Δόμνα Μιχαηλίδου: Χρειαζόμαστε τους γονείς δίπλα μας – Δεν αντιγράφουμε κανένα διεθνές πρόγραμμα

Σε ερώτηση για το αν «η χώρα μας μπορεί να υιοθετήσει παιδαγωγικές πρακτικές που εφαρμόζονται ήδη σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και κατά πόσο ανταποκρίνεται σε αυτό το πρόγραμμα «ΚΥΨΕΛΗ”» η απάντηση της Δόμνας Μιχαηλίδου ήταν σαφής:

«Φυσικά και μπορεί και όπως βλέπετε, ανοίγουμε αυτόν το δρόμο! Είναι χρέος μας να αξιοποιήσουμε τη γνώση αλλά και την εμπειρία της διεθνούς παιδαγωγικής πρακτικής. Το πρόγραμμα «ΚΥΨΕΛΗ», ανταποκρίνεται σε απόλυτο βαθμό σε αυτό το μοντέλο. Πρέπει όμως να σας πω ότι σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί αντιγραφή άλλων προγραμμάτων. Το διαμορφώσαμε λαμβάνοντας υπόψιν την ιστορία, τον πολιτισμό και τις δικές μας ιδιαίτερες ανάγκες, σε σχέση με όσα εφόδια πρέπει να δώσουμε στα παιδιά μας. Ενσωματώνουμε πρακτικές αλλά δημιουργούμε ένα καινοτόμο και δυναμικό πλαίσιο που μετατρέπει τους βρεφονηπιακούς σταθμούς σε όχημα μέγιστης ανάπτυξης ικανοτήτων των παιδιών. Εισάγουμε για πρώτη φορά ένα ενιαίο ολιστικό πρόγραμμα, με πλούσια ερεθίσματα και ποιοτική απασχόληση των βρεφών και των παιδιών, που θα εφαρμόζεται σε κάθε δημόσιο, δημοτικό και ιδιωτικό βρεφονηπιακό σταθμό. Τα παιδιά θα ακολουθούν ένα καθημερινό πρόγραμμα, βασισμένο σε συγκεκριμένες δραστηριότητες και παιχνίδια, με στόχο την ανάπτυξη των γνωσιακών, γλωσσικών, κοινωνικών, συναισθηματικών και κινητικών δεξιοτήτων των παιδιών» ανέφερε.

Και συμπλήρωσε «Καταλαβαίνετε λοιπόν, ότι σχεδιάσαμε και θα εφαρμόσουμε ένα μοντέλο ολόπλευρης προσχολικής αγωγής. Εκτός αυτού, εγκαινιάζουμε και την πρώιμη ανίχνευση τυχόν δυσκολιών, διαταραχών ή αναπηρίας των παιδιών μέσω ειδικών επιστημονικών τεστ αλλά και τακτικής παρακολούθησης. Αυτό έχει τεράστια σημασία για τη μετέπειτα λειτουργικότητα των παιδιών, αφού αποτελεί το βήμα της πρώιμης παρέμβασης, για όποια βοήθεια χρειάζεται να λάβουν. Όλο το πρόγραμμα, δίνει μια νέα εικόνα στην προσχολική αγωγή και μια νέα ουσία, αν θέλετε. Αυτό, θα το διαπιστώσουν και οι γονείς, οι οποίοι χρειαζόμαστε και επιθυμούμε να έχουν ενεργό ρόλο στη διαδικασία».

«Ποιότητα ζωής για παιδιά, ηλικιωμένους και άτομα με αναπηρία»

«Αυτό που θέλουμε να πετύχουμε συνολικά, είναι η προστασία και η εξασφάλιση ποιοτικής ζωής, χωρίς αστερίσκους, για τα παιδιά, τους ηλικιωμένους και τα άτομα με αναπηρία» απάντησε η υφυπουργός Εργασίας Δόμνα Μιχαηλίδου όταν της ζητήθηκε να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες για την ψήφιση του νομοσχεδίου και το πρόγραμμα «Προσωπικός Βοηθός για τα άτομα με Αναπηρία».

Συγκεκριμένα ανέφερε:

Ο Προσωπικός Βοηθός, απευθύνεται σε όλα τα άτομα με αναπηρία, ανεξαρτήτως τύπου αναπηρίας ή τόπου διαβίωσης. Είναι το φυσικό πρόσωπο που τα υποστηρίζει, βάσει των εξατομικευμένων αναγκών τους. Το ζητούμενο εδώ, είναι η επίτευξη ενός ανεξάρτητου τρόπου ζωής με παράλληλη κάλυψη των αναγκών καθημερινότητας του ωφελούμενου μέσω της ενεργητικής παροχής υπηρεσιών και όχι μόνο επιδομάτων. Αυτήν την ανάγκη δεν την ανακαλύψαμε τώρα, ούτε και έχουμε την ψευδαίσθηση ότι αφορά μόνο τους ίδιους τους ωφελούμενους. Τόσα χρόνια, τις ανάγκες των ατόμων με αναπηρία, καλύπτουν οι οικογένειές τους, οι σύντροφοί τους ή ακόμα και κάποιοι φίλοι. Αν ανήκουν στους «τυχερούς». Αφορά λοιπόν και αυτούς τους ανθρώπους. Στην εφαρμογή του προγράμματος, είναι σημαντικό να ξέρουμε όλοι ότι δεν πρόκειται ως Κράτος να υποδείξουμε και να επιβάλλουμε πατερναλιστικά το πρόσωπο που πρόκειται να είναι ο Προσωπικός Βοηθός. Κάθε Προσωπικός Βοηθός αποτελεί αποκλειστική επιλογή για κάθε ωφελούμενο. Εμείς, παρέχουμε και χρηματοδοτούμε την υπηρεσία, για όλους όσοι την έχουν ανάγκη. Για να το πράξουμε αυτό, έχουμε ήδη εξασφαλίσει τους απαραίτητους πόρους του προγράμματος, με 42 εκατομμύρια ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης και 320 εκατομμύρια ευρώ από προγράμματα ΕΣΠΑ.

Η παιδική προστασία είναι αδιαπραγμάτευτη

Στο τραπέζι της συζήτησης τέθηκε και το ζήτημα της κακοκοίησης παιδιών τόσο σε ιδιωτικές όσο και σε δημόσιες τομές.

Στο ερώτημα «με ποιο τρόπο σχεδιάζετε να αντιμετωπίσετε και αποτρέψετε τέτοια περιστατικά;» η απάντηση της κας. Μιχαηλίδου δεν άφηνε και πολλά περιθώρια.

«Ήδη στα δυο αυτά χρόνια έχουμε αποκτήσει αποτελεσματικότερη επίβλεψη και ουσιαστικότερο έλεγχο των δομών. Περιπτώσεις τέτοιες, όπως έχω πει ξανά, υπήρχαν και έχουν υπάρξει και μέσα σε αυτά τα δύο χρόνια. Σας διαβεβαιώνω πως έχουμε φροντίσει για κάθε μια από τις περιπτώσεις να ακολουθήσουν το δρόμο της δικαιοσύνης. Δημιουργούμε όμως για πρώτη φορά το πλαίσιο για να μην υπάρξουν ξανά. Με την ψήφιση του νόμου, αρχικά καλύπτουμε ένα τεράστιο κενό. Μέχρι τώρα, θεωρούσαμε αυτονόητο ότι κανένας που εργάζεται σε τέτοιες δομές και φροντίζει παιδιά, δεν έχει διαπράξει εγκλήματα όπως η παιδεραστία, εγκλήματα κατά της γενετήσιας αξιοπρέπειας, ενδοοικογενειακή βία,  εμπορία ανθρώπων και ναρκωτικών. Κι όμως, με μεγάλη έκπληξη ανακαλύψαμε πως αυτό ο νόμος δεν το διασφάλιζε. Έτσι λοιπόν, δίνοντας έμφαση στην αναγκαιότητα της πρόληψης, θεσμοθετήσαμε το λευκό Ποινικό Μητρώο ως απαραίτητη προϋπόθεση πρόσληψης σε δομές παιδικής προστασίας και φροντίδας. Δεν μένουμε όμως μόνο στην πρόληψη. Αντιμετωπίζουμε τέτοια περιστατικά θεσπίζοντας τον Υπεύθυνο Προστασίας Ανηλίκων ανά δομή. Είναι ένα πρόσωπο που τα παιδιά εμπιστεύονται και σπάει το φόβο τους. Ευθύνη του είναι η συλλογή και η μεταβίβαση στις αρμόδιες αρχές, κάθε αναφοράς τέτοιου περιστατικού. Βεβαιώνουμε πως κάθε αναφορά θα φτάνει εκεί που πρέπει και θα εξετάζεται ενδελεχώς. Προτιμούμε να εξεταστεί κάποιο περιστατικό και να αποδειχθεί λανθασμένο, παρά να μην εξεταστεί κάποιο πραγματικό περιστατικό. Είμαι πολύ αυστηρή σε αυτό το πλαίσιο γιατί η παιδική προστασία είναι αδιαπραγμάτευτη.» ανέφερε χαρακτηριστικά.

Έμεινα έκπληκτη από τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ

Στο ερώτημα «Πώς χαρακτηρίζετε τη συνολική στάση του ΣΥΡΙΖΑ και της Αντιπολίτευσης γενικότερα, απέναντι στις ενέργειές σας για την κοινωνική προστασία; Γιατί πιστεύετε ότι αντιδρούν με αυτόν τον τρόπο;» η υφυπουργός Εργασίας ανέφερε χαρακτηριστικά:

«Έμεινα έκπληκτη μπροστά σε όσα άκουσα. Δεν περίμενα αυτή τη στάση κυρίως από κόμματα που δηλώνουν αριστερά. Η μόνη εξήγηση που μπορώ να δώσω, δυστυχώς δεν  τιμά την Αξιωματική Αντιπολίτευση. Έδειξε ξανά, πως προτιμά να διατηρεί μια στείρα αντιπολιτευτική τακτική καθολικής απόρριψης, παρά να συμφωνήσει στα αυτονόητα. Και γιατί λέω αυτονόητα; Γιατί είναι αυτονόητο ότι είναι βλαπτικό να εμποδίζεις την Μαρία στη Μυτιλήνη που χρειάζεται Προσωπικό Βοηθό για να πάει στο Πανεπιστήμιο ή το Γιώργο που 20 χρονών ζει ακόμη σε ίδρυμα, να βγει από αυτό και να ζει σε συνθήκες κανονικότητας. Η Αντιπολίτευση και ιδίως ο ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να αισθάνεται ότι απέρριψε εμάς, επέλεξε να μη γίνει καμία ενέργεια και να συνεχιστούν τα κενά και τα προβλήματα. Δε μπορώ να καταλάβω, πώς η συνείδησή τους, τους επέτρεψε να πουν όλα αυτά τα «όχι» στους ανθρώπους που εδώ και δεκαετίες έχουν ανάγκη αυτές τις ενέργειες. Περίμενα ότι για την κοινωνία και τους πιο ευάλωτους, θα έβαζαν πλάτη. Τελικά, δεν έκαναν ούτε αυτό.»

Δόμνα Μιχαηλίδου: Να κερδίσω το προσωπικό μου στοίχημα

Τέλος, η Δόμνα Μιχαηλίδου έθιξε και το ζήτημα του πολιτικού χώρου. Ένα χώρος που παραδοσιακά είναι ανδροκρατούμενος. Με περίσσιο θάρρος και αυτοπεποίθηση απαντά πως πρέπει να κερδίσει το προσωπικό της στοίχημα.

«Κύριε Κατσαρέ, η ίδια η ερώτησή σας αναδεικνύει την ανισότητα που υπάρχει. Μια γυναίκα, πρέπει να αποδίδει δέκα φορές καλύτερα από έναν άνδρα, για να δικαιολογεί τη θέση της. Δραστηριοποιούμαι σε ανδροκρατούμενο περιβάλλον από την πρώτη στιγμή της επαγγελματικής μου πορείας. Δεν είναι η πρώτη φορά, είμαι πλέον συνηθισμένη σε αυτό. Αυτή τη στιγμή, δεν πρέπει να αποδείξω μόνο στον Πρωθυπουργό ότι αξίζω να βρίσκομαι εδώ, αλλά πρέπει να το αποδείξω σε όλους, ακόμη και στον κάμεραμαν που προκατειλημμένος από τα στερεότυπα ως προς το πως πρέπει να μοιάζει και να μην μοιάζει ένας υπουργός δυσκολεύεται, να πιστέψει ότι είμαι στη θέση αυτή. Αυτή η κατάσταση όμως, τροφοδοτεί το πείσμα μου να κερδίσω το προσωπικό μου στοίχημα, το οποίο δεν είναι άλλο από το να φτάσουμε σε ίση και ισότιμη εκπροσώπηση γυναικών και ανδρών»

Και καταλήγει, λέγοντας «Αυτό είναι που επιθυμώ, που στοχεύω και που διδάχθηκα από το Κολλέγιό μου στο Cambridge, το Newham. Είχα βλέπετε την τιμή, να ανήκω στο Διοικητικό Συμβούλιο του παλαιότερου εκπαιδευτικού ιδρύματος αποκλειστικά θηλέων. Η ηγεσία του, έχει δεσμευθεί αιώνες τώρα, ότι θα συμπεριληφθούν οι άνδρες, μόνο όταν αποτυπωθεί έμπρακτα σε όλους τους χώρους και ιδιαίτερα σε επίπεδο ηγεσίας, η ισότητα της ευκαιρίας ανάμεσα στα δύο φύλα. Το ίδιο έχω υποσχεθεί κι εγώ στον εαυτό μου. Γιατί η ύπαρξη αυτής της ανισότητας και η αντιμετώπιση της ως κάτι φυσιολογικό, δεν μας αποθαρρύνει. Τα στερεότυπα, δεν αλλάζουν μόνο όταν τα καταγγέλλουμε, αλλά όταν τα κατεδαφίζουμε στην πράξη. Θα συνεχίσω λοιπόν, μέχρι τη στιγμή που καμία γυναίκα δεν θα δέχεται τέτοιες ερωτήσεις και δεν θα αποτελεί μειοψηφία στον χώρο εργασίας που επιλέγει.».