Οι φιλοφρονήσεις και οι επικοινωνιακές κινήσεις καλής θέλησης έδωσαν τη θέση τους σε ατάκες όπως αυτή του Νικολά Ντιμιτρόφ. Ο Σκοπιανός υπουργός Εξωτερικών λίγα εικοσιτετράωρα πριν την άφιξη του Έλληνα ομολόγου του δήλωσε πως «ορισμένες ελληνικές θέσεις πλησιάζουν τον παραλογισμό». Διπλωματικές πηγές στην Αθήνα εξέφρασαν, μάλιστα, την εύλογη, όπως έλεγαν, απορία ως προς τι είδους διαπραγμάτευση αναμένει ο κ. Ντιμιτρόφ, όταν χρησιμοποιεί τέτοιους χαρακτηρισμούς.
Σε γενικές γραμμές, έχει γίνει γνωστό ότι αυτό περιλαμβάνει επτά σημεία, εκ των οποίων συμφωνία υπάρχει σε τρία από αυτά και, συγκεκριμένα, στο όνομα (μάλλον «Γκόρνα Μακεντόνια»), τα ακρωνύμια, καθώς και τις αλυτρωτικές αναφορές. Ιδιαίτερα στο ζήτημα των αλυτρωτισμών (στους οποίους η κυβέρνηση της ΠΓΔΜ περιλαμβάνει και τις κινήσεις που έχουν ήδη γίνει για τη μετονομασία αεροδρομίου και κεντρικής εθνικής οδού) ο Ζόραν Ζάεφ έχει μάλλον εύκολο έργο, καθώς οι περισσότερες από αυτές τις δημόσιες αναφορές –κυρίως κτίρια και ονομασίες– αποτελούσαν και μέρος της προεκλογικής εκστρατείας του Σοσιαλιστικού Κόμματος της γείτονος.
Το μόνο σίγουρο είναι πως αυτή τη φορά οι αξιωματούχοι των δύο χωρών θα διαπραγματευτούν επί συγκεκριμένων προτάσεων, που καλύπτουν όλες τις πτυχές του ζητήματος. Εξάλλου, η ελληνική πλευρά έχει αποστείλει την είκοσι σελίδων πρότασή της, ενώ η σκοπιανή πλευρά έχει απαντήσει με κείμενο πέντε σελίδων, με τα σχόλια, τις παρατηρήσεις και τις ενστάσεις της.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η σκοπιανή πλευρά απορρίπτει την αλλαγή Συντάγματος, έχοντας ως στόχο και τη διατήρηση της συνταγματικής ονομασίας «Δημοκρατία της Μακεδονίας» στο εσωτερικό, κάτι που οδηγεί στη «διπλή ονομασία», ενώ συγχρόνως εγείρει θέματα συνταγματικότητας της όποιας συμφωνίας καταλήξουν οι δύο πλευρές. Τέλος φαίνεται αμετακίνητη και στο ζήτημα της γλώσσας που επιμένει να την αναφέρει ως «μακεδονική».
Ο κοινός τόπος και η ενδεχόμενη πρόοδος που θα επιτευχθεί κατά τη διάρκεια της επίσκεψης Κοτζιά θα φανούν στη Βιέννη στις 29 και στις 30 Μαρτίου. Εκεί θα πραγματοποιηθεί η συνέχιση της διαπραγματευτικής διαδικασίας, υπό την αιγίδα του ΟΗΕ και εκεί θα γίνει και η καταγραφή των όποιων συγκλίσεων έχουν υπάρξει και των εκκρεμοτήτων στις οποίες θα πρέπει να επικεντρωθεί η προσπάθεια. Για την Αθήνα, πάντως, αν και ο πρωταρχικός στόχος ήταν η επίλυση της διαφοράς, τώρα οι χειρισμοί μαρτυρούν περισσότερο μια διαδικασία διαχείρισης του διαφαινόμενου αδιεξόδου, ώστε να μην επιρριφθούν οι ευθύνες στην Ελλάδα.
Στην Αθήνα εξακολουθούν να εκτιμούν ότι η επίλυση του ζητήματος είναι επιβεβλημένη προκειμένου να απελευθερωθεί διπλωματικό κεφάλαιο από μια χρονίζουσα υπόθεση. Ανάμεσα στο Μέγαρο Μαξίμου και το ΥΠΕΞ υπάρχει σύμπνοια ως προς το ότι το Σκοπιανό είναι ζήτημα κουλτούρας, Ιστορίας, πολιτιστικής κληρονομιάς και όχι γεωπολιτικό και γεωστρατηγικό, όπως οι διαφορές με την Τουρκία.
Το ζήτημα, βεβαίως, για την κυβέρνηση είναι ότι τις συγκεκριμένες απόψεις δεν ασπάζεται ο υπουργός Εθνικής Aμυνας Πάνος Καμμένος, οι σχέσεις του οποίου με τον πρωθυπουργό έχουν ήδη κλυδωνισθεί αρκετά τους τελευταίους μήνες.
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]