Γιατί η Ν.Δ. καταγγέλλει τον τελευταίο καιρό με τόση ένταση προσπάθεια κομματικής άλωσης του Δημοσίου από τον ΣΥΡΙΖΑ;

Η προσπάθεια κομματικής άλωσης και ελέγχου του Δημοσίου αποτελεί κεντρική επιλογή της κυβέρνησης. Η κυβέρνηση με το νόμο 4369/2016 και θέλοντας να δείξει ότι δήθεν αποκομματικοποιεί την επιλογή των στελεχών της Δημόσιας Διοίκησης στις ανώτερες θέσεις ευθύνης επέλεξε μια διαδικασία πλήρους κομματικοποίησης και αναξιοκρατίας. Επρεπε να δημιουργηθεί ένα Μητρώο Στελεχών του Δημοσίου από το οποίο θα γίνεται η επιλογή για τα υπουργεία, τους Οργανισμούς και τα Νομικά Πρόσωπα. Τα στελέχη αυτά θα επιλέγονται για θητεία 4 ετών. Ο νόμος αυτός όμως δεν προβλέπει αντικειμενικά κριτήρια για την επιλογή των αξιότερων και προβλέπει η επιλογή ανάμεσα στους τρεις επικρατέστερους να γίνεται από τον ίδιο τον υπουργό. Η διαδικασία αυτή, σε συνάρτηση με τις φωτογραφικές προκηρύξεις που δημοσιεύτηκαν για τις θέσεις αυτές και φωτογραφίζουν τους ήδη υπηρετούντες κομματικούς φίλους του ΣΥΡΙΖΑ, απαξιώνει πλήρως κάθε έννοια διαφάνειας και αξιοκρατίας.

Στη Ν.Δ. λέτε «όχι» σε απολύσεις και επιμένετε στην αξιολόγηση στο Δημόσιο. Εχετε καταλήξει πώς θα γίνει αυτή η αξιολόγηση, ώστε να μην υπάρχουν περιθώρια αμφισβήτησης της αντικειμενικότητας της διαδικασίας;

Σχολιάζοντας αρχικά την αξιολόγηση που δήθεν έκανε η παρούσα κυβέρνηση πρέπει να αναφέρω ότι μέχρι σήμερα κι ενώ έχω υποβάλει και γραπτή και επίκαιρη ερώτηση δεν μπόρεσα να πάρω απάντηση από την κ. Γεροβασίλη ούτε για το πόσες χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι αξιολογήθηκαν για το έτος 2016 ούτε πόσοι εξ αυτών έχουν συγκεντρώσει λιγότερα από 60 μόρια, γεγονός που σύμφωνα με το νόμο του ΣΥΡΙΖΑ σημαίνει συγκεκριμένη υποχρέωση της Προϊσταμένης Αρχής για τη βελτίωση του συγκεκριμένου υπαλλήλου. Δεν έγινε, δηλαδή, μια ουσιαστική και δίκαιη αξιολόγηση, απλά η κυβέρνηση θέλησε να δείξει ότι εκπλήρωσε το συγκεκριμένο προαπαιτούμενο απέναντι στους θεσμούς. Η Ν.Δ. κατέθεσε σε δημόσια διαβούλευση τον Ιανουάριο του 2015 ένα σχέδιο νόμου που προβλέπει με απόλυτα ξεκάθαρο και αντικειμενικό τρόπο μια πλήρη διαδικασία αξιολόγησης. Τρία είναι τα κομβικά σημεία αυτής: 1) Η απαραίτητη αξιολόγηση των «αξιολογητών». 2) Τα λεγόμενα «συμφωνητέα και παραδοτέα» για κάθε έτος ανάμεσα στον υπάλληλο και τον προϊστάμενο επί των αποτελεσμάτων για τα οποία θα γίνει και η αξιολόγηση. 3) Η επιβράβευση των υπαλλήλων που επιτυγχάνουν τους στόχους που συμφωνούνται. Ενα απλό, δίκαιο και σύγχρονο σύστημα που είμαι βέβαιος ότι θα αποδεχθεί η μεγάλη πλειονότητα των δημοσίων υπαλλήλων.

Το μικρότερο και λιγότερο δαπανηρό Δημόσιο για το οποίο μιλά η Ν.Δ. δεν σημαίνει αυτόματα και πιο αποτελεσματικό Δημόσιο. Πώς θα διασφαλίσετε, λοιπόν, ότι ταυτόχρονα θα αναβαθμιστούν ποιοτικά οι υπηρεσίες που προσφέρει σήμερα στον πολίτη;

Η Ν.Δ. έχει ένα συγκεκριμένο σχέδιο για τον εξορθολογισμό του Δημοσίου μέσα από συγχώνευση ή κατάργηση δομών όπου αυτό απαιτείται, με ταυτόχρονη απλοποίηση των διαδικασιών. Η Ν.Δ., τη βούλησή της για ένα μικρό κράτος, θα την υλοποιήσει μέσα από τη διατήρηση του κανόνα αποχωρήσεων-προσλήψεων για όσα χρόνια αυτό απαιτηθεί και με ορθολογική ιεράρχηση των αναγκών.

Η Ν.Δ. έχει σήμερα σαφή εικόνα για τις ανάγκες που υπάρχουν στο Δημόσιο; Προσλήψεις, για παράδειγμα, ξέρετε εάν και πού χρειάζονται; Και σε ποιους τομείς και με ποιο τρόπο σκοπεύετε να διευρύνετε, όπως έχετε πει, τη συνεργασία του δημόσιου με τον ιδιωτικό τομέα;

Δυστυχώς, η κυβέρνηση αυτή μ’ ένα πλήθος συμβάσεων ορισμένου χρόνου αλλά και έργου έχει οδηγήσει σε μια μεγέθυνση του Δημοσίου, η οποία συνήθως δεν καλύπτει και τις επείγουσες ανάγκες. Είναι βέβαιο ότι χρειάζεται ενίσχυση του ανθρώπινου δυναμικού στους τομείς της Παιδείας και της Υγείας και ταυτόχρονα εντοπισμός κρίσιμων σημείων στις Δημόσιες Δομές όπου απαιτείται εξειδικευμένο προσωπικό. Ταυτόχρονα η Ν.Δ. έχει τη θέση ότι πολλά δημόσια αγαθά δεν σημαίνει υποχρεωτικά ότι μπορεί να προσφέρονται μόνο από κρατικές δομές, αλλά σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να υπάρξει σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα με συγκεκριμένους όρους, αφού προηγηθεί μια αναγκαία μέτρηση κόστους και ποιότητας.

Πώς βλέπετε την εξέλιξη των διαπραγματεύσεων για το Σκοπιανό;

Πιστεύω ότι το Σκοπιανό Ζήτημα έχει ήδη λήξει και, μάλιστα άδοξα για την κυβέρνηση, καθώς δεν επιβεβαιώθηκε η αρχική αισιοδοξία της. Οι τελευταίες δηλώσεις του Σκοπιανού πρωθυπουργού κ. Ζάεφ είναι απαράδεκτες και δεν αφήνουν κανένα περιθώριο συνέχισης της διαπραγμάτευσης. Για μία ακόμη φορά αποδείχτηκαν η προχειρότητα και η ανευθυνότητα της κυβέρνησης.

Πού αποδίδετε εσείς την αυξανόμενη τουρκική προκλητικότητα στην περιοχή και πώς, κατά την άποψή σας, πρέπει η χώρα μας να την αντιμετωπίσει;

Το βέβαιο είναι ότι υπάρχει μια διαρκώς κλιμακούμενη τουρκική προκλητικότητα απέναντι στην οποία δεν διαφαίνεται από την ελληνική πλευρά κανένας συγκεκριμένος σχεδιασμός. Ανεύθυνες και αντιφατικές δηλώσεις από τους αρμόδιους υπουργούς, ενδοτικότητα και έλλειψη προετοιμασίας. Eνα είναι σίγουρο: ότι η κυβέρνηση οφείλει να αναλάβει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για συνεννόηση των πολιτικών δυνάμεων και διαμόρφωση μιας ενιαίας εθνικής στρατηγικής.

Η πλειοψηφία δεν θέλει την ουσιαστική διερεύνηση της υπόθεσης Novartis

Ο στόχος που έθεσε η Ν.Δ., σε σχέση με την Προκαταρκτική Επιτροπή για την Novartis, είναι «όλα στο φως». Δημιουργούνται, πιστεύετε, συνθήκες για να υπάρξει πλήρης διερεύνηση; Και τι πιστεύετε για την πολιτική
αντιπαράθεση που εξελίσσεται γύρω από την υπόθεση αυτή;

Δυστυχώς, από τις πρώτες συνεδριάσεις της Προκαταρκτικής Επιτροπής διαπιστώσαμε πως η πλειοψηφία δεν επιθυμεί την ουσιαστική διερεύνηση της υπόθεσης. Τα μέλη της Επιτροπής έχουμε υποχρέωση απέναντι στην Ολομέλεια αλλά και στην κοινωνία να δώσουμε απαντήσεις στα ουσιαστικά ζητήματα που προκύπτουν σ’ αυτή την υπόθεση. Αυτό μπορεί να συμβεί μόνο με την εξέταση των τριών ανώνυμων μαρτύρων. Η Επιτροπή, ασκώντας τα εισαγγελικά και ανακριτικά της καθήκοντα, έχει υποχρέωση να προβεί σ’ αυτή την εξέταση με όποιο τρόπο επιλέξει. Οποιαδήποτε άλλη επιλογή ενισχύει τους ισχυρισμούς περί πολιτικής μεθόδευσης με σκοπό τη συκοφάντηση μέρους του πολιτικού προσωπικού της χώρας.

Τι είναι αυτό που εσείς θεωρείτε, πολιτικά, ότι είναι το μείζον σε σχέση με την υπόθεση Σαββίδη;

Καμία κυβέρνηση δεν πρέπει ούτε στο ουσιαστικό ούτε στο επικοινωνιακό κομμάτι να δίνει την αίσθηση προνομιακής σχέσης με συγκεκριμένους επιχειρηματίες. Αυτή η εικόνα των ιδιαίτερων
προνομιακών σχέσεων οδηγεί σε αίσθηση παντοδυναμίας, που πολλές φορές μπορεί να οδηγήσει σε πράξεις ανομίας. Η κάθε κυβέρνηση οφείλει να δημιουργεί ευνοϊκό περιβάλλον για όλο τον επιχειρηματικό κόσμο αλλά ταυτόχρονα να απαιτεί και την καθολική εφαρμογή όλων των σχετικών κανόνων.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΧΟΝΔΡΟΠΟΥΛΟΣ
[email protected]
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]