Ειδικότερα, στις 23 Απριλίου 2015 το Δικαστήριο καταδίκασε την Ελλάδα επειδή οι αρμόδιες αρχές δεν χαρακτήρισαν ως ευπρόσβλητες ορισμένες γεωγραφικές ζώνες, μεταξύ των οποίων περιοχές της θεσσαλικής πεδιάδας και του ποταμού Εβρου, όπου υπήρχε παρουσία μαζών υπόγειων και επιφανειακών υδάτων που προσβάλλονται από συγκεντρώσεις νιτρικών ιόντων μεγαλύτερες από 50 mg/l ή από φαινόμενο ευτροφισμού. Με βάση την κοινοτική νομοθεσία, το κράτος-μέλος οφείλει να εκπονεί και να εφαρμόζει πρόγραμμα δράσης για τις ζώνες αυτές εντός ενός έτους μετά το χαρακτηρισμό.

Ιστορικό

Η χώρα μας είχε διορία μέχρι τις 5 Δεκεμβρίου 2017 προκειμένου να συμμορφωθεί με την παραπάνω απόφαση, αλλά δεν το έκανε. Κατόπιν αυτού, η Κομισιόν προσέφυγε στις 11 Απριλίου 2019 για δεύτερη φορά στο δικαστήριο ζητώντας την καταβολή κατ’ αποκοπή ποσού ύψους 2.639,25 ευρώ ανά ημέρα, από την ημέρα έκδοσης της εν λόγω απόφασης. Εισηγήθηκε επίσης την επιβολή και ημερήσιου προστίμου ύψους 23.753 ευρώ, το οποίο θα άρχιζε να τρέχει από την ημέρα της δεύτερης καταδίκης της Ελλάδας.

Περίπου δύο βδομάδες μετά τη δεύτερη προσφυγή, δηλαδή στις 24 Απριλίου 2019, η τότε κυβέρνηση συμμορφώθηκε προφανώς γιατί έβλεπε το πρόστιμο να έρχεται αλλά κατόπιν εορτής, δεδομένου ότι η Κομισιόν δεν απέσυρε την προσφυγή θεωρώντας ότι η καθυστέρηση συμμόρφωση ήταν πολύ μεγάλη για μια τόσο σοβαρή παράβαση.

Χθες το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκρινε ότι η Ελλάδα δεν εκπόνησε εντός της ταχθείσας προθεσμίας κανένα πρόγραμμα δράσης για τις εν λόγω περιοχές όπως προβλέπει η κοινοτική οδηγία και συνεπώς δικαιολογείται να επιβληθεί κατ’ αποκοπήν πρόστιμο.

Η απόφαση

Αναφορικά με τον υπολογισμό του προστίμου, το Δικαστήριο διαπιστώνει, κατ’ αρχάς ότι η προσαπτόμενη στην Ελλάδα παράβαση εξακολούθησε επί σημαντικό χρονικό διάστημα, ήτοι διάστημα μεγαλύτερο των τεσσάρων ετών. Ως προς τη σοβαρότητα της παραβάσεως, το Δικαστήριο αναφέρει ότι η προστασία του περιβάλλοντος αποτελεί έναν από τους ουσιώδεις σκοπούς της Ε.Ε. και η μη τήρηση της υποχρέωσης αυτής θεωρείται ιδιαίτερα σοβαρή.

Το Δικαστήριο υπογραμμίζει επίσης ότι όσον αφορά τις προσπάθειες τις οποίες κατέβαλε η Ελλάδα και τις οποίες αναγνώρισε η Επιτροπή για το χαρακτηρισμό των ευπρόσβλητων σε νιτρορύπανση ζωνών, ο ισχυρισμός της Αθήνας ότι, μέχρι την έκδοση της Κοινής Υπουργικής Απόφασης του 2019, οι εν λόγω ζώνες προστατεύονταν επαρκώς, δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη ως ελαφρυντική περίσταση.

Τέλος, όσον αφορά στην ικανότητα πληρωμής της Ελλάδας, το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψη την πρόσφατη εξέλιξη του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ) του εν λόγω κράτους-μέλους. Δηλαδή το πρόστιμο θα μπορούσε να μειωθεί μόνο εάν η χώρα βρισκόταν σε ύφεση, κάτι που το Δικαστήριο είχε κάνει σε άλλες περιπτώσεις κατά τη διάρκεια της ελληνικής κρίσης.

Από την έντυπη έκδοση