Προκάλεσε νέο κύκλο εσωκομματικών συγκρούσεων και αποκόπηκε όχι μόνο από τη μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας αλλά και από το «πατριωτικό ΠΑΣΟΚ» που ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ. Ενώ ψηφίζοντας κόντρα και στο ΚΙΝ.ΑΛ. έκαψε και το αφήγημα της «προοδευτικής διακυβέρνησης», ξεμένοντας από εν δυνάμει εταίρους και μόνο υποψήφιο τον Γ. Βαρουφάκη, ο οποίος συνεχίζει να θεωρεί τον ΣΥΡΙΖΑ «κόμμα του μνημονιακού τόξου».

Η ακατανόητη και αυτοκαταστροφική στάση και απόφαση του Α. Τσίπρα να καταψηφιστεί η ιστορική συμφωνία με τη Γαλλία πυροδότησε νέο γύρο εσωστρέφειας, με τους πασοκογενείς να σέρνουν αυτή τη φορά τον χορό της αμφισβήτησης των χειρισμών του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Α. Παπανδρέου, τον οποίο ο Α. Τσίπρας μιμείται όλο και περισσότερο, όλο και πιο συχνά το τελευταίο διάστημα, πέτυχε να μεγαλώσει το ΠΑΣΟΚ και να αποκτήσει ρίζες στην ελληνική κοινωνία, κυρίως επειδή κατάφερε να ενώσει την Αριστερά με τον πατριωτισμό. Στελέχη προερχόμενα από το ΠΑΣΟΚ, αλλά και παραδοσιακά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που χαρακτηρίζονται από πολιτική νηφαλιότητα, διαφώνησαν έντονα με την καταψήφιση της συμφωνίας, επισημαίνοντας ότι ο Α. Τσίπρας «έκανε το ακριβώς αντίθετο από τον Ανδρέα». Για να προσθέσουν με νόημα, «ή θα γίνει Ανδρέας ή θα μείνει μίμος του Ανδρέα». Καταλογίζουν μάλιστα στον πρόεδρο του κόμματος έλλειψη αποφασιστικότητας και πυγμής, καθώς, όπως υποστηρίζουν, «έγινε όμηρος των 53», υποκύπτοντας στις έντονες πιέσεις και τον «εκβιασμό» τους. Ορισμένες πληροφορίες αναφέρουν πως κάποιοι από τους «53» απείλησαν ακόμα και με διαφοροποίηση στην ψηφοφορία αν ο ΣΥΡΙΖΑ τασσόταν υπέρ της συμφωνίας.

Επιστροφή στο κόμμα του 3%

Η κριτική τους όμως πάει κι ένα βήμα πιο κάτω. Καθώς γίνεται λόγος για «καίριο πλήγμα» στην προσπάθεια μετεξέλιξης του ΣΥΡΙΖΑ σε κόμμα της Κεντροαριστεράς και για «επιστροφή στη λογική του ΣΥΡΙΖΑ του 3%». Στο ίδιο πλαίσιο, ο Α. Τσίπρας δέχεται κριτική ότι «δεν έχει σταθερή πορεία», καθώς «αλλάζει συμμάχους σαν τα πουκάμισα». Εντονες αντιδράσεις προκάλεσε και η αναφορά του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην «Ελλαδίτσα», περιγράφοντας ουσιαστικά την Τουρκία σαν ένα θηρίο που μπορεί να την καταπιεί ανά πάσα στιγμή. Δεν μπορεί ένας τέως πρωθυπουργός της χώρας να περιγράφει με τέτοιο απαξιωτικό τρόπο τη χώρα του και να κάνει τους πολίτες της να αισθάνονται μειονεκτικά απέναντι στην Τουρκία, ελέχθη χαρακτηριστικά. Αντιθέτως, η «Ομπρέλα» είναι ιδιαίτερα ευχαριστημένη από τη στάση και τη ρητορική του Α. Τσίπρα. Καθώς, όπως έλεγαν στελέχη της, «επέστρεψε στην αριστερή πολιτική, θέτοντας και τα ιδεολογικά ζητήματα που μας διαχωρίζουν από τη Δεξιά».

Πλήγμα

Η αποκοπή από το κυρίαρχο ρεύμα του πατριωτισμού -το οποίο διαπερνά οριζόντια σχεδόν το σύνολο των κομμάτων- εκτός από σοβαρό πρωτογενές πλήγμα έχει και δευτερογενείς συνέπειες: Εξασθένησε μέχρις αφανισμού και το αφήγημα της «προοδευτικής διακυβέρνησης», το οποίο ουσιαστικά είναι ο σημαντικότερος λόγος για την παραμονή του Α. Τσίπρα στην ηγεσία του κόμματος, τουλάχιστον έως τις επόμενες εκλογές. Η διαφοροποίηση με το ΚΙΝ.ΑΛ. σε ένα τέτοιας σημασίας εθνικό θέμα δημιουργεί ένα νέο σοβαρό πρόβλημα στα ήδη υπάρχοντα. Ανεξαρτήτως των επιμέρους προθέσεων των υποψηφίων αρχηγών του ΚΙΝ.ΑΛ., όλοι συμφωνούν ως προς τη στάση που τηρούν για τα εθνικά θέματα. Οπως και όλοι γνωρίζουν ότι η σημαντική πλειοψηφία των ψηφοφόρων που έχουν απομείνει στο ΚΙΝ.ΑΛ. αισθάνονται πιο κοντά στην πολιτική και το ύφος της κυβέρνησης, παρά του ΣΥΡΙΖΑ. Κι ενώ η Κουμουνδούρου αναζητεί «αθροίσματα» και «προσθέσεις», απειλείται με «αφαίρεση», καθώς το εγχείρημα πρώην στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ (Κ. Λαπαβίτσας, Δ. Στρατούλης, Δ. Χουντής, Κ. Ησυχος, Α. Νταβανέλος, Θ. Σκαμνάκης κ.λπ.) για δημιουργία κόμματος στα αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να βρίσκει ακροατές στο αριστερόστροφο τμήμα της εκλογικής βάσης του.

Αποδυναμωμένος

Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι ο Α. Τσίπρας να είναι -και εσωκομματικά- πιο αποδυναμωμένος από ποτέ. Κι όπως επισημαίνουν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, πλέον έχει «τρεις μεγάλες αδυναμίες»: 1. Αδυνατεί να απαντήσει ακόμα και περιφραστικά στο τι θα κάνει αν χάσει πάλι τις εκλογές. 2. Αδυνατεί να προσδιορίσει το πότε θα γίνει το συνέδριο του κόμματος, το οποίο «έχει γίνει κάτι σαν…κινητή γιορτή», καθώς μετατίθεται συνεχώς στο μέλλον. 3. Αδυνατεί να λειτουργεί σαν ενωτικός και συνθετικός παράγων μεταξύ των διαφορετικών τάσεων, οι οποίες όλο και απομακρύνονται μεταξύ τους. Τα σύννεφα στην Κουμουνδούρου έχουν πυκνώσει πολύ. Και όσο απομακρύνεται το ενδεχόμενο των πρόωρων εκλογών (εντός του 2022) τόσο πιο πιθανόν είναι να γίνουν καταιγίδα…

Ακολούθησε το eleftherostypos.gr στο Google News και μάθε πρώτος όλες τις ειδήσεις