Στο άρθρο τονίζεται πως πάνω από 21.000 ελεύθεροι επαγγελάμτίες λόγω της αύξησης των εισφορών έκλεισαν τα μπλοκάκια τους και οι περισσότεροι έχουν στραφεί στην μαύρη εργασία.

Το ρεπορτάζ επικαλείται και δηλώσεις του λογιστή Δημήτρη Τσαμόπουλου οι οποίος όπως τονίζει μπορεί στην τελευταία επταετία να έχει χάσει τους μισούς πελάτες του αλλά αυτό δεν σημαίνει πως όλοι αυτοί είναι άνεργοι: «Οι περισσότεροι από αυτούς τους ανθρώπους συνεχίζουν να εργάζονται. Όμως τώρα θα το κάνουν στην αγορά της μαύρης εργασίας. Λένε ότι χρειάζονται έναν τρόπο για να επιζήσουν».

Επίσης στο δημοσίευμα τονίζεται πως: «Λίγα προβλήματα είναι πιο βαθιά ριζωμένα, ή δυσκολότερο να αντιμετωπιστούν, από την παραοικονομία, η οποία φαίνεται να ενισχύεται ξανά, καθώς τα νέα μέτρα λιτότητας αναγκάζουν τους κάποτε νομοταγείς Έλληνες να καταφύγουν στη μαύρη εργασία».

Η αγορά μαύρης εργασίας στην Ελλάδα εκτιμάται στο 20-25% του ΑΕΠ, καθώς περισσότεροι σταματούν να δηλώνουν το εισόδημά τους για να αποφύγουν να πληρώσουν φόρους που, σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις, έχουν αυξηθεί έως και κατά 70% του ατομικού ακαθάριστου εισοδήματος, συνεχίζουν οι New York Times. Οι απλήρωτοι φόροι φτάνουν τα 85 δισ. ευρώ πλέον, ενώ πριν από δύο χρόνια ήταν 76 δισ. ευρώ.

«Η καρδιά του ζητήματος είναι ότι ένας συνεχώς αυξανόμενος αριθμός πολιτών και επιχειρηματιών απλά δεν έχουν πλέον τους πόρους για να ανταποκριθούν στις αυξανόμενες φορολογικές υποχρεώσεις τους», δήλωσε στην εφημερίδα ο Jens Bastian, οικονομολόγος και μέλος της ομάδας των εμπειρογνωμόνων της ΕΕ που επιτηρούσαν τα προηγούμενα ελληνικά προγράμματα διάσωσης.

Η ανεργία παραμένει στο 23% και για κάποιους η παραοικονομία είναι σανίδα σωτηρίας, αναφέρουν οι New York Times. Άλλοι το βλέπουν ως τρόπο να εμποδίσουν την κυβέρνηση, την οποία δεν εμπιστεύονται, να ρίξει τα χρήματά τους σε μια μαύρη τρύπα, αυτή του χρέους.

Ο Γιάννης που για ευνόητους λόγους δεν ανάφερε το επώνυμό του είναι στα πλοκάμια της μαύρης εργασίας κκαι όπως λέει αυτό το έκανε λόγω ασνάγκης και όχιο γιατί το ήθελε: «Είναι σαν να σε αναγκάζουν να γίνεις παράνομος. Βεβαίως θα συνεχίσω να εργάζομαι στη μαύρη αγορά. Πρέπει να τα βγάλω πέρα».

Στο ρεπορτάζ γίνεται λόγος και για τις επιχειρήσεις που δηλώνουν πλέον ως έδρα άλλες χώρες που η φορολογία είναι μικρότερη: «Δεκάδες χιλιάδες Έλληνες έχουν κάνει το ίδιο στη Βουλγαρία, την Κύπρο, το Λουξεμβούργο και άλλες χώρες με χαμηλή φορολογία, για να αποφύγουν τους υψηλούς φόρους στην πατρίδα τους. Αυτό σημαίνει λιγότερα έσοδα για το ελληνικό ταμείο και τη δημιουργία άδικου ανταγωνισμού για τους επιχειρηματίες που πληρώνουν φόρους».

Μία άλλη περίπτωση είναι αυτή του Περικλή Λαδά, που έχει ανοίξει μια εταιρεία από το 2014 με συστήματα πυρασφάλειας. Αυτός εξιστόρησε μία ιστορία σύμφωνα με την οποία παραλίγο να χάσει δουλειά  καθώς μια άλλη εταιρεία έδωσε τις μισές τιμές αφορολόγητα. Το μόνο που τον έσωσε είναι πως πρόσφερε εγγύηση, κάτι που ο ανταγωνιστής του δεν μπορούσε να κάνει: «Προσπαθούμε να είμαστε υπεύθυνοι, λλά είναι δύσκολο να ανταγωνίζεται άλλους που δεν πληρώνουν τους ίδιους φόρους με σένα. Το καθαρό μου κέρδος όσο πάει και εξανεμίζεται. Όταν άνοιξα μου έμεναν περίπου το 60% των εσόδω, έχοντας πληρώσει τους φόρους. Τώρα αυτό το ποσό έχει πέσει στο 30%».