Ο κ. Τσακαλώτος επικαλέστηκε, μάλιστα, τον βρετανό φιλόσοφο J L Austen λέγοντας τα εξής: Ο φιλόσοφος από την Οξφόρδη J L Austen ήταν αρκετά επικριτικός για τα είδη των επιχειρημάτων που βασίζονται στην ακόλουθη τεχνική: υπάρχει το κόμματι που λες κάτι και μετά υπάρχει το κομμάτι που το παίρνεις πίσω. Το ΔΝΤ είναι ιδαιαίτερα ευάλωτο σε αυτή την κριτική. [Διαβάστε εδώ σχετικά]

«Στην πραγματικότητα το ΔΝΤ ζητά οι Έλληνες συνταξιούχοι και οι λιγότερο αμειβόμενοι μισθωτοί να κάνον περαιτέρω περικοπές ενώ το ίδιο λέει τη μισή αλήθεια» προσθέτει ο κ. Τσακαλώτος στη δήλωση του στον Guardian.

Απαντώντας, δε, στα στοιχεία που επικαλέστηκε στο κείμενό του ο Πολ Τόμσεν όσον αφορά τις συντάξεις των Ελλήνων ο κ. Τσακαλώτος απαντά ότι «οι δαπάνες για τις συντάξεις και άλλα επιδόματα είναι περίπου στο 70% του ευρωπαϊκού μέσου όρου και στο 52% της Γερμανίας. Είναι δυνατό να είναι το βασικό πρόβλημα της Ελλάδας ότι οι συντάξεις και οι φοροελαφρύνσεις είναι πολύ γενναιόδωρες όταν το 45% των συνταξιούχων λαμβάνει συντάξεις κάτω από το όριο της φτώχειας των 665 ευρώ και περίπου 4 εκατ. Έλληνες, πάνω από το 1/3 του πληθυσμού, είναι στο όριο της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού;».

«Την ίδια ώρα ο μόνος λόγος που περισσότεροι άνθρωποι έχουν φοροελαφρύνσεις είναι γιατί λιγοστεύουν οι άνθρωποι που έχουν αξιοπρεπές εισόδημα. Οπότε το ΔΝΤ που υποτίθεται ότι επανεξετάζει τη σχέση ανέμσα στην ανάπτυξη και την ανιστότητα και σωστα επικεντρώνεται στην ανάγκη της ανάπτυξης χωρίς αποκλεισμούς, φαίνεται να αγνοεί ότι περαιτέρω μείωση των συντάξεων και του αφορολόγητου θα αυξήσει τόσο την ανισότητα όσο και τον κοινωνικό αποκλεισμό αλλά τουλάχιστον τα νούμερα θα βγαίνουν» προσθέτει ο υπουργός Οικονομικών.

Υποστηρίζει, δε, ότι στο Eurogroup της 5ης Δεκεμβρίου αυτό που είπε στους ευρωπαίους συναδέλφους του είναι ότι η θέση της ελληνικής κυβέρνησης είναι πως τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα για μια οικονομία όπως η Ελλάδα και ό,τι έχει περάσει κατά τη διάρκεια της κρίσης δεν έχουν οικονομικό ή πολιτικό νόημα.

«Ορισμένα κράτη μέλη υποστήριζαν την άποψη ότι το 3,5% πλεονασμα θα πρέπει να διατηρηθεί για 10 χρόνια. Άλλα κατευθύνονταν προς έναν συμβιβασμό για πέντε χρόνια. Η ελληνική θέση ήταν ότι καμία από τις δύο αυτές προτάσεις δεν θα βοηθούσαν την Ελλα΄δα και προτείναμε έναν συμβιβασμό για άμεση μείωση στο 2,5% συμφωνόντας με τους θεεσμούς ότι το 1% της διαφοράς θα πρέπει να δαπανάεται αποκλειστικά στη μείωση των φόρων για μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις ενισχύοντας επομένως την ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη. Ποια ήταν η απάντηση του ΔΝΤ; Δεν μας ενδιαφέρει αν θα είναι τρία, πέντε, ή δέκα χρόνια υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων, εμείς χρειαζόμαστε ακόμα να βλέπουμε μέτρα ώστε να βγαίνουν τα νούμερα γιατί δεν πιστεύουμε ότι το 3,5% είναι ευκταίο χωρίς τέτοια μέτρα. Δεν ενδιαφέρθηκαν να ακούσουν τη συμβιβαστική μας πρόταση. Οπότε η Ελλάδα δεν έχει “συμφωνήσει” σε τίποτα. Ωστόσο βρίσκεται κάτω από έντονη πίεση από τους πιστωτές της να το κάνει. Το ΔΝΤ έχει κάνει πολύ λίγα για να μειώσει την πίεση. Αντί να έχει το θάρρος των θέσεών του και να μας βοηθήσει να μειώσουμε το μέγεθος ή το χρονικό εύρος των πρωτογενών πλεονασμάτων, βάζει όλη του την πίεση σε εμάς για να προσδιορίσουμε νέα μέτρα λιτότητας από το 2019 και μετά» καταλήγει ο κ. Τσακαλώτος.