Μετά την κατάθεση της τροπολογίας για ταυτόχρονη διεξαγωγή των ευρωεκλογών με τις εκλογές στην αυτοδιοίκηση από τους 16 «προεδρικούς» βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και τα τελευταία σύννεφα αμφιβολίας για το ποιος τροφοδοτεί την πολιτική συζήτηση με εκλογικά σενάρια διαλύθηκαν.

Η διαφωνία του αρμόδιου υπουργού Εσωτερικών Πάνου Σκουρλέτη, ο οποίος εκτέθηκε πολλές φορές δημοσίως επιχειρηματολογώντας υπέρ της διεξαγωγής των εκλογών της αυτοδιοίκησης τον Οκτώβριο του 2019, δεν υπολογίστηκε καν από τον πρωθυπουργό στη μεταξύ τους τηλεφωνική επικοινωνία που προηγήθηκε. Το αποτέλεσμα ήταν ο κ. Σκουρλέτης να κάνει δεκτή την τροπολογία που κατατέθηκε κατόπιν εντολής Μαξίμου και κατόπιν να υποστηρίζει ακριβώς τα αντίθετα από ό,τι έλεγε πριν. Ο υπουργός Εσωτερικών χρειάστηκε να παρέχει εξηγήσεις και να επιχειρηματολογεί υπέρ της ομαλής μετάβασης στο καθεστώς του διαχωρισμού, ενώ η αντιπολίτευση έβλεπε εργαλειοποίηση της αυτοδιοίκησης, σκευωρίες με μικροκομματικά συμφέροντα και ενίσχυση των πιθανοτήτων για τριπλές εκλογές τον ερχόμενο Μάιο.

Ολα αυτά δε, σημαίνουν ότι έχουν ληφθεί οριστικές αποφάσεις για το χρόνο διεξαγωγής των επόμενων βουλευτικών εκλογών από τον Αλέξη Τσίπρα. Το βασικό σενάριο είναι αυτό των τριπλών εκλογών τον Μάιο, το πλέον αδύνατο σενάριο είναι η εξάντληση της τετραετίας, η οποία αποτελεί πλέον και επιλογή μειοψηφική στις δημοσκοπήσεις, ενώ δεν αποκλείονται ούτε οι εκλογές το φθινόπωρο, Οκτώβριο ή Νοέμβριο, καθώς, όπως είπε προχθές ο πρόεδρος της Ενωσης Κεντρώων, Βασίλης Λεβέντης, σκοπίμως «σπρώχνει» σενάρια για τον Μάιο του 2019 ο κ. Τσίπρας, αλλά σχεδιάζει να κάνει τις εκλογές το φθινόπωρο.

Το εάν τελικά το Μέγαρο Μαξίμου θα επιλέξει να μετατρέψει σε τριπλή την εκλογική αναμέτρηση τον Μάιο του 2019 ή θα επιχειρήσει να αιφνιδιάσει με εκλογές το φθινόπωρο, θα αποφασιστεί μετά τη ΔΕΘ, για την οποία το πρωθυπουργικό επιτελείο τρέφει πολλές προσδοκίες και θεωρεί ότι θα επιδράσει θετικά για τον ΣΥΡΙΖΑ στις μετρήσεις της κοινής γνώμης που θα ακολουθήσουν.

Οι διαβεβαιώσεις των κυβερνητικών παραγόντων ότι οι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας δεν παίζουν πλέον κανένα ρόλο, ούτε για τη διαμόρφωση της κοινής γνώμης. Στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ είναι πεπεισμένοι ότι «οι εθνικές εκλογές δεν πρόκειται να γίνουν μετά τις ευρωεκλογές», βασίζοντας την πεποίθησή τους στο επιχείρημα ότι η ήττα στις ευρωεκλογές, ακόμα και μικρής έκτασης, θα δρομολογήσει στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ στις εθνικές εκλογές, αν αυτές ακολουθήσουν. Από μόνο του, το επιχείρημα αυτό έχει βγάλει εκτός πολιτικού σχεδιασμού του Μαξίμου την εξάντληση της τετραετίας.

Με το σενάριο των τριπλών εκλογών, n κυβέρνηση ποντάρει στην πιθανότητα να εκδηλωθούν διασπαστικά ψηφοδέλτια στη Νέα Δημοκρατία και το Κίνημα Αλλαγής, αλλά και διάσπαση δυνάμεων. Δηλαδή, να τριχοτομηθεί ο κομματικός μηχανισμός για την εκλογή περιφερειάρχη, δημάρχου, βουλευτή και έτσι να σημειώσει απώλεια δυνάμεων. Στον ΣΥΡΙΖΑ εκτιμούν δε ότι εφόσον στηθούν πολλές κάλπες σε δύο Κυριακές, τότε θα εμφανιστεί αποδυναμωμένη n δυναμική της ψήφου διαμαρτυρίας.

Σχέδια επί χάρτου

Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση σχεδιάζει επί χάρτου και προσπαθεί να διαμορφώσει τις καλύτερες δυνατές συνθήκες για την επόμενη εκλογική αναμέτρηση, βλέποντας όμως το χρόνο να μην είναι σύμμαχος, αλλά εχθρός. Η μεγάλη προσδοκία που υπήρχε στο τέλος του 2017 για κλείσιμο της δημοσκοπικής ψαλίδας με τη Ν.Δ. μέσα στο 2018, όχι απλά δεν επιβεβαιώθηκε αλλά η ψαλίδα άνοιξε και η εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ στα λεγόμενα ποιοτικά χαρακτηριστικά επιδεινώθηκε.

Σήμερα, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ξεκινήσει μία μεγάλη επιχείρηση προπαγάνδας με σκοπό να πείσει ότι διατηρεί ελπίδες να βελτιώσει τη θέση του μέσα στους επόμενους μήνες και να δώσει την εκλογική μάχη με αξιώσεις ακόμα και για επικράτηση. Στην ουσία, αυτό που προσπαθεί είναι να μην κυριαρχήσει η απογοήτευση στον κομματικό μηχανισμό αλλά και στους ψηφοφόρους του, κάτι που, αν καταγραφεί, θα λειτουργήσει καταλυτικά στις εξελίξεις.

Η προσπάθεια αυτή όμως δεν γίνεται εν κενώ. Η συμφωνία των Πρεσπών προκάλεσε μεγάλες ανακατατάξεις στην κοινή γνώμη. Πέραν του ανοίγματος της ψαλίδας υπέρ της Ν.Δ. και την καταγραφή της τάσης των αναποφάσιστων να απομακρυνθούν οριστικά από τον ΣΥΡΙΖΑ ή να δηλώνουν ότι δεν θα πάνε στην κάλπη, οι εξελίξεις στο Σκοπιανό κατήργησαν ουσιαστικά την πολιτική σχέση του ΣΥΡΙΖΑ με τους Ανεξάρτητους Ελληνες. Συμφωνημένα, Αλέξης Τσίπρας και Πάνος Καμμένος παίρνουν αποστάσεις ο ένας από τον άλλον, ώστε αφενός ο ΣΥΡΙΖΑ να μη χρεωθεί και την κατρακύλα των ΑΝ.ΕΛ. στις εκλογές, αφετέρου ο κ. Καμμένος να σώσει… οτιδήποτε αν σώζεται, έστω και τώρα, σκληραίνοντας τη στάση του στα εθνικά θέματα. Παράλληλα, ο επικοινωνιακός μηχανισμός του ΣΥΡΙΖΑ εναποθέτει τις ελπίδες του για να ανακόψει την πορεία της Ν.Δ. προς την αυτοδυναμία -είτε οι εκλογές γίνουν το φθινόπωρο είτε τον Μάιο- σε σχήματα που δημιουργούνται δεξιά της Ν.Δ., βλέποντας ότι η δική του διεύρυνση στο κέντρο και η κατάληψη του χώρου που διατηρεί το Κίνημα Αλλαγής δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Ενδεικτικά, τα τελευταία ανοίγματα του υπουργού Επικρατείας Χριστόφορου Βερναρδάκη προς το Κίνημα Αλλαγής -να στηρίξει την απλή αναλογική στις βουλευτικές εκλογές, με το επιχείρημα ότι δεν την ψήφισε πριν από δύο χρόνια επειδή δεν συνοδεύτηκε από την κατάτμηση των περιφερειών, που τώρα έγινε- έπεσαν και αυτά στο κενό.

Είναι χαρακτηριστικό ότι πλέον η κυβέρνηση δεν προχωρά ούτε με τους θεσμικά απαραίτητους 151 στην άσκηση της πολιτικής της μέσα στη Βουλή, καθώς δύο από τις βασικές διατάξεις του νομοσχεδίου «Κλεισθένης» του υπουργείου Εσωτερικών, αυτή για την απλή αναλογική στην αυτοδιοίκηση και η άλλη για την κατάτμηση των περιφερειών της Β’ Αθήνας και της Αττικής, συγκέντρωσαν 150 και 149 ψήφους της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, αντίστοιχα.

Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΛΑΝΗ

 Η δήθεν στήριξη από τους δανειστές…

Η μεγάλη πλάνη του ΣΥΡΙΖΑ έχει να κάνει με τη διαμόρφωση της εικόνας περί δήθεν στήριξης του Αλέξη Τσίπρα από τις ξένες μεγάλες δυνάμεις και τους δανειστές. Η τελευταία εβδομάδα ήταν απολύτως ενδεικτική.
Στο τελευταίο Eurogroup, ο κ. Τσακαλώτος βίωσε το «καψώνι» του κ. Σολτς να μπλοκάρει την τελευταία δόση των 15 δισ. ευρώ για το ασήμαντο ποσό των 28 εκατ. ευρώ (πληροφορίες λένε ότι είναι χαμηλότερο και από αυτό, 23-25 εκατ. ευρώ) αδιαμαρτύρητα. Και μόνο το γεγονός ότι έσπευσε να δηλώσει σε χρόνο dt ότι θα τα κόψει από τα κονδύλια του υπουργείου Εθνικής Αμυνας (σ.σ.: οι ένστολοι το έμαθαν και ήδη αντιδρούν) προκειμένου να συμμορφωθεί με την υπόδειξη, έδειξε περίτρανα στην ελληνική κοινή γνώμη ότι ο κ. Τσίπρας είναι απλώς βολικός για τους δανειστές και τίποτε περισσότερο.

Επί της ουσίας, οι Γερμανοί θέλησαν να δείξουν ότι η αυστηρή εποπτεία θα συνεχιστεί και μετά το πρόγραμμα και η κυβέρνηση δεν θα έχει την ελευθερία, που δήθεν λέει ότι θα έχει, να προχωρά σε δικές της αποφάσεις στην άσκηση της οικονομικής πολιτικής. Το γεγονός δε ότι ο κ. Τσίπρας αποκρύπτει την πραγματική κατάσταση και προσπαθεί να παρουσιάσει ένα ψέμα ως αλήθεια και δεν παρεμβαίνει επί της ουσίας ώστε να διαμορφώσει διαφορετικές συνθήκες στην Ελλάδα μετά το πρόγραμμα, αποδεικνύει ότι τα πάντα στον ΣΥΡΙΖΑ υπηρετούν το θεαθήναι και όχι την ουσία. Η κυβέρνηση οφείλει να εξηγήσει στην ελληνική κοινή γνώμη γιατί το υπερπλεόνασμα θα αποδειχθεί επαρκές προκειμένου να μην εφαρμοστεί η μείωση των συντάξεων από 1.1.2019 που η ίδια έχει ψηφίσει, αλλά δεν αποδείχθηκε επαρκές για να μην μπλοκάρει ο Ολαφ Σολτς την εκταμίευση της δόσης, χωρίς ισοδύναμο για τη διατήρηση του ΦΠΑ στα πέντε νησιά που πλήττονται από την προσφυγική κρίση.

…και από τις ΗΠΑ

Ενδιαφέρον παρουσιάζει επίσης το πώς οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν την Ελλάδα στην αντιπαράθεσή τους με τη Ρωσία, όπως και η αφέλεια με την οποία η ελληνική κυβέρνηση ελπίζει ότι παίζοντας αυτό το παιχνίδι στην περιοχή, θα βγει κερδισμένη.

Είναι γεγονός ότι η Αριστερά, από την οποία προέρχεται το σημερινό μόρφωμα του ΣΥΡΙΖΑ, έζησε επί πολλές δεκαετίες με την ψευδαίσθηση ότι οι ΗΠΑ ανέβαζαν και κατέβαζαν τις κυβερνήσεις στην Ελλάδα, όμως αποτελεί τουλάχιστον επιλογή απελπισίας για τον κ. Τσίπρα να έχει μετατραπεί σε πιόνι των ΗΠΑ στην περιοχή, αποσκοπώντας στην εύνοια του κ. Τραμπ στις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις.

Είναι ακόμα παράξενο πώς οι καλές σχέσεις ανάμεσα στον Αλέξη Τσίπρα, τον Πάνο Καμμένο με τη Ρωσία και τον Πούτιν -πάνω στην οποία στηρίχθηκε και η αλληλοϋποστήριξη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. με τον ομογενή επιχειρηματία Ιβάν Σαββίδη και το Αγιον Ορος, που τώρα κατηγορούνται ότι παίζουν παιχνίδια κατά της κυβέρνησης- γυρίζουν μπούμερανγκ, με την κυβέρνηση να διακινδυνεύει τη ραγδαία επιδείνωση στις ελληνορωσικές σχέσεις, προκειμένου να εξευμενίσει τον αμερικανικό παράγοντα.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]