύτως επιβεβλημένη η παρέμβαση της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, κ. Αδηλίνη, βάσει του αντιρατσιστικού νόμου. Χωρίς αστερίσκους και υποσημειώσεις: ο τύπος που προσχεδιασμένα βγήκε την Κυριακή το βράδυ σε πανελλήνια σύνδεση να πανηγυρίσει τη νίκη του στον Βόλο βρίζοντας χυδαία ανήκει σε ένα λούμπεν τμήμα της κοινωνίας το οποίο κοιτάζει προς τα πίσω, προς την Τρούμπα, και όχι προς τα μπροστά, προς έναν πιο πολιτισμένο και συμπεριληπτικό κόσμο. Τελεία.

Ομως αυτό που επιχειρήθηκε με πρωτοβουλία του εναπομείναντος ΣΥΡΙΖΑ ξεπερνά τον γκεμπελισμό. Επιχείρησε να καταστήσει «θέμα» της βραδιάς των εκλογών την αλητεία του Μπέου. Προφανώς, προκειμένου να κρύψει τη νέα εκλογική συντριβή που υπέστη. Ως αντιπερισπασμός ήταν φτηνός. Και ως εκ τούτου απεδείχθη και αναποτελεσματικός. Η θορυβώδης και πάνδημη καταδίκη του Μπέου δεν μπόρεσε να θολώσει το ξεκάθαρο πολιτικό μήνυμα των αυτοδιοικητικών εκλογών. Ούτε ως προς τη νίκη της Ν.Δ. ούτε ως προς τη νέα συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ υπό τη «φωτισμένη» ηγεσία του Στ. Κασσελάκη. Επρόκειτο για μια παλιακή απελπισμένη προσπάθεια, βγαλμένη από τα έγκατα της σταλινικής προπαγάνδας, με στόχο να κουκουλωθούν τα απομεινάρια ενός κάποτε μεγάλου κόμματος.

Πολιτικά αλυσιτελής η προσπάθεια της ζαλισμένης Κουμουνδούρου. Αλλά και ηθικά διάτρητη και μεγαλοπρεπώς υποκριτική. Πώς είναι δυνατόν να καταδικάζεις -σωστά- τη συμπεριφορά Μπέου και την ίδια στιγμή, όχι μόνο να ανέχεσαι -απαράδεκτο- τη συμπεριφορά Πολάκη, αλλά και να αποδέχεσαι την αναβάθμισή του από τον άγγελο του «νέου», του new kid in town; Του ανθρώπου που με τη συμπεριφορά αγροίκου που έχει επί σειρά ετών έχει κερδίσει επαξίως τον τίτλο του «ονείδους της πολιτικής».

Περισσεύει όμως και η υποκρισία και η αλά καρτ ευαισθησία. Ολοι όσοι διερρήγνυαν τα ιμάτιά τους για την αλητεία του Μπέου δεν είναι οι ίδιοι που όχι μόνο ανέχονταν αλλά και επικροτούσαν τον Π. Πολάκη, όταν απειλούσε δημοσιογράφους να τους «θάψει τρία μέτρα μέσα στο χώμα»; Ή απειλούσε απλούς πολίτες «θα σας βρούμε έναν έναν» τη δεύτερη φορά που θα ήταν «αλλιώς»; Ο Π. Πολάκης δεν ήταν αυτός που ως υπουργός ζητούσε με πάθος «να βάλουμε 3-4 στη φυλακή» για να κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ τις εκλογές;

Ηταν κάποιος άλλος που έκανε σεξιστικές επιθέσεις σε γυναίκες στελέχη της Ν.Δ.; Ή μήπως κάποιος άλλος μιλούσε για «τσίγκινα εσώρουχα» και «χαυλιόδοντες» στους οποίους θα «κάθιζε» αντιπάλους του; Ο Π. Πολάκης δεν ήταν αυτός που έβγαλε την «επικήρυξη» δικαστικών και δημοσιογράφων σε αφίσα, χαρακτήρισε τον Γ. Πρετεντέρη «κουβά με σκ@τ@», ενώ πριν από 4 μέρες ανήρτησε φωτογραφία του σκιτσογράφου Δ. Χαντζόπουλου «επικηρύσσοντάς» τον, επειδή δεν του άρεσε το σκίτσο που έκανε; Προχθές και μετά την αναγόρευσή του σε «υπερτομεάρχη» από τον ηθικό Στ. Κασσελάκη, αυτός δεν ήταν που επανέφερε στον δημόσιο βίο ναζιστικής έμπνευσης λογικές, μιλώντας για «κακέκτυπο ανθρώπινου είδους»;

Ποια ακριβώς διαφορά έχει λοιπόν ο Π. Πολάκης από τον Αχ. Μπέο; Του ιδίου φυράματος είναι, με παρόμοια συμπεριφορά, παρόμοιο λεξιλόγιο, αντίστοιχο τραμπουκισμό και την ίδια άξεστη νοοτροπία. Η λάσπη του Βόλου δεν έχει πλημμυρίσει μόνο τα υπόγεια της Κουμουνδούρου. Εχει φτάσει διά του Π. Πολάκη μέχρι τον έβδομο όροφο. Εκεί όπου βρίσκεται το γραφείο του προέδρου του κόμματος.

Από τη στήλη ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ του Ελεύθερου Τύπου  

Ειδήσεις σήμερα

Πριγκίπισσα Κέιτ: Κρατάει… μανιάτικο στον Χάρι

Χωρισμοί & εντάσεις για 3 ζώδια – Η ανάδρομη Αφροδίτη οδηγεί σε ξεκαθαρίσματα

Δύσκολες ώρες για την Μαρία Κορινθίου: «Πονάω σήμερα, θα τα πούμε από αύριο»