Συνεχίζοντας τα λάθη από το ξέσπασμα της κρίσης στον Εβρο -όπου η στήριξη στο κλείσιμο των συνόρων στον τηλεοπτικό αέρα προσπάθησε να «σβήσει» την πολιτική των ανοικτών συνόρων που είχε ακολουθήσει τις πρώτες ημέρες- η πολιτική διαχείριση της κρίσης του κορονοϊού αναδεικνύει τα δομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Πρώτον, ως μεγάλο, συστημικό κόμμα που θέλει να απευθύνεται ταυτόχρονα σε ετερόκλητες κοινωνικές δυνάμεις και διαφορετικά ακροατήρια και έχει το καθήκον να ασκήσει τον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε ημέρες εθνικής κρίσης.

Δεύτερον, έχοντας να αντιμετωπίσει μία κυβέρνηση που σε γενικές γραμμές –παρά τα προβλήματα και τα κενά που υπάρχουν σε κάποιους τομείς– «τα πάει καλά» και έχει την αποδοχή της μεγάλης πλειονότητας της κοινής γνώμης, μέχρι στιγμής.

Σε απόσταση από το Κίνημα Αλλαγής που κάλυψε από την αρχή τη θέση του κόμματος που «στηρίζει την εθνική πολιτική επισημαίνοντας στοχευμένα προβλήματα και παραλείψεις» και το ΚΚΕ που στέκεται απέναντι σε όλες τις κυβερνητικές αποφάσεις και τηρεί ανεκτική στάση μόνο στις απολύτως αυτονόητες επιλογές (π.χ. κλείσιμο σχολείων), ο ΣΥΡΙΖΑ αδυνατεί να βρει τη θέση του στις έκτακτες συνθήκες που λειτουργεί το πολιτικό σύστημα. Δεν μελετά καν τη στάση εμπειρότερων κομμάτων στην Ευρώπη που επίσης βρίσκονται στη θέση της αξιωματικής ή της ελάσσονος αντιπολίτευσης.

Ο κ. Τσίπρας εμφανίζεται με το προφίλ του υπευθύνου και του ενωτικού, ζητώντας από την κοινή γνώμη να ακολουθήσει τις συστάσεις των ειδικών και ο πρώην στρατηγικός του σύμβουλος Νίκος Καρανίκας συμμετέχει στα συντονισμένα fake news στα social media περί δήθεν επιβολής capital control, σε μία «κακοπαιγμένη» και κινδυνολογική προπαγάνδα, την οποία εγκατέλειψε μετά από κατακραυγή.

Ο πρώην υπουργός Υγείας, βουλευτής και τομεάρχης Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα Ανδρέας Ξανθός στηρίζει δημοσίως τον λοιμωξιολόγο Σωτήρη Τσιόδρα και δηλώνει ότι συνεργάζεται πολύ καλά με τον υπουργό Υγείας Βασίλη Κικίλια, την ίδια στιγμή που ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Υγείας κατηγορεί την κυβέρνηση ότι βοηθά κλινικές να κερδοσκοπήσουν, ενώ βουλευτές και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ συντονισμένα επιχειρούν την απαξίωση του κ. Τσιόδρα και επιτίθενται σφόδρα κατά του υπουργού Υγείας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά ο κ. Τσίπρας αναζητούν ευκαιρίες αντιπολίτευσης στην οικονομία και την υγεία. Εδώ και δεκαπέντε ημέρες έχουν κολλήσει τη βελόνα στην ανάγκη νέων προσλήψεων και πολιτικών στήριξης του Εθνικού Συστήματος Υγείας και στο αίτημα να δοθούν περισσότερα χρήματα σε επιχειρήσεις και εργαζόμενους.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο τομεάρχης Οικονομικών και πρώην υπουργός Ευκλείδης Τσακαλώτος βγήκε να κάνει δήλωση υπέρ του ευρωομολόγου, καλώντας την κυβέρνηση να στηρίξει την έκδοσή του, προφανώς όταν είχε ήδη πληροφορηθεί – κρατά ακόμα τις υψηλές διασυνδέσεις του στις Βρυξέλλες ο κ. Τσακαλώτος – ότι είναι στο στάδιο των υπογραφών η κοινή επιστολή Ευρωπαίων ηγετών, ανάμεσά τους και ο Ελληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, ακριβώς για τον ίδιο σκοπό αλλά και τη διεκδίκηση περισσότερων χρημάτων από την Ε.Ε. για την άσκηση εθνικών πολιτικών αντιμετώπισης των επιπτώσεων του κορονοϊού.

Η κατάργηση του συμφώνου σταθερότητας, η αναστολή υλοποίησης των στόχων για το δημοσιονομικό πλεόνασμα, η «άτυπη» αναστολή των πλειστηριασμών, οι νέες προσλήψεις ιατρών και νοσηλευτικού προσωπικού, το κλείσιμο των σχολείων, είναι προτάσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης που μπήκαν στον δημόσιο λόγο του ΣΥΡΙΖΑ όταν η Ε.Ε. και η κυβέρνηση ήδη προχωρούσαν στην υλοποίησή τους.

Η κυβέρνηση, όπως και άλλες κυβερνήσεις στην Ε.Ε., υλοποιούν ένα δυναμικό σχέδιο – με την έννοια ότι μπορεί να το τροποποιεί και να το ενισχύει ανάλογα με τις συνθήκες – και ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει αντιπολίτευση σαν οι πολιτικές αποφάσεις να ανακοινώνονται άπαξ.

Μοναδική εξαίρεση στην εικόνα της άνευρης και αναποτελεσματικής αντιπολιτευτικής στάσης του ΣΥΡΙΖΑ στις πρώτες τρεις εβδομάδες της κρίσης του κορονοϊού είναι η κριτική που ασκεί στην κυβέρνηση – σε αυτό το θέμα συντονίστηκαν με το Κίνημα Αλλαγής – υπέρ της κατάργησης του άρθρου 9 της τελευταίας Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου, που επιτρέπει στις επιχειρήσεις να καθορίσουν προσωπικό ασφαλούς λειτουργίας και εκ περιτροπής εργασία για διάστημα 6 μηνών.

Παρά το γεγονός ότι είναι γνωστό πως η εκ περιτροπής εργασία καθορίζεται με νόμο από το 1990, έχει συγκεκριμένους όρους και κανόνες και εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με κάτι τέτοιο, η κριτική του ΣΥΡΙΖΑ και του Κινήματος Αλλαγής σε αυτό το θέμα έχει προκαλέσει αναστάτωση στις τάξεις των εργαζομένων, που ούτως ή άλλως ανησυχούν για το κατά πόσο η κρίση του κορονοϊού θα επιβάλει αρνητικές αλλαγές στο εργασιακό καθεστώς και μετά το τέλος της.

Ο κ. Τσίπρας έχει συνεργάτες που του λένε ότι στις σημερινές συνθήκες οφείλει να μην κάνει αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση αν θέλει να μη χάσει το νήμα που τον ενώνει με ψηφοφόρους του προοδευτικού χώρου που δεν αρέσκονται στον ακραίο λόγο, ειδικά σε συνθήκες εθνικής κρίσης.

Εχει όμως και πολλούς που τον πιέζουν να γίνει ακόμα πιο επιθετικός κατά της κυβέρνησης, να παίξει το χαρτί της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, όπως έκανε πριν το 2015 και έφτασε στην εξουσία.

Ο ίδιος αφενός δεν έχει αποφασίσει αν θα ακολουθήσει τη μία ή την άλλη γραμμή και αφετέρου δεν μπορεί να συνθέσει αποτελεσματικά τις δύο διαφορετικές πολιτικές γραμμές, ίδιον πολιτικών ηγετών μεγάλων πολυσυλλεκτικών κομμάτων εξουσίας στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη κατά το παρελθόν.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου