Ο κυριότερος χώρος πρασίνου της μεγάλης πόλης, το πάρκο αυτό είναι συνήθως γεμάτο από τους κατοίκους που κάνουν πικ-νικ, περπατούν ή παίζουν μουσική.

Όμως αφότου η κυβέρνηση επέβαλε μέτρα περιορισμού της κυκλοφορίας για να αναχαιτίσει την εξάπλωση της πανδημίας, από την οποία έχουν χάσει τη ζωή τους περίπου 120 άνθρωποι στο Ισραήλ, το πάρκο έχει σχεδόν ερημώσει. Οι ελάχιστοι περαστικοί, φορώντας μάσκες στο πρόσωπο όπως ορίζουν τα μέτρα, σταματούν και βγάζουν τα κινητά τηλέφωνά τους για να φωτογραφίσουν τα τσακάλια που, σε απόσταση μόλις μερικών μέτρων, περιφέρονται στον χώρο αναζητώντας τροφή.

Συνήθως, τα ζώα αυτά βγαίνουν από τις φωλιές τους αφού πέσει η νύχτα, για να τραφούν από τα απορρίμματα που αφήνουν πίσω τους οι άνθρωποι, εξήγησε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο ζωολόγος Γιαρίβ Μαλίσι. Όμως, καθώς οι κάδοι είναι άδειοι, αναγκάζονται να περιπλανηθούν πέρα από τον χώρο του και αισθάνονται πιο άνετα στο έρημο πάρκο.

Η ανάγκη τους να τραφούν καθίσταται επιτακτική δεδομένου ότι η επιδημία συνέπεσε με την εποχή που γεννιούνται τα μικρά τους, είπε ο Μαλίσι.

Σε μια μικρή αλέα, ανάμεσα στα γιούκα και τις συκιές, ένας ποδηλάτης έρχεται πρόσωπο με πρόσωπο με ένα τσακάλι. Αλλού, ένας άνδρας που κάνει τζόγκινγκ περνάει πολύ κοντά από ένα ζώο που δεν του δίνει καμία σημασία.

Μέχρι σήμερα δεν έχει υπάρξει κάποιο συμβάν μεταξύ ανθρώπων και τσακαλιών, όμως ο Μαλίσι ανησυχεί ότι τα άγρια ζώα θα καταλήξουν τελικά να συνηθίσουν τη παρουσία του ανθρώπου. «Κάποιοι πετούν κρέας στα τσακάλια, όμως από τη στιγμή που ένα άγριο ζώο συνδέσει τον άνθρωποι με την τροφή, τότε ο κίνδυνος είναι υπαρκτός. Τελικά α πλησιάζει τους ανθρώπους περιμένοντας να του δώσουν να φάει και δεν θα κάνει διάκριση μεταξύ των μωρών και των ενηλίκων. Αφήστε τα ήσυχα και κυρίως μην τους δίνετε φαγητό!», προέτρεψε τους συμπολίτες του.