«Η μεγάλη πλειοψηφία των προσώπων είναι γνωστά, φθαρμένα πρόσωπα. Εκείνα θα δίνουν τον τόνο της κυβέρνησης και όχι τα νεότερα και άπειρα -εκ των πραγμάτων- πρόσωπα που έχουν μπει» ανέφερε και πρόσθεσε: «Γι’ αυτό μιλήσαμε για ανακύκλωση και για ματαιότητα, με την αίσθηση και την πεποίθηση, ότι τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει. Κάτι το οποίο επιβεβαιώθηκε με όσα είπε ο πρωθυπουργός στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο».

Σε ό,τι αφορά την τοποθέτηση της κυρίας Αχτσιόγλου στη θέση της υπουργού Εργασίας, ο κ. Κουμουτσάκος σχολίασε: «Ήταν ο άνθρωπος -μία ειδική περίπτωση, δεν μιλάω σαν πρόσωπα, μιλάω για θεσμική θέση- που έκανε τις διαπραγματεύσεις, άρα τι περιμένουμε ν’ αλλάξει, όταν ό,τι έχει κάνει στα εργασιακά φέρει και τη δική της σφραγίδα; Προφανώς γιατί αν διαφωνούσε με τον υπουργό της, δεν θα ήταν εκεί. Θα είχε παραιτηθεί. Επομένως δεν μπορεί να περιμένει κάποιος κάποια ουσιαστική αλλαγή πολιτικής».

Στάθηκε, επίσης, σε άλλα δύο χαρακτηριστικά, που, όπως είπε, έχει ο ανασχηματισμός. Το πρώτο είναι ότι «η συζήτηση περί ανοίγματος προς το κέντρο, ή προς την κεντροαριστερά, δεν υπάρχει», καθώς «οι προσπάθειες έγιναν, αλλά προφανώς δεν απέδωσαν».

Το δεύτερο αφορά το ειδικό χαρτοφυλάκιο για την καθημερινότητα, για το οποίο ο κ. Κουμουτσάκος σχολίασε: «Διαβάζω με ενδιαφέρον ότι υπάρχει κι ένα υπουργείο καθημερινότητας. Υποτίθεται ότι η έννοια για την καθημερινότητα είναι οριζόντια σε ένα υπουργικό συμβούλιο. Δεν είναι κάθετη. Περισσότερο σαν υπουργείο ρουσφετιών μου ακούγεται αυτό».