Ο λόγος για ένα μη δεσμευτικό ψήφισμα, προφανώς ετεροβαρές, αφού δεν γίνεται καμία αναφορά στην τρομοκρατική και απεχθή επίθεση της Χαμάς στο έδαφος του Ισραήλ.

Το ψήφισμα πέρασε με 120 ψήφους υπέρ, 14 κατά και 45 αποχές. ΗΠΑ και Ισραήλ καταψήφισαν. Η Ελλάδα απείχε από την ψηφοφορία, όπως έπραξαν 15 ευρωπαϊκές χώρες, ενώ 8 υπερψήφισαν και 4 καταψήφισαν.

Η απόφαση για αποχή στην ουσία διευκόλυνε την υπερψήφιση διά της δημιουργίας μίας πλειοψηφίας των δύο τρίτων, αλλά δεν είναι αυτό το κυρίαρχο ζήτημα.

Είναι γνωστό ότι η Ελλάδα, όπως δεν κουράζεται να επαναλαμβάνει ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, έχει υιοθετήσει τη δίκαιη και ισορροπημένη θέση που συνδυάζει το δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα και την προστασία των αμάχων όλων των πλευρών.

Οι αραβικές χώρες όμως, παρ’ όλες τις μεμονωμένες προσπάθειες ειρήνευσης και προσέγγισης με το Ισραήλ, συνεχίζουν να παραμένουν διχασμένες, με τις περισσότερες να αρνούνται την ίδια την ύπαρξη του Ισραήλ – ακόμη και αν δεν το ομολογούν ή κατά καιρούς υιοθετούν ηπιότερη στάση.

Επομένως, όσο και αν φαντάζει απόλυτα δίκαιη και φυσιολογική η παγκόσμια καταδίκη των εγκλημάτων της Χαμάς, αν κάτι τέτοιο αναφερόταν σε ένα κοινό κείμενο, απλά δεν θα περνούσε.

Γι’ αυτό και οι προσπάθειες της Ελλάδας να υπάρξει ένας συμβιβασμός απλά έπεσαν στο κενό.

Οπότε, η Ελλάδα υπερψήφισε την τροπολογία του Καναδά, που προέβλεπε τη ρητή καταδίκη της τρομοκρατικής δράσης της Χαμάς. Η καναδική πρόταση έλαβε την πλειοψηφία (88 υπέρ, 55 κατά), αλλά δεν συγκέντρωσε την απαιτούμενη πλειοψηφία των δύο τρίτων.

Φυσικά, είναι παράδοξο να απαιτείται πλειοψηφία δύο τρίτων για ένα μη δεσμευτικό ψήφισμα, που τελικά δεν πρόκειται να εφαρμοστεί από κανέναν.

Οπως παράδοξο είναι πώς διανοήθηκαν εκεί στον ΟΗΕ να θέσουν σε ψηφοφορία μία πρόταση που δεν περιλάμβανε την καταδίκη της τρομοκρατικής επίθεσης της Χαμάς κατά του Ισραήλ, πλην όμως η εφαρμογή της εξαρτάται αποκλειστικά από το Ισραήλ, το οποίο θα αποφασίσει ή όχι την εκεχειρία. Απλά αποκαλώντας την πρόταση «μη δεσμευτική», διότι γνώριζαν πως έτσι κι αλλιώς δεν θα μπορούσαν να δεσμεύσουν το Ισραήλ.

Ουσιαστικά αυτοκαταργήθηκαν, τορπιλίζοντας κάθε προοπτική να πειστεί το Ισραήλ, αφού δεν αναγνώρισαν την εναντίον του τρομοκρατική δράση. Αν πραγματικά ήθελαν εκεχειρία, θα έδιναν κάτι, το ελάχιστο, στο Ισραήλ.

Σε δουλειά να βρισκόμαστε δηλαδή.

Οπότε, σε δουλειά βρέθηκαν και ο ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΑΣΟΚ. Και καλά ο ΣΥΡΙΖΑ. Μας έχει συνηθίσει στις κορόνες, στις ύβρεις και στις τριτοκοσμικές απόψεις – αν και τώρα έχει προστεθεί και ο Κασσελάκης, που αφού ανακάλυψε το ψευδοκράτος στην Κύπρο, τώρα ανακάλυψε και πού βρίσκεται η Γάζα.

Αλλά ότι το ΠΑΣΟΚ θα επέστρεφε στα ηρωικά χρόνια της Ελούντας, του τριτοτέταρτου κόσμου και του Κινήματος των (δήθεν) Αδεσμεύτων εν έτει 2023, μόνο ο κ. Ανδρουλάκης θα μπορούσε να το πετύχει.

Ο οποίος Ανδρουλάκης έφθασε στο σημείο να κάνει αναφορά στο θέμα, στο πλαίσιο της δήλωσής του για την εθνική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου, από τη Θεσσαλονίκη.

Οπως είπε, «δεν μπορώ, όμως, σήμερα να μην αναφερθώ και σε κάτι που θεωρώ αδιανόητο. Η Ελλάδα είναι μια χώρα που στέκεται πάντα στη σωστή πλευρά της Ιστορίας, του σεβασμού του Διεθνούς Δικαίου, της ανθρωπιάς. Θεωρώ αδιανόητο το ότι χθες η κυβέρνησή μας δεν στήριξε το ψήφισμα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για ανθρωπιστική εκεχειρία στη Μέση Ανατολή. Δεν πρέπει η ανθρωπιά να μπαίνει σε κανένα γεωπολιτικό ζύγι. Αυτή ήταν η στάση του ελληνικού λαού. Αυτή πρέπει να είναι και η στάση της κυβέρνησης και της χώρας μας σε τέτοια κορυφαία ζητήματα, που αφορούν στη σταθερότητα και την ευημερία των λαών της ευρύτερης περιοχής».

Γιατί δεν μπορούσε να μην αναφερθεί; Γιατί χρειαζόταν να μπλέξει το Επος του ’40 με ένα ψήφισμα του ΟΗΕ, και μάλιστα μη δεσμευτικό; Και γιατί η ανθρωπιά δεν πρέπει να περιλαμβάνει και την αναφορά στις φρικαλεότητες της Χαμάς; Και γιατί στο ζύγι της ανθρωπιάς δεν πρέπει να μπουν οι αποτρόπαιες πράξεις αρπαγής μικρών παιδιών από τις αγκαλιές των γονιών τους και της μετατροπής τους σε ομήρους; Αυτή είναι η σωστή πλευρά της Ιστορίας, του σεβασμού του Διεθνούς Δικαίου και της ανθρωπιάς κατά τον κ. Ανδρουλάκη;

Η πασοκική «καταγγελία» συνεχίστηκε και με δήλωση του Δημήτρη Μάντζου, κοινοβουλευτικού εκπροσώπου και υπεύθυνου εξωτερικών του ΠΑΣΟΚ. Ο οποίος, αφού επίσης καταδικάζει τη στάση της Ελλάδας, μας είπε πως «η καταδίκη της τρομοκρατικής δράσης της Χαμάς οφείλει να είναι ανεπιφύλακτη, το ίδιο όμως ανεπιφύλακτη οφείλει να είναι η περιφρούρηση των ανθρωπιστικών αξιών, η προστασία των αμάχων και των παιδιών».

Και αφού η καταδίκη της τρομοκρατικής δράσης της Χαμάς πρέπει να είναι ανεπιφύλακτη, τότε γιατί θα αποδεχόταν ένα ψήφισμα που δεν πράττει κάτι τέτοιο;

Η τρικυμία δεν είναι μόνο εν ποτηρίω, αλλά και εν κρανίω…

Για τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Κασσελάκη τι να πούμε; «Νίψαμε τας χείρας μας», ανέφερε σε ανάρτησή του ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ – κι αυτός εν μέσω εθνικής επετείου. Και την ώρα που γιορτάζαμε τον αγώνα μας για ελευθερία, μίλησε για «ημέρα ντροπής για την ελληνική διπλωματία, τον ελληνικό λαό και την Ιστορία του»!

Ντροπή επειδή η Ελλάδα ήθελε να καταδικαστούν τα εγκλήματα της Χαμάς!

Παράλληλα, ήλθε και η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ, σύμφωνα με τον οποίο «ο κ. Μητσοτάκης καθιστά την Ελλάδα αρνητικό παράγοντα για την ειρήνη» και… «ντροπιάζει τον ελληνικό λαό και την ιστορία του»! Επαναλαμβάνοντας πάλι τα φληναφήματα περί «μονοδιάστατης εξωτερικής πολιτικής» και «δεδομένου συμμάχου».

Οπότε, η γραμματέας της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ, Ράνια Σβίγκου, μας είπε με ανάρτησή της πως «με τη συγκεκριμένη επιλογή του, ο Κ. Μητσοτάκης προσβάλλει βάναυσα την ιστορία της χώρας, έρχεται, για άλλη μια φορά, σε ρήξη με την πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική της Ελλάδας και βρίσκεται σε αντίθεση με τα αισθήματα ανθρωπιάς του ελληνικού λαού».

Δηλαδή, κατά τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι μονοδιάστατο και μονομερές το να αναφέρεσαι μόνο στα γεγονότα στη Γάζα και όχι στα γεγονότα στο Ισραήλ! Και -πάντα κατά τον ΣΥΡΙΖΑ- ο ελληνικός λαός τρέφει αισθήματα ανθρωπιάς μόνο για τη μία πλευρά!

Πολύ βολικά όλα αυτά: Οσο ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ παραμένουν δογματικά προσκολλημένοι σε ιδεοληψίες του τριτοκοσμικού παρελθόντος τους δεν θα χρειάζεται να ψάχνουν γιατί χάνουν και γιατί καρκινοβατούν.

Και τελικά, δική τους η ντροπή που εκστόμισαν τη λέξη «ντροπή» την ημέρα που η πατρίδα γιόρταζε το Επος του ’40, ακριβώς στο όνομα της ελευθερίας, της ανθρωπιάς και της καταδίκης του φασισμού και του ναζισμού! Επέλεξαν την οδό του διχασμού τη μέρα που το έθνος γιόρταζε ενωμένο!

ΥΓ.: Για το ΚΚΕ δεν χρειάζονται πολλές αναλύσεις περί διχασμού…

Ειδήσεις σήμερα

Η αποστολή της κυβέρνησης