Η χρονολόγηση της έκρηξης, μιας από τις ισχυρότερες που έχουν ποτέ συμβεί στη Γη, αποτελεί σημαντική πρόκληση και πολλοί ξένοι και Έλληνες επιστήμονες ασχολούνται κατά καιρούς με το ζήτημα.

Η νέα μελέτη, με επικεφαλής την επίκουρη καθηγήτρια δεντροχρονολόγησης και ανθρωπολογίας, Σάρλοτ Πίρσον, επικεφαλής του Εργαστηρίου Έρευνας Δακτυλίων Δέντρων του Πανεπιστημίου της Αριζόνα, δημοσιεύθηκε στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS).

Πριν μόλις μια εβδομάδα, μία άλλη ομάδα Αμερικανών και Ευρωπαίων επιστημόνων, με επικεφαλής τον καθηγητή κλασσικής αρχαιολογίας Στουρτ Μάνινγκ του Πανεπιστημίου Κορνέλ της Νέας Υόρκης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό “Science Advances”, είχαν ανακοινώσει ότι η έκρηξη πιθανώς έγινε μεταξύ του 1600 και του 1550 π.Χ., ενώ η προηγούμενη επιστημονική εκτίμηση ήταν ότι η έκρηξη είχε συμβεί μεταξύ του 1630 και 1600 π.Χ.

«Η πιο παλιά δεντροχρονολόγηση που έχουμε κάνει, φθάνει έως πριν 12.000 χρόνια. Όμως στη Μεσόγειο το πρόβλημα είναι ότι δεν έχουμε μια πλήρη και συνεχή χρονολόγηση που να φθάνει έως την εποχή της αρχαίας Θήρας. Έχουμε πολύ καλά στοιχεία για τα τελευταία 2.000 χρόνια, όμως πιο πίσω υπάρχει ένα κενό. Έχουμε δακτυλίους δέντρων από πιο πρώιμες περιόδους, όμως δεν γνωρίζουμε ακριβώς σε ποιες χρονολογίες αντιστοιχούν», δήλωσε η Πίρσον.

Αυτή τη φορά πάντως, οι Αμερικανοί ερευνητές πιστεύουν ότι έφθασαν πιο κοντά στην πραγματική χρονολόγηση της λεγόμενης «μινωικής» έκρηξης. Τόσο η νέα εκτίμηση όσο και εκείνη πριν λίγες μέρες παραπέμπουν σε μια ελαφρώς πιο πρόσφατη έκρηξη, κάτι που συμβαδίζει καλύτερα με τα έως τώρα αρχαιολογικά και ιστορικά δεδομένα.