Καλό είναι λοιπόν για όσους (σ.σ. δεν πρέπει να είναι και πολλοί) που δεν ξέρουν λεπτομέρειες για το συγκεκριμένο αναψυκτικό να τις μάθουν καθώς όπως φαίνεται θα μας απασχολήσει αρκετά.

Η γκαζόζα, παλαιότερα και γκαζόζ (από το ιταλικό gazzosa, gassosa), είναι αεριούχο αναψυκτικό που πίνεται κυρίως σαν χωνευτικό, ή σε κοκτέιλ ποτών. Η γκαζόζα σε ορισμένες χώρες θεωρείται ξεχωριστό ποτό, ενώ σε άλλες ταυτίζεται με τη λεμονάδα.

Η γκαζόζα πρωτοπαρασκευάστηκε στην Ιταλία το 1889. Μια από τις πρώτες εταιρείες που έφτιαξαν γκαζόζα ήταν η Abbondio, στην πόλη Τορτόνε του Πεδεμοντίου.

Στην Ελλάδα παρασκευάζεται από τα ίδια συστατικά σχεδόν με τη λεμονάδα και η μόνη τους διαφορά είναι στις χαρακτηριστικές φυσαλίδες της γκαζόζας. Είναι διάφανο ποτό, με αρκετές παραλλαγές, που φτιάχνεται βιομηχανικά με νερό, με την προσθήκη ανθρακικού —που δημιουργεί τις χαρακτηριστικές φυσαλίδες—, συνήθως χυμό λεμονιού, κιτρικό οξύ, διάφορα αρωματικά κ.λπ.

Η γκαζόζα μπορεί να παρασκευαστεί και στο σπίτι, με συστατικά το νερό, το λεμόνι, τη ζάχαρη, τη μέντα και φρούτα, μέσα από μια διαδικασία βρασίματος και μπορεί να αποκτήσει διάφορες γεύσεις.

Πριν τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο σε κάποιες περιοχές θεωρούσαν ότι η γκαζόζα είχε ιατρικές ιδιότητες και πωλούνταν από πλανόδιους μικροπωλητές που την παρασκεύαζαν μόνοι τους.