Ο αναμφισβήτητος πρωταγωνιστής των δύο τελευταίων καλοκαιριών και ίσως ο πιο εμπορικός Έλληνας καλλιτέχνης, ο Κωνσταντίνος Αργυρός, είχε και φέτος άσο στο μανίκι. Με λίγο κλεμμένη μελωδία από το Teach me How too Dougie κι έναν στίχο πιασάρικο όπως το Ξημερώματα, κατάφερε να γίνει ο καλλιτέχνης που δίνει το σήμα για να ξεκινήσει το πάρτι. Κάθε κλαμπ που σέβεται τον εαυτό του είχε το Λιώμα στην αρχή της ελληνικής playlist. Εκεί που κλείνουν τα φώτα, αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση και βγαίνουν τα αστράκια με τις σαμπάνιες.
Εννοείται πως και το Ξημερώματα είχε περίοπτη θέση στη λίστα του κάθε Dj.
Το Θέλω να σε Ξαναδώ ήταν το κομμάτι που υπήρχε σε κάθε στόρι από τη στιγμή που βγήκε. Η ελληνική εκδοχή δεν τιμήθηκε ιδιαίτερα στα μπαρ νησιών και της επικράτειας. Η βουλγάρικη όμως δεν σταμάτησε να ακούγεται.
Τόσος ντόρος έγινε γι΄αυτό το τραγούδι, τόσο κράξιμο και τελικά έγινε αυτό για το οποίο γεννήθηκε. Το τραγούδι που κάθε τέρμα μεθυσμένος προσπαθούσε να τραγουδήσει αλλά μπορούσε μόνο να γκαρίζει.
Μάκης Δημάκης. Σταθερή αξία στα καγκουροτράγουδα των τελευταίων καλοκαιριών.
Μετά τα Αποτυπώματα, ο Πέτρος Ιακωβίδης έβγαλε ακόμα ένα single που σάρωσε. Μέχρι και παππούδες σε χωριά των 10 κατοίκων το άκουγαν.
Αυτό είναι το Bagger 293, η μεγαλύτερη κινούμενη κατασκευή στην ξηρά
Σαν αλήτες γυρνούσαμε κι εμείς τα βράδια στα σοκάκια των νησιών και το παίζαμε μυστήριοι τύποι που έχουν πληγωθεί και θέλουν μόνο τους φίλους τους και να κερνάνε σφηνάκια τις άγνωστες. Στην πράξη το βράδυ μας ήταν ένα σουβλάκι στις 2 και μετά ύπνος με το σαλάκι να τρέχει.
Φύγε και πίσω μη γυρίσεις μας έλεγε ο Dj στις 5 το πρωί όταν του είχαμε ζαλίσει το κεφάλι με τις απαιτήσεις μας. Βάλε αυτό, βάλε το άλλο, έχεις το τάδε, τι έβαλες τώρα αυτό και μας ξενέρωσες…
Ο ύμνος κάθε παρέας με πάνω από 4 άτομα. Ας το πάρουμε σερί ως την παραλία παιδιά. Θα κοιμηθούμε εκεί. Να μας κάνει ο ήλιος παναρισμένα φιλέτα. Και μετά να απλώνουμε γιαούρτια μέχρι και στις πατούσες μας.
Να και μια λίστα που δεν θα περίμενε ούτε η ίδια η Νατάσα Θεοδωρίδου να βρίσκεται. Το Δεν με Αφορά όμως είχε αυτό το ρυθμό και το στίχο που δε γινόταν να μη μπει στα καγκουροτράγουδα.
Μπορεί εντός Αττικής να μην ακούστηκε ιδιαίτερα, αλλά αν έκανες μια βόλτα από Λαμία και πάνω ή από Πύργο Ηλείας και κάτω, θα τον άκουγες σε ραδιόφωνα και μπαρ.
Με το Fuego να κατακτά εγχώριες και ξένες λίστες, η Ελένη Φουρέιρα έβγαλε την Καραμέλα της που ντύνει την ταινία Αιγαίο SOS που θα κυκλοφορήσει από την ODEON το Νοέμβριο, και την έκανε κι αυτή must.
Τα εισαγόμενα…
Χωρίς το r’n’b και το στυλ μου το αλήτικο, άστο αυτό, άστο αυτό δεν θα γινόταν να υπάρξει καλοκαίρι. Η Cardi B έλεγε I Like It, ο Τζ. Μπάλβιν συναινούσε και εμείς κουνούσαμε τα χέρια σαν να πετάμε λεφτά στον αέρα. Λες και τα ‘χαμε…
Είναι με διαφορά το χειρότερο τραγούδι που ακούστηκε, ακούγεται και θα ακούγεται. Τραγικοί στίχοι, ένας τόσο κακός ράπερ που πουλάει μια τόσο κακή και ψεύτικη εικόνα και γενικώς ένας ηχητικός και αισθητικός πόνος.
Ο Drake ορίζει τη φάση στον κόσμο της mainstream hip pop. Με το In My Feelings ή αλλιώς Keke do you love me? έφερε τη μόδα με το Keke Challenge και από τότε αναρωτιόμαστε πολλά για το ανθρώπινο είδος.
Blast from the past σε επανεκτέλεση…
Τα τραγούδια περασμένων δεκαετιών δε θα πάψουν να είναι πολύ καλύτερα από αυτής της δεκαετίας. Γι΄αυτό οι KINGS έδωσαν στη Σοκολάτα του Σαρμπέλ μια νέα εκτέλεση.
Εκείνοι όμως που κατέκτησαν τα μουσικά ραδιόφωνα ήταν οι Πυξ Λαξ διά μέσου του Χρήστου Μάστορα. Η φωνή του και το ταλέντο του έκαναν το τραγούδι Γιατί τόσο ταμάμ για το σήμερα. Και λογικά σάρωσε.
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]