Ως πρώην υπουργός Ανάπτυξης, εκτιμά ότι η πρόταση της Ν.Δ. θα γίνει αποδεκτή από εταίρους και δανειστές «υπό την προϋπόθεση η στόχευση να εξυπηρετεί τη βελτίωση της δημοσιονομικής κατάστασης».

Πού στοχεύει, τελικά, ο κ. Τσίπρας με την αλλαγή του εκλογικού νόμου; Μήπως είναι πιο δίκαιο και εν τέλει πιο εύκολο να σχηματιστεί κυβέρνηση με το σχέδιο «απλής αναλογικής» που προτείνει το Μαξίμου;

Η απλή αναλογική μόνο «άδολη» δεν είναι. Οπως ο ίδιος ο υπουργός Εσωτερικών, κ. Παναγιώτης Κουρουμπλής, έχει παραδεχθεί, είναι αναπόφευκτο να οδηγήσει σε ακυβερνησία. Πάσχει επίσης και επί της αρχής, καθώς μεταφέρει την κυρίαρχη βούληση σχηματισμού κυβέρνησης από τον πολίτη και την ψήφο του στις κομματικές ηγεσίες και στο παρασκήνιο των μεταξύ τους «παζαριών».

Να σας υπενθυμίσω ότι στην Ιταλία, όπου εφαρμοζόταν η απλή αναλογική επί δεκαετίες και καταργήθηκε, το συγκεκριμένο εκλογικό σύστημα θεωρήθηκε υπαίτιο της διαφθοράς και οδήγησε σε φαινόμενα κατάρρευσης του πολιτικού συστήματος. Να σας υπενθυμίσω επίσης ότι στην Ελλάδα, το 1990, παρά τον εκλογικό θρίαμβο του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη με ποσοστό 47%, χρειάσθηκε να παράσχει ψήφο εμπιστοσύνης ο μοναδικός βουλευτής της ΔΗ.ΑΝΑ. τότε για να σχηματίσει κυβέρνηση η Νέα Δημοκρατία.

Παρ’ όλα αυτά, εκτιμάτε ότι ο κ. Τσίπρας θα διασφαλίσει τις 200 ψήφους για να εφαρμοστεί άμεσα;

Δεν ξέρω τι θα μεσολαβήσει ακόμα, καθώς παρατηρώ ότι η κυβέρνηση έχει ξεκινήσει μια διαδικασία «πλειοδοσίας» σε αλλαγές της τελευταίας στιγμής.

Στην απελπισία της, μάλιστα, να βρεθούν βουλευτές που θα ψηφίσουν την πρότασή της, φέρεται διατεθειμένη να υποκύψει ακόμα και στον επικίνδυνο για τον τόπο «πειρασμό» να αλλάξει το όριο του 3% για την είσοδο στη Βουλή. Στο τέλος όμως κινδυνεύουν στην κυβέρνηση και κάθε ίχνος αξιοπιστίας να απολέσουν και να υποστούν μια επώδυνη πολιτική ήττα, στην περίπτωση που δεν βρουν 200 βουλευτές.

Αν κάποιο κόμμα υπερψηφίσει τον εκλογικό νόμο, θα μπορούσατε να συνεργαστείτε μαζί του μετά τις εκλογές; Και για να κάνω γενικότερο το ερώτημα, με ποιους θα μπορούσατε να συνεργαστείτε την επόμενη μέρα;

Η στάση ενός κόμματος στον εκλογικό νόμο δεν αποκλείει θεωρητικά τυχόν μελλοντική κυβερνητική συνεργασία.

Αλλά στην πράξη και χωρίς να χρειάζεται να μπω σε ονοματολογία και παραδείγματα, φαίνεται ότι υπάρχει ήδη ένα minimum κοινής αντίληψης ανάμεσα σε συγκεκριμένα κόμματα και πολιτικούς που επιθυμούν την εφαρμογή ουσιαστικών μεταρρυθμίσεων για το καλό του τόπου και θα μπορούσαν να συνεργασθούν μεταξύ τους, στη συγκεκριμένη συγκυρία, σε μια κυβέρνηση υπό τη Ν.Δ. και τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Από την άλλη πλευρά, είναι ευδιάκριτο ποια είναι τα κόμματα της «αντιμεταρρύθμισης» και ποια κόμματα επιθυμούν να παραμείνουν «δορυφόροι» του ΣΥΡΙΖΑ στο πολιτικό σκηνικό.

Η Ν.Δ. καταγγέλλει την κυβέρνηση ότι προετοιμάζει το έδαφος για την επόμενη μέρα, όχι μόνο μέσω του εκλογικού νόμου, αλλά και μέσω της αδειοδότησης των καναλιών. Τι θα κάνει επ’ αυτού η Ν.Δ.;

Δεν είμαστε αντίθετοι στο να υπάρχει τάξη στο ραδιοτηλεοπτικό πεδίο. Αλλωστε, εμείς ξεκινήσαμε τη μάχη κατά της διαπλοκής. Αλλά την αρμοδιότητα δεν μπορεί να την έχει η κυβέρνηση ούτε να επιφυλάσσει η ίδια για τον εαυτό της το ρόλο του «μεγάλου καναλάρχη».

Οπως ορίζει το Σύνταγμα, αρμόδια είναι η ανεξάρτητη αρχή του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης. Ολα τα άλλα είναι εκ του πονηρού και αποσκοπούν στον έλεγχο των ηλεκτρονικών Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Μια κυβέρνηση υπό τη Ν.Δ. οφείλει να αποκαταστήσει τις αρμοδιότητες του ΕΣΡ.

Εκλογές πότε βλέπετε και τι μπορεί να τις προκαλέσει; Ηδη η Συγγρού έχει στείλει το μήνυμα ότι βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο.

Εμείς θα θέλαμε η κοινωνία να εκφράσει την άποψή της για τα όσα συμβαίνουν. Η καταστροφική αυτή κυβέρνηση, η οποία αυξάνει καθημερινά το λογαριασμό για τη χώρα και την πραγματική οικονομία, θεωρούμε ότι πρέπει να φύγει. Οι πολίτες δεν αντέχουν άλλο τους υπέρογκους φόρους και τις υπέρμετρες εισφορές, όπως αποδεικνύει και η κατακόρυφη αύξηση των ληξιπρόθεσμων χρεών προς το Δημόσιο.

Οπως δεν αντέχουν επίσης και όλο αυτό το «θέατρο του παραλόγου» που ζούμε επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. σε όλα σχεδόν τα ζητήματα. Δεν είμαι μάντης όμως για να γνωρίζω πότε ακριβώς θα διεξαχθούν εκλογές. Είναι γεγονός ότι από τον αριθμό των 153 και μόνο βουλευτών της κυβερνητικής πλειοψηφίας, το ενδεχόμενο «ατυχήματος» δεν μπορεί να αποκλεισθεί.

Από την άλλη πλευρά, η μέχρι τώρα φιλοσοφία της και ο καταιγισμός τροπολογιών με χαριστικές ρυθμίσεις δείχνουν ότι θέλει να παρατείνει κατά το δυνατόν τη θητεία της. Ως Ν.Δ., οφείλουμε να συνεχίσουμε την επεξεργασία του κυβερνητικού μας προγράμματος και να παρουσιάσουμε σύντομα μια νέα πρόταση διακυβέρνησης στους πολίτες, για τη μεταμνημονιακή εποχή της χώρας.

Η Ν.Δ. τι διαφορετικό μπορεί να κάνει από την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ; Είναι ένα ερώτημα που ακούγεται συχνά από τους πολίτες.

Δεν νομίζω ότι οιοσδήποτε εχέφρων πολίτης μπορεί να πιστέψει πλέον ότι είμαστε ίδιοι. Με τα όποια λάθη μας κρατήσαμε τη χώρα όρθια. Οχι μόνο στην οικονομία, την οποία οδηγήσαμε στην ανάπτυξη, αλλά και σε άλλους κρίσιμους τομείς.

Οπως στο μεταναστευτικό, όπου λόγω ιδεοληψιών η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ. εφάρμοσε πολιτική ανοιχτών συνόρων και ταύτισε τους πρόσφυγες με τους παράνομους μετανάστες, με ολέθρια αποτελέσματα. Αλλά, για να επανέλθω στο ζήτημα της οικονομίας, εμείς δεν πιστεύουμε στους υπέρογκους φόρους.

Ηταν προϊόν της δυσμενούς οικονομικής συγκυρίας το γεγονός ότι αναγκασθήκαμε να εφαρμόσουμε τη συγκεκριμένη πολιτική, την οποία άλλωστε «πληρώσαμε» εκλογικά. Σήμερα, από την πλευρά μας, δεσμευόμαστε για το τέλος της υπερφορολόγησης. Ο ΣΥΡΙΖΑ, αντιθέτως, όχι μόνο πιστεύει στην επιβολή μεγάλων φόρων αλλά και τους θεωρεί «εργαλείο» στον ταξικό πόλεμο τύπου Βενεζουέλας που φαντασιώνεται.

Και αν τελικά οι εταίροι και δανειστές δεν δεχθούν την πρόταση 4%+2% της Ν.Δ.;

Η μέχρι τώρα εμπειρία -και η προσωπική μου από το διάστημα που διετέλεσα υπουργός Ανάπτυξης- αποδεικνύει ότι οσάκις θέτουμε πλήρως αιτιολογημένα και τεκμηριωμένα αιτήματα, οι εταίροι τα αποδέχονται, υπό την προϋπόθεση η στόχευση να εξυπηρετεί τη βελτίωση της δημοσιονομικής κατάστασης.

Να σας υπενθυμίσω τη μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση επί κυβέρνησης Σαμαρά, αλλά και το νόμο για τα «κόκκινα» δάνεια τον οποίο εισηγήθηκα. Αλλωστε, είναι πλέον πασιφανές ότι τέτοιοι όροι πλεονασμάτων οδηγούν σε υπερφορολόγηση και τελικά στην ύφεση.

Ομολογία ενοχής αν αρνηθεί
η κυβέρνηση τη σύσταση Εξεταστικής

Η Ν.Δ. έχει ζητήσει να κληθούν να απολογηθούν οι υπαίτιοι για τους κυβερνητικούς χειρισμούς των έξι πρώτων μηνών του 2015. Μέχρι πού προτίθεστε να προχωρήσετε την αναζήτηση ευθυνών;

Κατ’ αρχάς, δεν είμαι υπέρ της ποινικοποίησης της πολιτικής ζωής. Αλλά η τεράστια οικονομική ζημία εις βάρος της εθνικής οικονομίας και του εισοδήματος των πολιτών εξαιτίας των capital controls -και των συγκεκριμένων πράξεων και παραλείψεων που οδήγησαν σε αυτά- είναι αδύνατον να μη διερευνηθούν.

Πολύ δε περισσότερο, όταν στα όσα ήδη γνωρίζαμε έχουν προστεθεί οι αποκαλύψεις από τους πρωταγωνιστές της συγκεκριμένης περιόδου, οι οποίες αφορούν ακόμα και στη λειτουργία του πολιτεύματος, με τα όσα έγιναν γνωστά για σχέδιο εμπλοκής των Ενόπλων Δυνάμεων. Η τυχόν άρνηση της κυβέρνησης στη Βουλή, στο αίτημά μας για τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής, θα αποτελέσει ομολογία ενοχής.

Αλλά ακόμη κι αν συμβεί αυτό, η επόμενη Βουλή έχει τη δυνατότητα να διερευνήσει, μέσω Εξεταστικής Επιτροπής και πάλι, τις πολιτικές ευθύνες, έστω, για το ίδιο ζήτημα.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής