Ο κ. Σκουρλέτης, διευκρινίζοντας ότι όσα θα έλεγε στη συνέχεια δεν έχουν να κάνουν «με μια προσωποποιημένη κριτική αλλά με μια συλλογική αυτοκριτική που είναι αναγκαίο να κάνουμε για να φωτίσουμε τα λάθη του παρελθόντος και να τα αποφύγουμε από εδώ κι εμπρός», είπε ότι στην υπόθεση της διαπραγμάτευσης «κάναμε λάθη ως προς την οργάνωση αυτή της δουλειάς». Συγκεκριμένα, είπε ότι έλειψε το πολιτικό καθοδηγητικό κέντρο σε κρίσιμες αποφάσεις, έναν ρόλο που θα έπρεπε να τον είχε το κόμμα. Σημείωσε ότι σε κάθε περίπτωση η διαπραγμάτευση συνεχίζεται, και ότι έχουν να δοθούν ακόμα πολλές μάχες: «Πρέπει να αποκαταστήσουμε τον διακριτό ρόλο του κόμματος, να έχει το ειδικό βάρος σ’ αυτή την υπόθεση των μεγάλων επιλογών. Μας έλειψε όμως η αλληλεγγύη», ανέφερε, προσθέτοντας ότι «πολλές μάχες στο πλαίσο της διαπραγμάτευσης τις έδωσε ο καθένας μόνος του και όχι όλοι μαζί – και αυτό φάνηκε από την έλλειψη πολιτικών δηλώσεων συμπαράστασης σε διαφορές μάχες, που άλλες κερδήθηκαν και άλλες χάσαμε, και που σε αυτές που έχουμε μπροστά μας δεν πρέπει να το επαναλάβουμε».

Ο κ Σκουρλέτης είπε ότι πέρα από αυτά «πολλές φορές ζήσαμε και αστείες επιπόλαιες καταστάσεις, μέσα από διαρροές από δικά μας κέντρα που δημιουργούσαν τελικά εικόνα απαξίωσης των στελεχών μας, που ήταν βορά στους ορκισμένους αντιπάλους μας των καθεστωτικών μέσων ενημέρωσης». Είπε ότι χρειάζεται μεγαλύτερη προσοχή, ότι χρειάζεται ένα πολιτικό κέντρο και ότι δεν μπορούν να υπάρχουν πολλά πολιτικά κέντρα. «Δεν προχωρά έτσι το μαγαζί», σχολίασε. «Και το κέντρο αυτό πρέπει να είναι στο κόμμα».

«Προφανώς δεν θα υποκαταστήσει την κυβέρνηση και την καθημερινή κυβερνητική λειτουργία, αλλά υπάρχει ανάγκη οι μεγάλες επιλογές να συζητούνται εδώ» υποστήριξε ο κ. Σκουρλέτης.

Αναφερόμενος στη δεύτερη αξιολόγηση και στο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων, ο υπουργός Ενέργειας είπε πως αυτό που μας δεσμεύει για τις ιδιωτικοποιήσεις, είναι όσα είπαμε στον λαό τον Σεπτέμβριο».

«Δεν μπορώ να αποδεχθώ ότι μπορούμε να πάμε σε μια διαπραγμάτευση αμυντικά, και να μη θέσουμε εμείς το θέμα να φύγει το 17% (της ΔΕΗ) από το ΤΑΙΠΕΔ και να περάσει στο ταμείο αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας», τόνισε, προσθέτοντας ότι «δεν ήταν μέσα σ’ αυτά που υπογράψαμε το Σεπτέμβριο». Συμπλήρωσε ότι «χρειαζόμαστε εργαλεία για το δικό μας πρόγραμμα παραγωγικής ανασυγκρότησης, αυτές οι μάχες δεν είναι μάχες οπισθοφυλακών, είναι μάχες βαθιά πολιτικές».

Ο Πάνος Σκουρλέτης σχολίασε λέγοντας ότι «είμαστε καταδικασμένοι να πορευόμαστε ανάμεσα σε αντιφάσεις, γιατί ακόμα και αυτό που επιζητούμε και σωστά το έχουμε βάλει ως προμετωπίδα στην πολιτική μας – που είναι το θέμα του χρέους – βλέπετε πώς τελικά αυτή η συζήτηση γίνεται με έναν αντιφατικό και επικίνδυνο τρόπο. Γιατί αν η απομείωση του χρέους συνοδεύεται από ένα νέο μνημόνιο, αντιλαμβάνεστε ότι το ερώτημα «πού βαδίζουμε», θα πρέπει να απαντηθεί». Ανέφερε επίσης, ότι κανείς με βεβαιότητα σήμερα – και αυτό πρέπει να ειπωθεί στον ελληνικό λαό γιατί εκτιμά την ειλικρίνεια – δεν μπορεί να πει ότι αυτό το πρόγραμμα βγαίνει. «Ένα πρόγραμμα», όπως συνέχισε, «που εμείς πρώτοι είχαμε πει ότι δεν είναι μόνο ένα αντικειμενικό πρόγραμμα λιτότητας, είναι ταυτόχρονα και η προσπάθεια να εμπεδωθεί στην ελληνική κοινωνία το καθεστώς του μνημονίου».

«Σύντροφε Γιάννη Δραγασάκη, νομίζω ότι εσύ είχες χρησιμοποιήσει αυτή την πολύ εύστοχη παρατήρηση», πρόσθεσε και τόνισε ότι «δεν μπορούμε εμείς να γίνουμε φορείς μια αντίληψης ακραίας νεοφιλελεύθερης, η οποία θέλει να κάνει την υγεία και την παιδεία εμπόρευμα, να διαλύσει τη χωροταξία». Σημείωσε ότι «σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να μην το ομολογούμε, ότι είμαστε μια κυβέρνηση που είναι αναγκασμένη να κυβερνά μέσα από ένα ασφυκτικό πλαίσιο με περιορισμένους βαθμούς ελευθερίας. Και ενώ συνειδητοποιούμε ότι είμαστε αναγκασμένοι να κάνουμε επώδυνους συμβιβασμούς, δεν θα πρέπει ούτε μια στιγμή να λέμε ότι εμείς το υιοθετούμε το πρόγραμμα».

Σχετικά με τη συζήτηση για τις τάσεις, χαρακτήρισε αποπροσανατολιστικό το να τίθενται λάθος διλήμματα, «ναι ή όχι στις τάσεις». Το κόμμα είναι ενιαίο, τόνισε, «θα έχουμε αποκαταστήσει τον πραγματικό προωθητικό ρόλο των τάσεων στην υπόθεση ενός εσωκομματικού διαλόγου, όταν δεν είναι εκεί τα κέντρα των αποφάσεων, αλλά είναι στα συλλογικά όργανα, αυτά που προβλέπει το καταστατικό μας».

«Το μεγαλύτερο όπλο μας, από εκεί που μπορούμε να εμπνεόμαστε, είναι οι ίδιες οι αξίες της αριστεράς», τόνισε. Κλείνοντας, είπε ότι βλέποντας χτες τους αγωνιστές που ήταν παρόντες στην έναρξη του συνεδρίου, «θα ήθελα μετά από χρόνια να βλέπουν τον Φίλη, τον Λάμπρου και να αισθάνονται οι τότε αριστεροί, όπως εμείς αισθανόμαστε για τον Τάκη Μπενά».